ผมรู้จักกับเธอมาประมาณ 7 เดือน
แต่เพิ่งจะเริ่มคุยกันจริงจัง เมื่อเดือน กันยายนที่ผ่านมา ....
เราโทรคุยกันทุกวัน วิดีโอคุยกันบ่อยมาก
มากจนผมคิดว่าความสัมพันธ์ระหส่างเรามันควรเรียกว่า "แฟน" ได้แล้วนะ
แต่ก็ยังไม่เคยได้ขอกับเธอตรง ๆ  
ผมคิดว่าเราควรคบกันไปอีกสักระยะก่อนนะ ไม่อยากรีบร้อนมากจนไป

เธอเคยเล่าว่าเธอเป็นโรคซึมเศร้า ก่อนที่เธอจะมารู้จักผม
เธอเคยเกือบจะแต่งงานมาแล้ว 2 ครั้ง กับแฟนคนแรกคบกันตั้ง 7 ปี
ผมไม่เคยคบใครได้นานขนาดนั้นเลย
คนที่ 2 คบได้ปีครึ่ง เธอบอกว่าเธอรักคนที่ 2 มากกว่า
ซึ่งทั้ง 2 คน นั้นเธอก็ทำพิธีหมั้นทั้งหมด แต่สุดท้ายก็ไม่ได้แต่งงาน
เพราะฝ่ายชายมีคนอื่นแล้วขอถอดหมั้นเธอ
ผมคิดว่านั้นเป็นสาเหตุทำให้เธอกลายเป็นโรคซึมเศร้าในที่สุด
จิตใจของเธอคงปวดร้าวน่าดู มันคงแหลกสลายอย่างไม่มีชิ้นดี

ซึ่งนั้นผมก็พร้อมจะเข้าใจนะ และก็อยากเห็นเธอมีความสุข
อยากเห็นเธอมีรอยยิ้มอีกครั้ง แม้ไม่ใช่กับผมก็ตาม ....

ความสัมพันธ์ของเราพัฒนาขึ้นตามลำดับ ผมได้ไปพักที่บ้านเธอ 2 ครั้ง
แต่เราไม่เคยมีอะไรเกินเลยกว่านั้นนะครับ ผมอยากให้เกียรติเธอ
ผมอยากเป็นคนดี ทดแทนในส่วนที่คนอื่น ๆ ไม่เคยได้ทำให้เธอ
รวมถึงสิ่งที่ผมเคยทำเลวร้ายไว้ในอดีต ที่ผ่านมาผมคิดว่าผมเป็นค่อนข้างเลวมาก
นี่อาจเป็นการชดใช้กรรมของผมเองก็ได้ที่ทำให้ต้องมาตกหลุมรักเธอ

ผมเองก็ไม่รู้เริ่มเล่าจากตรงไหนดี ทุกอย่างมันกระทันหันจัง
ในคืนสุดท้ายที่เราเจอกันที่บ้าน เธอยังบอกว่าเราจะได้พบกันอีก
พอวันรุ่งขึ้นเธอก็ไม่รับสายผมอีกเลย แล้วเธอก็พิมพ์ข้อความมาใน LINE ว่า

"เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม" "ขอโทษนะ"

ที่ผ่านมาไม่เคยท่าที่ว่าเธอจะคิดแบบนั้นเลย เรามีการวางแผนร่วมกันหลายอย่าง
เช่นไปเที่ยวกัน ไปปฏิบัติธรรมกันในปีหน้า เหมือนทุกอย่างในแผนการของเธอมีผมตลอด

จนกระทั่งวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอพูดเรื่องแฟนเก่า ที่เคยทำเธอเสียใจ
แล้วท่าที่ของเธอก็เปลี่ยนไป ผมสังเกตุเห็นได้จากแว่วตาของเธอ
รวมถึงตอนที่เราจับมือกัน ผมสัมผัสได้นะ ว่าเธอไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

ผมควรทำอย่างไงดีครับ ?