ตั้งเเต่เด็กจนโตบอกเรยชีวิตเราดราม่ามาก เป็นเด็กตัวดำๆ หน้าเหลี่ยมๆ ฟันเกื่อบเหยิน จมูกไม่มี ปากใหญ่ หัวล้าน เเละด้วยกรรมพันธ์เราเป็นสิวตั้งเเต่ ป.1 สภาพเราตามนี้จริงๆคะ เราก็ยอมรับว่าเราไม่สวย เเต่ประเดนคือคนอื่นมาหนักใจอะไรกะตัวเรานักหนา เราโดนล่อมาตั้งเเต่เด็ก จากข้างบนที่บอกไปเเละเพิ่มเต็มคือ อีหน้าสิว หน้าอุกาบาท หน้าถนนลูกรัง ปากหนอนชาเขียว ดำ พวกเขาพูดเเละยิ้มหัวเราะมีความสุขเเต่เราสิ ต้องยิ้มเเละหัวเราะไปทั้งที่จุกมาก เราโดนล้อจนเเม่สั่งห้ามคบเพื่อนเหล่านั้น เเต่เราก็รั้นเพราะถ้าเลิกคบเราจะคบใครยิ่งโดนไปใหญ่อีก มันกลายเป็นป่ม ป่มที่หนามาก ทำให้เราเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าเเสดงออก จนตอนนี้เราอายุ 20 ต้นๆ ก็ยังคงโดนล้อ เราเเค่อยากถามว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เราต้องยอมรับมันเราสมควรโดนเเล้ว หรือ คนพวกนั้นต้องการอะไร