สวัสดีค่ะ โดยส่วนตัวแล้วบอกไว้ก่อนเลยว่าชอบอ่าน ฟัง ดู อะไรๆที่เกี่ยวกับวิญญาณ ชีวิตหลังความตายมาก แต่เอาจริงๆก็ไม่เคยเจอเลยนะและก็ไม่อยากเจอด้วย 555
ที่จั่วหัวกระทู้แบบนี้ เราไม่ได้หลอกให้ใครเข้ามาอ่านนะ แต่เราแค่อยากเล่าถึงลางสังหรณ์และความรู้สึกแปลกๆของเราให้เพื่อนๆได้รับฟัง และอยากถามด้วยว่ามีใครเคยเป็นเหมือนกันกับเราบ้างไหม
เรื่องของเราเริ่มต้นที่ว่า ชื่อจริงของเราแปลว่า ผู้ถูกดูแลคุ้มครอง ประมาณนี้ คือเรามักจะมีความรู้สึกเป็นลางบอกล่วงหน้าอยู่บ่อยๆ เช่น ตอนปี1 เราเป็นคนที่ตื่นสายมาก ขี้เกียจไปเรียน ทุกเช้าที่เราตื่นขึ้นมา มันจะเกิดคำถามในใจเลยว่า ถ้าไม่ไปเรียนวันนี้จารย์จะเช็กชื่อมั้ย จะมีสอบย่อยไรงี้มั้ย ไม่อยากไปเลยขี้เกียจ ทำนองนี้อ่ะ และเหมือนกับมันจะมีอีกความคิดหนึ่งดังขึ้นในใจว่า "วันนี้ไม่ไปก็ได้ ไม่เป็นไร" เราเลยเลือกจะนอนต่อ พอบ่ายๆโทรถามเพื่อน มักได้รับคำตอบว่า "โชคดีนะ จารย์ไม่เช็กชื่อ ไม่งั้นแกโดนตัดคะแนนแน่" หรือบางครั้งที่เราตื่นไม่ไหวแต่ความรู้สึกมันดังในหัวว่า "ยังไงวันนี้ก็ต้องไป" แล้วพอฝืนไปเรียนวันนั้นมักจะมีเทสต์ย่อยในห้องทุกที
ตอนแรกๆที่เป็นแบบนี้เราคิดว่าบังเอิญ หรือไม่ก็คิดไปเองตามประสาคนชอบมโน แต่พอเป็นแบบนี้บ่อยๆเข้า เลยลองถามเพื่อนในกลุ่มดู ปรากฏว่า มีเพื่อนคนนึงในกลุ่ม อยู่ดีๆนางก็ถามเราขึ้นมาว่า "แกเชื่อเรื่องเทพประจำตัวมั้ย" เราก็ว่า "เทพอะไรทำไมเหรอ" มันเลยเล่าว่ามันมีลางคล้ายๆเรา เวลาทำข้อสอบ ทั้งๆที่หนังสือก็ไม่ได้อ่านมานะ อ่านมาไม่จบ แต่บางข้อมันจะเห็นคำตอบเป็นภาพในหัวเลยทั้งๆที่ไม่เคยอ่าน เราก็แบบ เห้ย เราเป็นบ่อย คือเราแบบมั่นใจว่าข้อนี้ตูไม่เคยฟังในชั้นเรียนและไม่เคยอ่านมา แต่มันจะมาเป็นคล้ายๆเสียงอาจารย์สอนขึ้นมาเลยเหมือนบอกคำตอบอ่ะ เป็นบ่อยมากช่วงปี1
ช่วงนั้นเราสวดชินบัญชรทุกคืน แต่มาช่วงหลังๆพอขึ้นปี2 ติดเกมเลยแทบไม่ได้สวด ความรู้สึกแบบนี้ก็น้อยลง เพื่อนเรามันบอกว่าน่าจะเป็นเทพที่คอยช่วยเหบือเรา ทำนองว่าเทพประจำตัวไรงี้ เราขำๆนะไปเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าให้เราหมั่นสวดมนต์ให้เทวดาประจำตัวบ้าง กุศลจากการสวดจะทำให้เขาอยู่กับเราดูแลเราได้ แต่เราก็ไม่ค่อยสนใจนะ จนผ่านมาเมื่อกรกฎาปีนี้ เราต้องขี่รถไปสอนพิเศษ ตื่นมามึนๆมีเสียงดังในหัวอีกละว่า วันนี้ไม่ควรไป แต่นัดไว้แล้วเราก็ไปนะ เพราะคิดว่าเราคงคิดไปเอง555 สุดท้ายรถคว่ำจ้า มีรถมาชนเรา แต่ไม่เป็นอะไรมาก
นี่แหละเรื่องที่เราสงสัยใคร่รู้ว่าจะมีคนเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยนอกจากเพื่อนเราเนี่ย เล่าสู่กันฟังมั่งเน้อออ
