ความเดิมตอนที่แล้ว
Part 1: http://ppantip.com/topic/35559483
Part 2: http://ppantip.com/topic/35564548
Part 3: http://ppantip.com/topic/35569675
Part 4: http://ppantip.com/topic/35575048
Part 5: http://ppantip.com/topic/35579957
Part 6: http://ppantip.com/topic/35583338
Part 7: http://ppantip.com/topic/35584668


หน้าปก



ภับพิบัติทางธรรมชาติทั้งหมดได้ถาโถมเข้าสู่โลกมนุษย์เพราะสงครามระหว่างพระเจ้าและซาตาน

ที่บ้านของวันด้า เหล่าปีศาจจำนวนมากมายมาถึงแล้ว

เหล่าปีศาจพังประตูเข้ามาอย่างรวดเร็ว

Wanda: ไม่เป็นไรนะลูก แม่ไม่รู้หรอกว่าสิ่งนี้คืออะไร แต่ว่ามันช่วยปกป้องให้ลูกปลอดภัย
Cyan: หนูไม่อยากอยู่ในนี้ หนูไม่สนหรอกว่ามันทำให้หนูปลอดภัยหรือเปล่า หนูแค่อยากอยู่กับแม่และพ่อ
Mother Of Existence: ช่างเป็นเด็กที่กล้าหาญเสียจริง ยอมตายกับพ่อแม่ดีกว่าที่จะอยู่คนเดียว
Mother Of Existence: ดีมากเด็กน้อย ข้าจะให้รางวัลความกล้าหาญของเจ้า ไม่ว่าเจ้าจะเจออะไร เจ้าจะได้เจอด้วยกัน

Terry: อะไรกัน!?
Cyan: มันโอเคค่ะพ่อ สิ่งนี้จะช่วยปกป้องพ่อ

Wanda: มันต้านไว้ได้
Cyan: โอ้ ไม่!

Wanda: อัล?
Cyan: หนูคิดว่าหนูทำพลาด หนูบอกให้เขาปล่อยให้ลูกศิษย์ชนะ
Cyan: ตื่น คุณต้องตื่นเดี๋ยวนี้

Mother Of Existence: เจ้าสู้ได้ดีมาก จูดาส
Judas: ใช่ครับ แต่ยังดีไม่พอ เขาปราณีข้า ทำไมเขาถึงทำเช่นนี้? ทำไมศัตรูของท่านถึงยอมแพ้?
Mother Of Existence: เขาไม่เคยเป็นศัตรูข้า เจ้าควรจะเข้าใจไว้ ประวัติศาสตร์ทำให้เจ้าเป็นคนที่ดูเย่อหยิ่งที่สุด
Mother Of Existence: แต่ว่าจากศิษย์ข้าทั้งหมด เจ้าเป็นคนที่เข้าใจเรื่องนี้โดยไม่ต้องตรึงกางเขน ชีวิตของพระคริสต์ไม่มีความหมาย
Mother Of Existence: เจ้า จูดาส เจ้าเป็นศิษย์ที่ข้ารักที่สุด เป็นศิษย์ที่ข้าเชื่อใจให้เจ้าหักหลังข้ามากที่สุด
Mother Of Existence: และมนุษยชาติทั้งหมด ข้าได้เลือกเข้าให้มาเป็นผู้ช่วย เขาดูยอมรับความตายแล้ว
Mother Of Existence: แต่ว่าน่าเสียดาย ที่ข้าปล่อยให้เขาตายไม่ได้

Mother Of Existence: หลังจากที่อดัมและอีฟกินผลไม้แห่งความรอบรู้ไป พระเจ้าก็เริ่มกลัวว่าจะไปกินผลไม้จากต้นไม้แห่งชีวิตอีก
Mother Of Existence: พระเจ้ารู้ว่าหลังจากกินแล้ว พวกเขาจะเป็นอมตะเฉกเช่นพระเจ้า และกลายเป็นพระเจ้าเหมือนเขา
Mother Of Existence: เขาก็เลยขับไล่พวกนั้นมายังแดนมนุษย์
Mother Of Existence: มนุษยชาติรอช่วงเวลานี้มานานแล้ว

Mother Of Existence: จงฟื้นซะ อัล ซิมมอนส์
Spawn: อ๊ากกกกกก!

