คือเราเองเคยเห็นและสัมผัสได้ตั้งแต่เด็ก เลยอยากมาแชร์พูดคุยกับเพื่อนๆที่เป็นเหมือนกันน่ะค่ะ
ครั้งแรก ตอนอายุ 3 ขวบกว่า ตอนนั้นจำได้อยู่เรื่องเดียวติดตาติดใจเลยว่า น้องชายเพิ่งคลอดและร้องไห้กลางดึก แม่ตื่นมาเปลี่ยนผ้าอ้อมให้น้อง เราก็ตื่นด้วย นั่งอยู่บนเตียงและมองไปที่หน้าต่าง เห็นชายแก่ผมขาวกำลังแลบลิ้นปลิ้นตา ลิ้นยาวลงมาถึงคาง ก็ชี้ให้แม่ดู ตอนโตเอามาเล่ากันฟังในครอบครัว ก็มารู้ว่าแม่ก็เคยเจอเหมือนกัน
ประถมฯ - ม.ปลาย เริ่มโตขึ้นก็สัมผัสมาได้เรื่อยๆ เอาที่จำได้ เช่น ตอนประถมฯ เคยฝันเห็นพี่ผู้ชายแถวบ้านมายืนเกาะรั้วบ้านโบกมือลา เช้ามาถึงรู้ว่าเค้าประสบอุบัติเหตุตาย พอ ม.ปลาย ก็ฝันเห็นเพื่อนสมัย ม.ต้น บอกว่าผ่านมาแถวนี้เลยแวะมาหา รู้สึกแปลกๆเลยถามเพื่อนๆก็ได้รู้ว่าเค้าตายเพราะอุบัติเหตุไปแล้ว เคยนั่งรถไปกับพ่อบนถนนหลวงที่ผ่านประจำที่บ้านต่างจังหวัด เผอิญพ่อขับไปทับซากหมาตายบนถนน ก็รู้สึกแปลกๆละ ขับไปสักพักเห็นกลุ่มคนอยู่ซ้ายมือที่เป็นทุ่งนามืดๆ ชูป้ายภาษาอังกฤษว่า Help เฮ้ยคือมันไม่ใช่ละ สองคนกับพ่อเงียบกันตลอดทาง ประมาณว่าต่างคนต่างรู้สึกว่าบรรยากาศมันแปลกๆตั้งแต่ทับซากหมา ไม่กี่วันก็รู้ว่ามีลูกนักการเมืองเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก พาเพื่อนๆชาวต่างชาติขับรถมาเที่ยวจากกรุงเทพฯแล้วมาประสบอุบัติเหตุตายหมดทั้งคันแถวนี้
มหาวิทยาลัย ตอนนั้นนอนกลางวันอยู่ที่หอพัก นอนตะแคง ช่วงสลึมสลือครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นเงาดำๆลักษณะเหมือนแขน จับแขนเรา และมีเสียงผู้ชายพูดข้างหูว่า ไม่ให้ลุกๆ เป็นภาษาเหนือ เราก็พยายามดิ้นอยู่นาน พยายามลืมตาก็หยีตาได้นิดเดียวพอเห็นเงาดำของท่อนแขน สักพักก็หลุดหลังจากบอกในใจว่าจะไปทำบุญให้
ตอนมาทำงานที่กรุงเทพฯใหม่ๆ อยู่หอพักหญิง สภาพเก่ามาก คาดว่าเป็น รร. มาก่อน ห้องนี้ต้องลงมือทาสีเองเพราะมันเก่ามาก เจอหลายครั้งมาก เอาที่จำได้ วันนั้นเป็นวันเสาร์หรืออาทิตย์นี่แหละ นอนอยู่จะสิบโมงเช้าละ นอนหงายนะ ช่วงสลึมสลือครึ่งหลับครึ่งตื่น ขยับตัวไม่ได้ เสียงไม่ออก รู้แล้วว่าโดนอีกชัวร์เลยสวดมนตร์ ทีนี้สวดตามเลยค่ะ เสียงผู้ชาย แต่ฟังไม่ออกว่าสวดเป็นภาษาอะไร มารู้ทีหลังว่าเจ้าที่ๆหอเป็นอิสลาม เพราะเราชอบซื้อของมาไหว้ มีอยู่วันนึง เจ้าหน้าที่หอทักว่า อย่าซื้อหมูหรือเหล้ามาไหว้นะ เจ้าที่ที่นี่เป็นอิสลาม โอ้..ใครจะรู้ เห็นเป็นตี่จู่เอี๊ยเนอะ เราก็ถึงบางอ้อว่าไอ้ที่สวดตามวันนั้น.. อิสลามแน่ๆ -_-" อีกครั้ง นอนๆอยู่กลางดึก เห็นลูกไฟสีขาวกลมๆประมาณลูกโป่งลอยลอดใต้ผ้าม่านหน้าต่างห้องเข้ามา คือที่นอนเราอยู่ติดหน้าต่าง ใต้ผ้าม่านพอดี แล้วมันจะมีแสงไฟจากด้านนอกลางๆ ก็คิดในใจว่าโดนอีกแล้วตรู ความรู้สึกรำคาญมากกว่ากลัวเพราะกำลังง่วง เลยลุกไปเปิดไฟนอน คือต้องเปิดไฟนอนทุกวันเลยค่ะ
