รู้จักเพื่อนคนหนึ่งจากที่ทำงานด้วยกัน ก็เริ่มสนิทกัน จนตอนหลังเค้าเล่าให้เราฟังว่า เค้าได้มีคนต่างชาติส่งเสีย เลี้ยงดูจนเรียนจบ ป ตรี และผู้ชายคนนี้ มีหน้าที่การงานดี
ลึกๆในใจเราก็ไม่เห็นด้วย แต่พูดอะไรไม่ได้มากเพราะมันเรื่องของเค้า ได้แต่เตือน เวลาที่เพื่อนมีปัญหากับผู้ชายคนนี้ ตย เช่น
ทำไมผู้ชายไม่หย่ากับเมีย มาแต่งกับเค้า ผู้ชายให้เหตุผลว่า เพราะหน้าที่การงานของเค้า ถ้าหย่า จะดูไม่ดี
เวลาที่เค้ารู้ว่า ลูกของฝ่ายชายได้ไปเที่ยวต่างประเทศ ได้ของขวัญอะไรมูลค่าเท่าไหร่ เพื่อนคนนี้ก็จะพยายามเรียกร้องให้ตัวเองบ้าง
ซึ่งเราก็บอกเค้าไปหลายครั้งแล้วว่า ลูกของเค้า เค้าจะให้อะไร ก็ไม่ต้องไปอิจฉาหรือ อยากได้ เมื่อยอมที่จะมีสถานะภาพแบบนี่ ก็อยู่อย่างสงบๆดีกว่า หรือถ้าไม่พอใจก็เดินจากมา หาของตัวเองเป็นตัวเป็นตน ไม่ต้องไปหลบๆซ่อนๆ ดีกว่ามั้ย คือเราจะพูดแบบนี้ตลอดเวลาเค้ามาระบายเรื่องต่างๆ
แต่เพื่อนเราเลิกไม่ได้ ด้วยเหตุผลที่ว่า เค้ากลายเเป็นคนติดหรูไปแล้ว ใช้แต่ของแบรนด์เนมตลอด พอเลิกงาน ผู้ชายก็จะพาไปร้านอาหารหรู หรือตามโรงแรม 4-5ดาว เพื่อนเราบอกว่าถ้าเลิกแล้ว เจอพวกจนๆ เค้าก็ทนไม่ได้ หรือให้เท่าที่เค้ามีในตอนนี้ไม่ได้ แต่จะหาใหม่ของตัวเอง ก็ยังหาแบบนี้ไม่ได้
จนจุดแตกหักมาถึงวันที่ผู้ชายคนนี้บอกเลิกเพราะ เรื่องเดิมๆ คือรู้ว่าลูกชายได้ไปเที่ยว ต่างประเทศอีก ตัวเองอยากได้ของที่มีมูลค่าเท่าๆกัน ก้อคงเป็นแสน ผู้ชายเลยบอกขอเลิก เด็ดขาด เพื่อนเราเสียใจแทบขาดใจ จะตายให้ได้ แต่ไม่เกินสามเดือน เค้าก็ได้เจอคนใหม่ เป็นคนต่างชาติอีกเหมือนกัน และได้ทำเรื่องแต่งงาน ย้ายตามไปอยู่กับสามีเค้าแล้ว
เท่าที่รู้ ทุกวันนี้ เค้ามีความสุขกับชีวิตของเค้าดี. ทำไมถึงต้องบอกว่า เท่าที่รู้ ก็เพราะว่าเค้าเลิกติดต่อเรา ตั้งแต่วันที่เค้าได้แต่งงานและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ คบกันทำงานด้วยกันมา 6ปี เหตุผลที่เราคิดได้ คือ เรารู้เรื่องของเค้ามากไป ในเฟสเค้าเป็นเพื่อนกับทุกคน ในออฟฟิต ยกเว้นเรา แรกๆก็งง ทำไมไม่แอดเรา จนเค้าเขียนมาบอกประโยคนึงว่า" เราไม่จำเป็นก็ไม่ต้องติดต่อกันก็ได้ ตอนนี้เริ่มชีวิตใหม่แล้ว เรื่องเดิมๆไม่อยากคิดถึง "
คืองงว่า ตลอดเวลาที่คบกัน เรื่องที่เค้าเล่ามา เราไม่เคยเล่าต่อให้เพื่อนหรือคนในออฟฟิตเลยซักครั้งเดียว ฟังแล้วก้อจบ ซึ่งเค้าก็รู้ และไว้ใจ เราถึงคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ก็ช่างเถอะ แค่รู้ว่าเค้าอยู่สุขสบายดี ไม่ทุกข์ใจเหมือนเมื่อก่อน เราก็ยินดีกับเค้าด้วย
ที่เขียนมาก็แค่อยากจะบอกผู้หญิงที่เป็นเมียน้อยทั้งหลายว่า จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ เช่นรักผู้ชาย รักเงิน หรือเหตุผลร้อยแปดพันเก้า ที่คุณจะคิดขึ้นมาได้ หาคนที่เป็นของตัวเอง แต่งงานอยู่กินได้อย่างสมศักดิ์ศรีของตัวเองดีกว่าไหม ผู้ชายไม่ได้หายากอย่างที่คุณคิด
