ในตอนนี้ผมเป็นผช.คนหนึ่งที่เเอบชอบผญ.คนหนึ่งอยู่
บ้างครั้งท่าทีของของเหมือนกับว่ามีใจให้เรา
บ้างครั้งก็เป็นเหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน
บ้างครั้งอยากทักเเต่ก็กลัวเขารำคาญ
บ้างครั้งทักไปเขาก็ไม่ตอบ
บ้างครั้งเห็นเขาเดินกับคนอื่น
เราก็ทำได้เเต่ปลอบตัวเองเเล้วก็ต้องทำใจ
ต่อให้อยากบอกชอบไปก็กลัวว่าทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม
การได้เเอบชอบใครสักคนมันเหมือนดาบสองคมเลยว่าไหมคับ
ได้มองเขาเเล้วมีความสุขเเต่การได้เเค่มองก็มีความเศร้าปะปนอยุ่เหมือนกัน
การได้เเอบชอบใครสักคนหนึ่ง มันเจ็บดีนะคับว่าไหม
บ้างครั้งท่าทีของของเหมือนกับว่ามีใจให้เรา
บ้างครั้งก็เป็นเหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน
บ้างครั้งอยากทักเเต่ก็กลัวเขารำคาญ
บ้างครั้งทักไปเขาก็ไม่ตอบ
บ้างครั้งเห็นเขาเดินกับคนอื่น
เราก็ทำได้เเต่ปลอบตัวเองเเล้วก็ต้องทำใจ
ต่อให้อยากบอกชอบไปก็กลัวว่าทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม
การได้เเอบชอบใครสักคนมันเหมือนดาบสองคมเลยว่าไหมคับ
ได้มองเขาเเล้วมีความสุขเเต่การได้เเค่มองก็มีความเศร้าปะปนอยุ่เหมือนกัน