หลังจากนั้น ย้ายไปอยู่อีกหอที่พึ่งเปิดได้ 2-3 ปี เจ้าของทำบุญทุกปี ไม่เคยเจอ จนมาตอนนี้ ย้ายมาอยู่คอนโดของตัวเองแล้ว เป็นคอนโดใหม่ ก็ไม่เคยเจออีกเลย มีความรู้สึกว่าอยู่ที่นี่แล้วอุ่นใจ นิติฯก็มีกิจกรรมทำบุญใส่บาตรประจำ ไม่เจออะไรน่ากลัว แต่ก็มีเหตุการณ์แปลกๆ คือ มีอยู่วันนึงเป็นวันหยุดก็นอนตื่นสาย ขณะใกล้ตื่น ได้กลิ่นหอมมากๆไม่เคยได้กลิ่นอะไรที่หอมอย่างนี้มาก่อน รู้สึกปีติมาก เราคิดเดาว่าเป็นดอกไม้ ได้กลิ่นอยู่ช่วงนึงก็ตื่นด้วยความเบิกบานใจ และก็มีช่วงนึงเราพาอาม่ามาอยู่ด้วย อาม่าอายุ 94 แล้ว ชอบนอนกลางวัน เค้าก็เล่าว่า ขณะครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นผู้ชายชุดขาวกำลังปัดกวาดห้องเราอยู่ เห็นอยู่หลายครั้งหลายคน เห็นคนใส่ชุดตำรวจเดินผ่านห้องไปก็มี
ช่วงหลังที่เรามาอยู่กรุงเทพฯ เราเริ่มปฏิบัติธรรม เข้าวัดไหว้พระทำบุญมากขึ้น สวดมนตร์มากขึ้น ศึกษาธรรมะมากขึ้น รวมถึงสถานที่ที่เราอยู่ก็ดี เลยคิดเองว่าน่าจะทำให้ไม่เจออีก แต่คำถามคือ เพื่อนเราอีกคนที่มีสัมผัสเข้มข้นกว่าเรามาก เค้าบอกว่ายิ่งสวดมนตร์เค้ายิ่งเจอ และสัมผัสของเค้าไม่เคยลดหรือหายไปเลย
ขอให้เพื่อนๆที่เป็นเหมือนกันมาแชร์กันหน่อยนะคะ
ถามคนที่มีเซนส์ เห็น รู้สึก สัมผัส วิญญาณต่างๆได้ รวมถึงมีลางสังหรณ์ คุณเริ่มมีและหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่?
ครั้งแรก ตอนอายุ 3 ขวบกว่า ตอนนั้นจำได้อยู่เรื่องเดียวติดตาติดใจเลยว่า น้องชายเพิ่งคลอดและร้องไห้กลางดึก แม่ตื่นมาเปลี่ยนผ้าอ้อมให้น้อง เราก็ตื่นด้วย นั่งอยู่บนเตียงและมองไปที่หน้าต่าง เห็นชายแก่ผมขาวกำลังแลบลิ้นปลิ้นตา ลิ้นยาวลงมาถึงคาง ก็ชี้ให้แม่ดู ตอนโตเอามาเล่ากันฟังในครอบครัว ก็มารู้ว่าแม่ก็เคยเจอเหมือนกัน
ประถมฯ - ม.ปลาย เริ่มโตขึ้นก็สัมผัสมาได้เรื่อยๆ เอาที่จำได้ เช่น ตอนประถมฯ เคยฝันเห็นพี่ผู้ชายแถวบ้านมายืนเกาะรั้วบ้านโบกมือลา เช้ามาถึงรู้ว่าเค้าประสบอุบัติเหตุตาย พอ ม.ปลาย ก็ฝันเห็นเพื่อนสมัย ม.ต้น บอกว่าผ่านมาแถวนี้เลยแวะมาหา รู้สึกแปลกๆเลยถามเพื่อนๆก็ได้รู้ว่าเค้าตายเพราะอุบัติเหตุไปแล้ว เคยนั่งรถไปกับพ่อบนถนนหลวงที่ผ่านประจำที่บ้านต่างจังหวัด เผอิญพ่อขับไปทับซากหมาตายบนถนน ก็รู้สึกแปลกๆละ ขับไปสักพักเห็นกลุ่มคนอยู่ซ้ายมือที่เป็นทุ่งนามืดๆ ชูป้ายภาษาอังกฤษว่า Help เฮ้ยคือมันไม่ใช่ละ สองคนกับพ่อเงียบกันตลอดทาง ประมาณว่าต่างคนต่างรู้สึกว่าบรรยากาศมันแปลกๆตั้งแต่ทับซากหมา ไม่กี่วันก็รู้ว่ามีลูกนักการเมืองเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก พาเพื่อนๆชาวต่างชาติขับรถมาเที่ยวจากกรุงเทพฯแล้วมาประสบอุบัติเหตุตายหมดทั้งคันแถวนี้