ปล ไม่ต่องการดราม่าคะ แค่บอกเล่าประสบการณ์ และ คหสต เท่านั้นคะ
เพื่อน (เคย)เป็นเมียน้อย
ลึกๆในใจเราก็ไม่เห็นด้วย แต่พูดอะไรไม่ได้มากเพราะมันเรื่องของเค้า ได้แต่เตือน เวลาที่เพื่อนมีปัญหากับผู้ชายคนนี้ ตย เช่น
ทำไมผู้ชายไม่หย่ากับเมีย มาแต่งกับเค้า ผู้ชายให้เหตุผลว่า เพราะหน้าที่การงานของเค้า ถ้าหย่า จะดูไม่ดี
เวลาที่เค้ารู้ว่า ลูกของฝ่ายชายได้ไปเที่ยวต่างประเทศ ได้ของขวัญอะไรมูลค่าเท่าไหร่ เพื่อนคนนี้ก็จะพยายามเรียกร้องให้ตัวเองบ้าง
ซึ่งเราก็บอกเค้าไปหลายครั้งแล้วว่า ลูกของเค้า เค้าจะให้อะไร ก็ไม่ต้องไปอิจฉาหรือ อยากได้ เมื่อยอมที่จะมีสถานะภาพแบบนี่ ก็อยู่อย่างสงบๆดีกว่า หรือถ้าไม่พอใจก็เดินจากมา หาของตัวเองเป็นตัวเป็นตน ไม่ต้องไปหลบๆซ่อนๆ ดีกว่ามั้ย คือเราจะพูดแบบนี้ตลอดเวลาเค้ามาระบายเรื่องต่างๆ
แต่เพื่อนเราเลิกไม่ได้ ด้วยเหตุผลที่ว่า เค้ากลายเเป็นคนติดหรูไปแล้ว ใช้แต่ของแบรนด์เนมตลอด พอเลิกงาน ผู้ชายก็จะพาไปร้านอาหารหรู หรือตามโรงแรม 4-5ดาว เพื่อนเราบอกว่าถ้าเลิกแล้ว เจอพวกจนๆ เค้าก็ทนไม่ได้ หรือให้เท่าที่เค้ามีในตอนนี้ไม่ได้ แต่จะหาใหม่ของตัวเอง ก็ยังหาแบบนี้ไม่ได้
จนจุดแตกหักมาถึงวันที่ผู้ชายคนนี้บอกเลิกเพราะ เรื่องเดิมๆ คือรู้ว่าลูกชายได้ไปเที่ยว ต่างประเทศอีก ตัวเองอยากได้ของที่มีมูลค่าเท่าๆกัน ก้อคงเป็นแสน ผู้ชายเลยบอกขอเลิก เด็ดขาด เพื่อนเราเสียใจแทบขาดใจ จะตายให้ได้ แต่ไม่เกินสามเดือน เค้าก็ได้เจอคนใหม่ เป็นคนต่างชาติอีกเหมือนกัน และได้ทำเรื่องแต่งงาน ย้ายตามไปอยู่กับสามีเค้าแล้ว
เท่าที่รู้ ทุกวันนี้ เค้ามีความสุขกับชีวิตของเค้าดี. ทำไมถึงต้องบอกว่า เท่าที่รู้ ก็เพราะว่าเค้าเลิกติดต่อเรา ตั้งแต่วันที่เค้าได้แต่งงานและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ คบกันทำงานด้วยกันมา 6ปี เหตุผลที่เราคิดได้ คือ เรารู้เรื่องของเค้ามากไป ในเฟสเค้าเป็นเพื่อนกับทุกคน ในออฟฟิต ยกเว้นเรา แรกๆก็งง ทำไมไม่แอดเรา จนเค้าเขียนมาบอกประโยคนึงว่า" เราไม่จำเป็นก็ไม่ต้องติดต่อกันก็ได้ ตอนนี้เริ่มชีวิตใหม่แล้ว เรื่องเดิมๆไม่อยากคิดถึง "
คืองงว่า ตลอดเวลาที่คบกัน เรื่องที่เค้าเล่ามา เราไม่เคยเล่าต่อให้เพื่อนหรือคนในออฟฟิตเลยซักครั้งเดียว ฟังแล้วก้อจบ ซึ่งเค้าก็รู้ และไว้ใจ เราถึงคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ก็ช่างเถอะ แค่รู้ว่าเค้าอยู่สุขสบายดี ไม่ทุกข์ใจเหมือนเมื่อก่อน เราก็ยินดีกับเค้าด้วย
ที่เขียนมาก็แค่อยากจะบอกผู้หญิงที่เป็นเมียน้อยทั้งหลายว่า จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ เช่นรักผู้ชาย รักเงิน หรือเหตุผลร้อยแปดพันเก้า ที่คุณจะคิดขึ้นมาได้ หาคนที่เป็นของตัวเอง แต่งงานอยู่กินได้อย่างสมศักดิ์ศรีของตัวเองดีกว่าไหม ผู้ชายไม่ได้หายากอย่างที่คุณคิด
ปล ไม่ต่องการดราม่าคะ แค่บอกเล่าประสบการณ์ และ คหสต เท่านั้นคะ