ว่าด้วยเรื่องลางสังหรณ์และความรู้สึกแปลกๆที่อธิบายยาก
ที่จั่วหัวกระทู้แบบนี้ เราไม่ได้หลอกให้ใครเข้ามาอ่านนะ แต่เราแค่อยากเล่าถึงลางสังหรณ์และความรู้สึกแปลกๆของเราให้เพื่อนๆได้รับฟัง และอยากถามด้วยว่ามีใครเคยเป็นเหมือนกันกับเราบ้างไหม
เรื่องของเราเริ่มต้นที่ว่า ชื่อจริงของเราแปลว่า ผู้ถูกดูแลคุ้มครอง ประมาณนี้ คือเรามักจะมีความรู้สึกเป็นลางบอกล่วงหน้าอยู่บ่อยๆ เช่น ตอนปี1 เราเป็นคนที่ตื่นสายมาก ขี้เกียจไปเรียน ทุกเช้าที่เราตื่นขึ้นมา มันจะเกิดคำถามในใจเลยว่า ถ้าไม่ไปเรียนวันนี้จารย์จะเช็กชื่อมั้ย จะมีสอบย่อยไรงี้มั้ย ไม่อยากไปเลยขี้เกียจ ทำนองนี้อ่ะ และเหมือนกับมันจะมีอีกความคิดหนึ่งดังขึ้นในใจว่า "วันนี้ไม่ไปก็ได้ ไม่เป็นไร" เราเลยเลือกจะนอนต่อ พอบ่ายๆโทรถามเพื่อน มักได้รับคำตอบว่า "โชคดีนะ จารย์ไม่เช็กชื่อ ไม่งั้นแกโดนตัดคะแนนแน่" หรือบางครั้งที่เราตื่นไม่ไหวแต่ความรู้สึกมันดังในหัวว่า "ยังไงวันนี้ก็ต้องไป" แล้วพอฝืนไปเรียนวันนั้นมักจะมีเทสต์ย่อยในห้องทุกที
ตอนแรกๆที่เป็นแบบนี้เราคิดว่าบังเอิญ หรือไม่ก็คิดไปเองตามประสาคนชอบมโน แต่พอเป็นแบบนี้บ่อยๆเข้า เลยลองถามเพื่อนในกลุ่มดู ปรากฏว่า มีเพื่อนคนนึงในกลุ่ม อยู่ดีๆนางก็ถามเราขึ้นมาว่า "แกเชื่อเรื่องเทพประจำตัวมั้ย" เราก็ว่า "เทพอะไรทำไมเหรอ" มันเลยเล่าว่ามันมีลางคล้ายๆเรา เวลาทำข้อสอบ ทั้งๆที่หนังสือก็ไม่ได้อ่านมานะ อ่านมาไม่จบ แต่บางข้อมันจะเห็นคำตอบเป็นภาพในหัวเลยทั้งๆที่ไม่เคยอ่าน เราก็แบบ เห้ย เราเป็นบ่อย คือเราแบบมั่นใจว่าข้อนี้ตูไม่เคยฟังในชั้นเรียนและไม่เคยอ่านมา แต่มันจะมาเป็นคล้ายๆเสียงอาจารย์สอนขึ้นมาเลยเหมือนบอกคำตอบอ่ะ เป็นบ่อยมากช่วงปี1
ช่วงนั้นเราสวดชินบัญชรทุกคืน แต่มาช่วงหลังๆพอขึ้นปี2 ติดเกมเลยแทบไม่ได้สวด ความรู้สึกแบบนี้ก็น้อยลง เพื่อนเรามันบอกว่าน่าจะเป็นเทพที่คอยช่วยเหบือเรา ทำนองว่าเทพประจำตัวไรงี้ เราขำๆนะไปเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าให้เราหมั่นสวดมนต์ให้เทวดาประจำตัวบ้าง กุศลจากการสวดจะทำให้เขาอยู่กับเราดูแลเราได้ แต่เราก็ไม่ค่อยสนใจนะ จนผ่านมาเมื่อกรกฎาปีนี้ เราต้องขี่รถไปสอนพิเศษ ตื่นมามึนๆมีเสียงดังในหัวอีกละว่า วันนี้ไม่ควรไป แต่นัดไว้แล้วเราก็ไปนะ เพราะคิดว่าเราคงคิดไปเอง555 สุดท้ายรถคว่ำจ้า มีรถมาชนเรา แต่ไม่เป็นอะไรมาก
นี่แหละเรื่องที่เราสงสัยใคร่รู้ว่าจะมีคนเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยนอกจากเพื่อนเราเนี่ย เล่าสู่กันฟังมั่งเน้อออ