การคืนชีพของ Spawn Part 4 "พ่อ"

Spawn Resurrection Part 4

ที่โรงพยาบาล เบอร์นาด ซิมมอนส์ กำลังจะหมดลมหายใจ

แต่ทว่า หน้าจอทีวีเริ่มเปลี่ยนเป็นสัญลักษณ์แปลกๆ

Spawn มาถึงแล้ว!!

Spawn มาเพื่อนำทางดวงวิญญาณของพ่อเขาให้ไปยังที่ที่ถูกต้อง ทันทีที่เริ่มออกมาจากห้อง บรรยากาศก็เปลี่ยนไปทันที

สิ่งที่พวกเขาพบเจอก็คือ พวกปีศาจที่ดักกันดวงวิญญาณมนุษย์!!!

Spawn: พ่อ! อยู่ข้างหลังผมไว้!

Spawn เปิดฉากสู้กับปีศาจพวกนั้นทันที

Spawn: ไอ้เ_ี้ย!!
ในที่สุด Spawn ก็จัดการปีศาจพวกนั้นจนหมด

Bernard: โอ้ พระเจ้า... นี่ลูก...
Spawn: เงียบ แล้วตามผมมา มีคนพยายามจะทำให้พ่อหลงทาง
Bernard: แต่ลูกเพิ่งจะ...
Spawn: ผมไม่ได้ทำอะไรสำคัญนักหรอก เหมือนกับที่พ่อไม่เคยทำอะไรให้ผมเลยไงล่ะ

Bernard: อัล เดี๋ยวก่อน ถ้านั่นเป็นลูกจริงๆ งั้นพ่อก็มีบางสิ่งจะอธิบาย
Spawn: ผมไม่ได้มาฟังพ่ออธิบาย เดี๋ยวพ่อค่อยไปทำทีหลังก็ได้ เพราะยังไงซะ พ่อก็มีเวลาตลอดกาลเลยล่ะ ผมมาเพื่อนำทางพ่อเฉยๆ
Bernard: ไม่ โอ้พระเจ้า แม่ของลูกเพิ่งจะออกไปซื้อของให้พ่อ เธอยังไม่รู้ว่าพ่อตายแล้ว
Spawn: อย่างแรกเลยนะ พระเจ้าไม่ได้มีเอี่ยวกับเรื่องนี้เลย และพระเจ้าเป็นกะเทย อย่างที่สอง ไม่ต้องห่วงแม่หรอก

Spawn: แม่ไม่ได้เป็นห่วงพ่อเลยสักนิด ผมการันตี

Spawn นำทางพ่อมาถึงปรโลกจนได้

Spawn: อยู่ใกล้ๆผมไว้ พวกมันพยายามใช้ตัวพ่อเพื่อเข้าถึงผม
Spawn: ฟังฉันซะ ถ้าพวกแกต้องการตัวเขา ก็เข้ามาได้เลย!!
Bernard: ลูกตะโกนคุยกับใครนะ? มันก็แค่เงา--
Spawn: เงียบซะ พวกมันอยู่ที่นี่เสมอ

และสิ่งที่ปรากฏออกมาก็คือ ปีศาจแห่งปรโลก

Spawn: อย่าคิดถึงอะไรทั้งสิ้น เพราะแค่เพียงนิดเดียวพวกมันก็เข้าถึงรอยร้าวของพ่อได้

Bernard: ยังไงล่ะ พ่อจะไม่คิดอะไรเลยได้ยังไงกัน?
Spawn: ง่ายมากเลย ทำเหมือนตอนที่พ่อไม่เคยคิดถึงผมเลยสิ
พวกปีศาจจู่โจมแล้ว!

Spawn: แกยังคิดว่าฉันยังผูกพันกับผู้ชายคนนี้เพียงเพราะว่าเขาเป็นผู้ให้กำเนิดฉันงั้นเรอะ!?
Spawn: แกจะแคร์ใครไม่ได้ แกไม่รู้ แกไม่ได้ผูกมัดกันทางสายเลือด แต่แกก็ยังพยายาม เพราะว่าแกยอมรับไม่ได้ นั่นแหละความรู้สึกของฉัน...
Spawn: ...มันไร้ค่าสิ้นดี!!

