คือจะเรียกว่าข่มขืนมันก็ไม่ได้หรอกค่ะ เพราะก็ยินยอมเขานั้นแหล่ะ ตั้งแต่ ปอสองนะคะ เด็กมากๆ เด็กสุดๆไม่รู้เลยด้วยซ้ำกว่าจู๋กับจิ๋มคืออะไร มีเด็กผู้ชายที่บ้านค่อนข้างสนิทกันมาช่วยเล่น เล่นอย่างว่านั้นแหล่ะ ค่ะ คือก็มีอะไรกัน มีจริงๆค่ะ มีเหมือนที่ผู้ใหญ่มีกันเลย คือเราไม่รู้ไง ไม่เคยมีใครสอนว่า เราทำแบบนี้ไม่ได้นะ เขาชวนเล่นเราก็เล่น พอโตมาแล้วรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้ว รู้สึกอยากตายมากค่ะ ร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึง พยายามทำให้ตัวเองตายแบบไม่เจ็บที่สุด กรีดมือทำแล้ว กินซันไลต์ก็ทำแล้ว พ่แม่ถามว่าทำไมถึงทำ ก็ต้องแถไปว่าเป็นเรื่องอื่น ทรมานหัวใจมากค่ะ มีคนเขามาในชีวิตเราก็ไม่เคยคิดจะรับไว้เลย ต่อให้เราชอบผู้ชายคนนั้นมากแค่ไหน อยากเป็นแฟนด้วยมากแค่ไหน แต่ใครมันจะมาเอา คนที่เสียตัวแล้วแต่เด็ก ใครมันจะไปรับได้ คุณค่าในตัวเองไม่มีเลยค่ะ ไม่รู้เลยว่าจะตั้งใจเรียนไปทำไม ไม่รู้เลยว่าจะเป็นคนดีไปทำไม ยิ่งเห็นซีรีย์เกาหลีแนวนางเอกใสๆนี่อยากจะเผาโทรทัศน์ทิ้งเลยค่ะ ไม่มีสิทธิ์โลกสวยเลย ไม่มีสิทธิ์จิ้นว่าตัวเองเป้นนางเอกเลย เจ็บปวดตลอด ใช้ชีวิตแบบคนมีปมตลอด พอเป็นวัยรุ่น วัยเจริญพันธุ์พวกเพื่อนๆก็ชอบพูดแนว 18+ กันตลอด เราได้ฟังนี่ร้องไห้ตลอด ใครพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่อแบบนี่อยากฆ่าตัวตายแบบสุดๆ โกรธเพื่อนมากๆทั้งที่เพื่อนก็แค่พูดเล่น เพื่อนก็ไม่เข้าใจ ทรมานมากค่ะ ยากที่ใครจะเข้าใจจริงๆ เพราะมันน้อยมากที่คนเราจะมีเซ็กซ์ตั้งแต่อายุเท่านั้น คิดเรื่องพวกนี้จนจะเป็นบ้า ตอนนี้ก็เป็นโรคซึมเศร้าด้วยค่ะ  ทำไมๆๆๆ ทำไมต้องเป็นเรา เราเคยเปรียบตัวเองเหมือนสัตว์นะคะ ที่เกิดมาไม่กี่ปีก็มีเซ็กซ์ได้แล้ว มันเป็นบาดแผลที่ลึกเกินกว่าใครจะเข้าใจได้จริงๆ หลังจากนั้นนอกจากความตาย เราก็หาวิธีกำจัดความคิด กำจัดความทรงจำร้ายๆนี่ โดยการเข้าหาธรรมะบ้าง หาจิตแพทย์บ้าง
แล้วก็โตขึ้นในระดับนึงแล้วค่ะ ได้เจอผู้คนที่ชีวิตเขาอาจจะแย่กว่าเรา ได้เจออะไรในโลกมากขึ้น สิ่งพวกนี้ทำให้เราดีขึ้นจริงๆค่ะ แต่มันไม่ได้แฮปปี้เอนดิ้งหรอกนะคะ ขอเล่าเรื่องเด็กผู้ชายคนนั้นบ้าง เด็กผู้ชายคนนั้นเป็นลูกของเพื่อนสนิทพ่อค่ะ ซึ่งแถวบ้านั้นรู้ดีว่าพ่อแม่ของเด็กคนนี้ชอบมีเซ็กซ์กันให้ลูกเห็น พี่สาวของเด็กคนนี้ก็เสียตัวแต่เด็กเหมือนกัน ชอบ out door ชาวบ้านเห็นกันประจำ และก็ชอบตบตีลูก พ่อเราไปช่วยเป็นประจำ ทำให้เราสนิทกับเด็กผู้ชายที่เป็นลูกของเขาเล่นด้วยกันทุกคน และก็เล่นอย่างที่ผู้ใหญ่เขาเล่นกัน ดีกว่าหมาหน่อยนึงที่ไม่ใช่กลางแจ้ง แค่ครั้งเดียวค่ะ เพราะเด้กนรกนี่มีขาประจำคือพี่สาวตัวเอง พ่อแม่เราก็ไม่เคยเอะใจ อาจจะเป็นเพราะเราเองในตอนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เลยไม่ได้แสดงอะไรให้เขาเห็น เพราะก็ไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร พอเป็นวัยรุ่นเริ่มรู้สึกตัว และรังเกียจเด็กคนนั้นมาก เกลียดตัวเองด้วย แขยงตังเองสุดๆ เจอก็ไม่คุย เราเปะปากใส่ตลอด เด็กคนนั้นเสเพลมากค่ะ หื่นกราม เคยข่มขืนคนอื่นด้วยในตอนโต กินเหล้า เมายา ไม่เรียนหนังสือ ที่เราเจ็บมากก็คือ  มันไปเล่าให้คนอื่นๆเด็กในโรงเรียนฟังหมดเลยว่ามันเคยได้กับเรา เล่าแบบสนุกปาก ล้อเรา เจอหน้าเราก็ทำเสียง ป๊าบๆๆใส่เราบ้าง ทำมือเป็นรูๆแล้วเอานิ้วชี้อีกข้างสอดไปมาใส่เราบ้าง ทรมานค่ะ ชีวิต จุกจริงๆ มันมีหลายกรณีนะของเด็กที่โดนแบบเรา แต่ของเขาโชคดีกว่าอย่างนึงคือ เขาก็ได้ลาขาดไม่เจอหน้าเลยกับคนที่ทำร้ายเขา ใช้ชีวิตคนละสังคมกัน แต่นี้เห็นกันแทบทุกวันมานั้นหน้าบ้านกับพ่อเราเกือบทุกวัน ไปกินเลี้ยงไปงานก็ไปกับบ้านเรา เราไปกวาดบ้านก็ชอบแซว เพื่อนที่มันพามาด้วยก็หัวเราะใส่บ้าง ถมน้ำลายใส่เราบ้าง ทำเหมือนเราเป็นอะไรสักอย่างที่มีค่าน้อยกว่าขยะ แม้กระทั่งเพื่อนเรามาส่งที่บ้านเพื่อนเป็นผู้ชายมากันสองสามคน เพื่อนผู้หญิงพ่อแม่ไม่ให้มาส่งเพราะมันดึกแล้ว สามีเราทำไงนะหรอคะ ยกพวกดักตีเพื่อนเราเละเลยค่ะ เพื่อนผู้ชายเราไม่มีใครกล้ายุ่งกับเราเลย มันบอกเพื่อนเราว่าอย่ามายุ่งกับเด็กกู ค่ะ ชีวิต คือเราก็ยอมรับค่ะว่ามันพลาดก็จริงแต่มันเกิดขึ้นไปแล้ว แก้อะไรไม่ได้แล้ว เราเองก็ไม่ได้ขัดขืน อืมม ยอมรับ กลับมาดูแลตัวเอง ใช้ชีวิตให้มีค่า แต่แล้วทำไม นี่ต้องมาคุกคามชีวิตเราด้วย แค่เรื่องที่เกิดขึ้นมันยังไม่สาแก่ใจหรืออย่างไง ทำไมต้องตามมาทำร้ายชีวิตกันอีก ทำไมต้องมาคอยซ้ำเติม ทำไมต้องมาเหยียบ จะเอาให้จมดินเลยหรืออย่างไง ทำอย่างไรให้มันเลิกวนเวียนหรือคุกคามชีวิตเราดี เราเคยเคลียร์กันแล้วค่ะ เพื่อนเราก็แนะนำให้เคลียร์ เรานี่หน้าก็ยังไม่อยากมอง แต่ก็ทำตามคำแนะนำเพื่อน มันบอกสนุกดี อยากหยิ่งใส่กูก่อน เราก็อธิบายว่าเรารู้สึกอย่างไงมันก็ไม่เขาใจมันก็ไม่หยุด เด็กเลวๆไม่เคยได้รับการสั่งสอนก็งี้แหล่ะ อยากแจ้งความก็คงไม่ทันแล้วค่ะ มันนานเป็นสิบปีแล้ว และก็ไม่อยากให้ใครรู้ด้วยเยอะด้วย พ่อแม่เรารู้คงใจสลาย เพราะในสายตาพ่อแม่เราเป็นเด็กที่ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง เรียนเก่ง  อยากให้มันหายไปจากชีวิต อยากฆ่ามัน อยากให้มันหุบปาก อยากตัดลิ้น ตัดอวัยวะเพศมัน ไหนๆก็ไม่ได้ใสๆโลกสวยอยู่แล้ว แค่ฆ่าคนตายเอง ฮ่าๆๆๆ ถ้าฆ่าคนเลวไม่ผิดกฎหมายไอ้นี่คงตายเป็นแรก นี่แหล่ะค่ะ ที่อยากระบาย
ฝากเตือนนะคะ ใครมีลูกมีหลานต้องระวังให้ดีนะคะ สอนลูกสอนหลานดีๆสอนตั้งแต่เด็กจำความได้เลยค่ะ เรื่องแบบนี้ สอนไปเลยว่า แบบนี้ทำไม่ได้ อย่าคิดว่าเรื่องแบบนี้ไม่ต้องสอนหรอก ไม่มีเด็กที่ไหนเขาทำได้หรอก มีค่ะ ยืนยันเลย ใครจะไปรู้ ลูกเราไม่เป็น แล้วเพื่อนลูกเราแหล่ะ ครอบครัวเขาเป็นอย่างไง ระวังให้ดีนะคะ พ่อแม่ต้องใส่ใจลูกเยอะๆ ดูลูกให้ดี อย่าให้เด็กผู้หญิงคนไหนมีตราบาปติดตัวแบบเราเลยค่ะ อย่าให้น้องๆโตมาแล้วเป็นแบบเรา ทรมานมากค่ะ ที่สิ่งสวยงามและบริสุทธิ์ตัวเล็กๆนุ่งกระโปรงน่ารักๆ อย่าให้มีอะไรแปดเปื้อนอีกต่อไปเลย ไม่อยากให้ใครหรือลูกใครเป็นแบบเรา
ขอบคุณที่รับฟัง ขอบคุณจริงๆค่ะ
ปล.แอคเคาน์เพื่อนสนิท  แท็กผิดขออภัยค่ะ
ปล2.เป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอนค่ะ โลกเรามีมุมองมากกว่า1มุม