การเป็นแฟนกันก็เข้าใจค่ะว่าไม่จำเป็นต้องเจอกันทุกวัน แต่พอไม่ได้เจอกัน เค้าไม่รู้สึกคิดถึงเราบ้างหรอ ถ้าเราไม่ทักไปหาก่อน เค้าก็ไม่เคยทักมา ไม่เคยโทรมาหาบ้างเลย ถ้าเราเงียบหายไป เค้าก็ไม่คิดจะทักมาหาโทรมาถาม เค้าไม่คิดจะชวนเราไปเที่ยวไหนๆบ้าง ไม่คิดจะชวนไปกินอะไรบ้างเลยเหรอ ไม่เคยคิดจะมาหาเราที่บ้านบ้างเหรอ ทั้งๆที่เค้าก็มีเวลาว่างตลอดและบ้านก็ใกล้กัน มันเกิดอาการน้อยใจมากๆเลยค่ะ เหมือนเราเป็นฝ่ายวิ่งตามเค้าอยู่ฝ่ายเดียว เราเคยบอกเค้าหลายครั้งนะว่าอยากให้สนใจเราบ้าง ใส่ใจเราบ้าง แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม เจอแบบนี้มันก็เกิดคำถามที่ว่า"นี่เหรอคนเป็นแฟนกัน" จะให้เลิกเราก็ใจแข็งไม่พอ ใจเราให้เค้าไปแล้ว และถ้าเลิกเราก็คงจะเสียใจมาก แต่คบไปแบบนี้ก็เหนื่อยนะคะ ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี หรือผู้ชายแสดงออกไม่เป็นคะ เค้าเย็นชามากไปรึป่าว หรือเราคิดมากไปเอง มีแนวคิดอะไรดีๆบ้างคะ หรือเราควรทำตัวแบบไหน มันอาจจะดูไร้สาระ แต่ก็อึดอัดใจไม่น้อยเลยค่ะ