ผมเคยคิดน่ะคับตอนเด็ก ว่าโตมาผมจะต้องรับราชการให้ได้แต่พอเรียนๆไปจนจะจบมัธยมแล้ว ผมเกิดรู้สึกไม่เหมือนตอนเด็กไม่อยากรับราชการเพราะมันเป็นอาชีพที่หน้าเบื่อ ผมชอบความสบาย ชอบงานแบบว่างก็ทำ ไม่รีบร้อน ไม่ไช่ว่าผมขี้เกียจน่ะคับ แต่ความรู้สึกมันบอกแบบนี้จิงๆบ้างที่ผมก็คิดน่ะคับว่าผมอยากเป็น สถาปนิกเพราะผมก็ชอบวาดรูป แต่พอจะเอาจิงๆผมก็ไม่ชอบอิกแหละ ผมสับสนกะตัวเองมาก ผมอยากค้นพบตัวเองสักที จนตอนนี้ผมจะเรียนมหาลัยแล้ว ผมยังไห้คำตอบตัวเองไม่ได้สักที่ เห้ยชีวิต