มหาวิทยาลัย ตอนนั้นนอนกลางวันอยู่ที่หอพัก นอนตะแคง ช่วงสลึมสลือครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นเงาดำๆลักษณะเหมือนแขน จับแขนเรา และมีเสียงผู้ชายพูดข้างหูว่า ไม่ให้ลุกๆ เป็นภาษาเหนือ เราก็พยายามดิ้นอยู่นาน พยายามลืมตาก็หยีตาได้นิดเดียวพอเห็นเงาดำของท่อนแขน สักพักก็หลุดหลังจากบอกในใจว่าจะไปทำบุญให้
ตอนมาทำงานที่กรุงเทพฯใหม่ๆ อยู่หอพักหญิง สภาพเก่ามาก คาดว่าเป็น รร. มาก่อน ห้องนี้ต้องลงมือทาสีเองเพราะมันเก่ามาก เจอหลายครั้งมาก เอาที่จำได้ วันนั้นเป็นวันเสาร์หรืออาทิตย์นี่แหละ นอนอยู่จะสิบโมงเช้าละ นอนหงายนะ ช่วงสลึมสลือครึ่งหลับครึ่งตื่น ขยับตัวไม่ได้ เสียงไม่ออก รู้แล้วว่าโดนอีกชัวร์เลยสวดมนตร์ ทีนี้สวดตามเลยค่ะ เสียงผู้ชาย แต่ฟังไม่ออกว่าสวดเป็นภาษาอะไร มารู้ทีหลังว่าเจ้าที่ๆหอเป็นอิสลาม เพราะเราชอบซื้อของมาไหว้ มีอยู่วันนึง เจ้าหน้าที่หอทักว่า อย่าซื้อหมูหรือเหล้ามาไหว้นะ เจ้าที่ที่นี่เป็นอิสลาม โอ้..ใครจะรู้ เห็นเป็นตี่จู่เอี๊ยเนอะ เราก็ถึงบางอ้อว่าไอ้ที่สวดตามวันนั้น.. อิสลามแน่ๆ -_-" อีกครั้ง นอนๆอยู่กลางดึก เห็นลูกไฟสีขาวกลมๆประมาณลูกโป่งลอยลอดใต้ผ้าม่านหน้าต่างห้องเข้ามา คือที่นอนเราอยู่ติดหน้าต่าง ใต้ผ้าม่านพอดี แล้วมันจะมีแสงไฟจากด้านนอกลางๆ ก็คิดในใจว่าโดนอีกแล้วตรู ความรู้สึกรำคาญมากกว่ากลัวเพราะกำลังง่วง เลยลุกไปเปิดไฟนอน คือต้องเปิดไฟนอนทุกวันเลยค่ะ
หลังจากนั้น ย้ายไปอยู่อีกหอที่พึ่งเปิดได้ 2-3 ปี เจ้าของทำบุญทุกปี ไม่เคยเจอ จนมาตอนนี้ ย้ายมาอยู่คอนโดของตัวเองแล้ว เป็นคอนโดใหม่ ก็ไม่เคยเจออีกเลย มีความรู้สึกว่าอยู่ที่นี่แล้วอุ่นใจ นิติฯก็มีกิจกรรมทำบุญใส่บาตรประจำ ไม่เจออะไรน่ากลัว แต่ก็มีเหตุการณ์แปลกๆ คือ มีอยู่วันนึงเป็นวันหยุดก็นอนตื่นสาย ขณะใกล้ตื่น ได้กลิ่นหอมมากๆไม่เคยได้กลิ่นอะไรที่หอมอย่างนี้มาก่อน รู้สึกปีติมาก เราคิดเดาว่าเป็นดอกไม้ ได้กลิ่นอยู่ช่วงนึงก็ตื่นด้วยความเบิกบานใจ และก็มีช่วงนึงเราพาอาม่ามาอยู่ด้วย อาม่าอายุ 94 แล้ว ชอบนอนกลางวัน เค้าก็เล่าว่า ขณะครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นผู้ชายชุดขาวกำลังปัดกวาดห้องเราอยู่ เห็นอยู่หลายครั้งหลายคน เห็นคนใส่ชุดตำรวจเดินผ่านห้องไปก็มี
ช่วงหลังที่เรามาอยู่กรุงเทพฯ เราเริ่มปฏิบัติธรรม เข้าวัดไหว้พระทำบุญมากขึ้น สวดมนตร์มากขึ้น ศึกษาธรรมะมากขึ้น รวมถึงสถานที่ที่เราอยู่ก็ดี เลยคิดเองว่าน่าจะทำให้ไม่เจออีก แต่คำถามคือ เพื่อนเราอีกคนที่มีสัมผัสเข้มข้นกว่าเรามาก เค้าบอกว่ายิ่งสวดมนตร์เค้ายิ่งเจอ และสัมผัสของเค้าไม่เคยลดหรือหายไปเลย
ขอให้เพื่อนๆที่เป็นเหมือนกันมาแชร์กันหน่อยนะคะ