เข้ากราบฯหลายครั้ง แต่ครั้งนี้อิ่มอกอิ่มใจ และชื่นชม จนท ทุกๆฝ่าย ที่ดูแล ปชช ให้กินอิ่ม เดินสบาย ถ่ายรูปกันสนุกสนาม

ครั้งนี้ ไปกับเพื่อนที่ทำงานเก่า  เตรียมหาข้อมูล พาผู้สูงวัย 2ท่าน เข้ากราบฯหลังปีใหม่
คนแรก 80+  แต่พอเดินไหว  อีกคน 79 แต่เข่าทรุดทั้งสองข้าง

เราเลยมีการเดินทางเพี่อเข้ากราบฯให้หายโศกเศร้า ไว้อาลัยพระองค์ท่าน

เริ่มจาก นั่งรถเมล์ไปลง mrt เพี่อไปลง หัวลำโพง นั่ง shutter bus  ไปลงสนามหลวง.....สะดวกสะบาย ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง

ไปถึง แยกรักษาดินแดนฯ รอคิว นั่งรถราง ไปลงตรงจุดบอลลูนเพีอตีอหางแถว  แต่หางแถวในเวลาที่ไปถึง อยู่ตรงข้าม ประตูวิเศษชัยศรีแล้ว

เดินตามหางแถวไปเรื่อยๆ มีอาหาร น้ำแจกตลอดทาง การขยับแถวอาจจะวุ่นวายบ้าง แต่ผ่านไปเรี่อยๆ จนไปถึง กลุ่มแยกคิว ก ถึง ซ

อากาศร้อน ทำให้ เราต้องเดินออกมารับลม นอกเต้นท์คิวบ่อยมาก
ที่ลืมไม่ได้ คือ  การไปคิว รับอาหารพระราชทาน จาก เต้นท์ วปร  หลัง กลุ่มคิว  ก
สะอาด อร่อย เมนูหลากหลาย มหาดเล็กที่ปฏิบัติหน้าที่อย่างมีระเบียบ

สามทุ่ม ได้เดินย้ายมา เต้นท์หน้าพระราชวัง  เดินไปเรื่อย แถวเริ่มวุ่นวาย คนที่มาเป็นกลุ่ม กลัวหลงกัน คนที่มาจาก ตจว ยิ่งกลัวหนัก  จนท ประกาศ ตั้งแต่ในเต้นท์แยกกลุ่ม  ตรงเต้นท์หน้าพระราชวัง

แต่ เหมือนจะไม่ฟัง คือ งดการถ่ายภาพในพระราชวัง   บางคน มีควรมสามารถมากๆเดินไปเชฟฟี่ไปได้ตลอดทาง

พอคิวมาหยุดรอนอกกำแพงแก้ว เหมือนเทศกาลมิดไนท์เชลล์  หลายคนเริ่มถ่ายภาพกันสนุกสนาม แตกแถว ออกนอกแถว  เดินไปรวมกลุ่มกันเอง จากที่เดินสลับไปมา จนแยกจากกลุ่มที่มาด้วยกันด้วยหลายๆสาเหตุ

แต่การที่เดินหยุดถ่ายภาพ แล้วคนอื่นเขาเดินตามกันไป แถวขาดตอน คงไม่ใช่เรี่องที่คนอื่นๆต้องมารอให้คุณๆถ่ายกันเสร็จ

การเข้ากราบครั้งนี้ อาจจะหงุดหงิดบ้าง แต่การได้เห็น ความตั้งใจอย่างแน่วแน่ของคน ตจว อดหลับอดนอน อดทนรอ9ชั่วโมง

เห็นผู้สูงอายุหลายท่าน อุตสาหะในการเดินโดยไมรใช้วีลแชร์  หลายๆผู้สูงอายุพยายามเกาะบรรไดขึ้นไปอย่างช้า  จนท คอยอำนวยความสะดวกให้ ปชช อย่างไม่ย่อท้อ

ความร้อน ความหิว ความขัดเคืองใจบ้าง ความง่วง การต้องรอ9 ชั่วโมง

กับคำพูดว่า  ชื่นใจทุกๆครั้งที่เห็นผู้สูงอายุ ได้เข้ามากราบฯ ต่อให้ดึกดื่นแค่ไหน เขาก็เต็มใจที่จะอำอวยความสะดวกให้ ปชช ได้เข้ากราบฯทุกคน


หลายๆครั้งที่มีคนถามว่า ไปเข้ากราบฯทำไมหลายๆครั้ง
เรามักจะตอบว่า  ว่าง และสุขใจที่ได้เข้ากราบทุกๆครั้ง

ในส่วนลึกอยากบอกว่า  ถ้าไม่เคยเข้ามากราบ จะไม่มีทางเข้าใจ ว่าการที่เราจะทำดีเพี่อพระองค์ท่านนั้น การรอหลายๆชั่วโมง มันน้อยนิดมากกับการที่พระองค์ทรงงานเพี่อให้พวกเราได้สุขสบายได้อย่างทุกวันนี้ และในอนาคตในวันข้างหน้า

แล้วจะให้นอนสบาย จ้องมองทีวี ไปวันๆ ดูว่า มันลำบากเหลือเกิน  สบายกาย แต่คงไม่สบายใจ

สู้ลำบากแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่สุขใจไปตลอดไป