Judas: เขาดูไม่เต็มใจที่จะฟื้นคืนชีพนะ
Mother Of Existence: เขากำลังจำได้
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อัล ซิมมอนส์โดนแผดเผา

และไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาคืนชีพขึ้นมา
Spawn: ท่านพาข้ากลับมาสินะ

Spawn ฟื้นกลับมา พร้อมกับพลังของพระเจ้า! กลายเป็น Divine Spawn
วิญญาณทั้งหมดในหัวของ Spawn ได้ถูกปลดปล่อยให้ไปสู่สุคติแล้ว

Spawn มาที่นิวยอร์ก
ลุง: โอ้ เวร มาอีกตัวแล้ว
Spawn: เกิดอะไรขึ้น ใครทำเรื่องนี้?
ลุง: ถ้าแกคิดจะมาทำลายล้างอีกล่ะก็ แกก็สายไปแล้ว เหลือฉันคนเดียว จะลองดูไหมล่ะ?
Spawn: นี่ลุงจะสู้กับผมด้วยไม้เนี่ยนะ?!

ลุง: เออ ฉันไม่คลานหนีแล้วร้องขอชีวิตหรอกโว้ย! และแกก็ดูไม่เก่งเท่าไหร่ด้วย
พริบตาเดียว กิ่งไม้ในมือลุงก็หายไปทันที
Spawn: ผมกำลังถามอยู่ เกิดอะไรขึ้น?!
ลุง: เวรเอ๊ย ก็ได้ แกเคยได้ยินเกี่ยวกับจตุรอาชารึเปล่าล่ะ?

Pestilence(โรคระบาด) เป็นสี่อาชาตัวแรกที่มาถึง
มันมาจากแม่น้ำทางตะวันออก

แค่กลิ่นของมันก็ฆ่าคนได้แล้ว ขอเพียงแค่เงาของมันตกกระทบไปโดนใครคนหนึ่ง คนนั้นก็จะป่วยทันที
หนองเริ่มไหล เลือดกระจายออกมาทุกที่ เนื้อกลายเป็นสีดำและหลุดออก มันเป็นสิ่งน่าขยะแขยงมารวมเป็นหนึ่ง

ต่อมาคือ Death(ความตาย)
เวรเอ๊ย มันโคตรดุร้ายเลย เหมือนกำลังดูหนังสัตว์ประหลาดซักเรื่องของประเทศญี่ปุ่นอยู่
ที่ต่างกันคือสเปเชี่ยลเอฟเฟ็กต์มันสมจริงกว่า

มันเดินไปทั่วแล้วก็พ่นแมลงออกมา มันดูเหมือนกลุ่มตั๊กแตน
ตั๊กแตนกินคนน่ะนะ

ต่อมาคือ Famine(ความอดอยาก)
อันนี้แหละแย่สุดเลย เมื่อมันผ่านไปที่ใด ผู้คนที่อยู่ที่นั่นก็จะรู้สึกหิว
ความหิวนั่นแหละทำให้คนเป็นบ้า พวกเขาจะคิดได้แค่เรื่องกิน แต่ไม่ว่ากินไปแค่ไหนก็ยังหิวอยู่ดี

พวกเขาอดตายทั้งๆที่ยังมีอาหารเต็มท้องอยู่
ที่บ้าน แซม เบิร์ก เสียชีวิตเพราะอดตาย (ไปแล้ว1)

จตุรอาชาคนสุดท้ายคือ War(สงคราม)
ผู้ใดที่ได้ยินเสียงของมัน จะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด

พวกนี้มันเหมือนกับเครื่องจักรสังหาร มันสามารถตรวจจับผู้รอดชีวิตได้ด้วยกลิ่น
นายไม่ควรสู้กับพวกมัน เพราะไม่ว่าฆ่าไปเท่าไหร่ มันก็ยังมาอยู่ดี
ที่บ้าน แม็กซ์ "ทวิทช์" วิลเลี่ยม ได้พยายามต่อสู้เพื่อปกป้องครอบครัวของตน แต่ก็ไม่ไหวแล้วถูกฆ่าตายยกครัว(ไปอีก1)

ต่อมาพวกนั้นก็เดินทางไปยังทิศตะวันตก
Spawn: แล้วพวกจตุรอาชาล่ะ ไปทางไหน?
ลุง: ไปทางทิศตะวันออก ตรงไปทางมหาสมุทร

ลุง: เฮ้ นายจะปล่อยฉันไว้ที่นี่เหรอ?
Spawn: ลุงต้องไม่ชอบที่ที่ผมจะไปแน่ ขอให้ปลอดภัยนะลุง

ระหว่างที่ Spawn กำลังบินไป เขาพบกับกองทัพจำนวนมาก

เขาบินมาเจอนักรบสวรรค์ตนหนึ่งกำลังสู้อยู่ โดยที่เหล่าปีศาจสู้ไม่ได้เลยสักนิด

Spawn: เซร่า!
Zera: แหม ถึงเวลาพอดีเลย


ตอนต่อไป
Spawn VS Zera และสงครามครั้งนี้จะจบลงยังไงกันแน่!?