Bernard: นั่นมันบ้าไปแล้ว!! ถ้าลูกไม่สนใจพ่อ ลูกก็คงไม่มาช่วยนำทางพ่อหรอก
Bernard: ที่นี้บอกพ่อมาได้แล้ว ว่าทำไมลูกไม่กลับมาหาพ่อแม่เลยตั้งแต่ลูกเลิกทำงานให้รัฐบาล?
Spawn: พ่อไม่เคยให้เหตุผลที่ผมจะกลับมา

Spawn: เดี๋ยวก่อน ผิวหนังของผม มันรู้สึกหนาวๆ
Spawn: โผล่หัวออกมาซะเบเลี่ยล ฉันรู้ว่าแกอยู่ตรงนั้น

เบเลี่ยลปรากฏตัวออกมาแล้ว
Belial: สวัสดี อัล...

Bernard: นั่นเขาเป็น...
Belial: ซาตานเหรอ? เปล่าหรอก คิดซะว่าข้าเป็นประธานกรรมการ ส่วนเขาเป็นประธาน เจ้าไม่ต้องการจะเจอกับประธานหรอก
Spawn: พอได้แล้ว! ฉันรู้ว่าแกมาเพื่อต่อรองกับฉัน งั้นก็ต่อรองมาเลย ฉันจะได้ปฏิเสธมัน!

Belial: ยังหรอก...ยัง จนกว่าข้าจะทำให้เจ้าอ่อนแรงเสียก่อน เพราะเจ้ายังไม่รู้ตัว...

Belial: ข้าคุมที่นี่ ไม่ใช่เจ้า

เพียงแค่กระดิกนิ้ว ตึกยักษ์ก็หล่นทับ Spawn ทันที
(เกรดเล็กน้อย ราชานรกแต่ละคนถ้าอยู่ในมิติของตนเอง จะสามารถเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงในมิตินั้นได้ตามใจชอบครับ)

แต่ Spawn ก็รอดมาได้สบายๆ
Spawn: แกไม่ได้คุมอะไรทั้งนั้น! ดูซะว่าฉันถืออะไรอยู่ ไปจากที่ซะ เดี๋ยวนี้!
Belial: ดาบของพระเจ้า?! ไม่! มันไม่ควรจะมายุ่งได้นี่! เจ้านั่นผิดพันธสัญญา! เรื่องนี้มันยังไม่จบ!
แล้ว Belial ก็หนีไปทันที

Bernard: อัล ทำไมลูก..
Spawn: รอดเหรอ? เพราะว่าผมเอาตัวรอดมาทั้งชีวิตไงล่ะ ผมเอาตัวรอดจากสิ่งที่พ่อทำกับผมตอน5ขวบ
Bernard: อัล พ่อไม่รู้ว่าทำไมลูกถึงทำเพื่อพ่อขนาดนี้ แต่พ่ออยากให้ลูกเข้าใจ
Bernard: พ่อรักลูก รักมาตลอด ลูกเป็นลูกของพ่อ พ่อรู้ตัวว่าพ่อเป็นพ่อที่แย่ แต่พ่อไม่รู้จะทำยังไง แต่ไม่ได้หมายความว่าพ่อไม่รักลูกนะ
Bernard: มันอาจสายเกินไป แต่ว่า ยกโทษให้พ่อเถอะ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ได้โปรด

Spawn: พ่อพูดถูก มันสายไปแล้ว

และแล้ว Bernard ก็เข้าไปรับการตัดสินดวงวิญญาณ
Bernard: ลาก่อนนะ... ลูกพ่อ

Spawn: ลาก่อนครับพ่อ ผมหวังว่าพ่อจะเจอสิ่งที่พ่อต้องการ


ตอนต่อไป
Spawn ถูกย้อนเวลากลับไปในอดีตตอนที่เรือไททานิคกำลังจม สิ่งที่เขาจะทำคืออะไรกันแน่?