คืออยากระบายครับ แฟนกับผมทำงานคนละที่กัน พักหลังๆมาเขาติดโทรศัพท์หนักมาก
แทบจะไม่วางห่างตัวเลย ผมสงสัยเลยแอบเปิดดูตอนเขาหลับ เท่านั้นแหละครับ มันชาไปหมดพูดไม่ออก มันจุก
เขาแอบคุยกับคนที่ทำงาน ในแชทคือมีแต่ รักนะ อยากกอด อยากหอม อยากอยู่ไกล้ๆ ไม่อยากให้ไปไหน

ผู้ชายคนนั้นคือคนที่ผมไว้ใจ คนที่แฟนผมบอกว่ารักเหมือนพี่ชายคนนึ่ง
ผมนั่งอ่านข้อความที่เขาคุยกันสักพัก แฟนผมเขาก็ตื่นมาเห็น ผมเลยนิ่งแล้วขอคำอธิบาย
เธอพูดว่า เธอก็ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกแบบนี้ตอนไหน เมือไร รู้อีกทีคือเธอรักเขาไปแล้ว
ผมรักเธอมาก ผมเลยบอกให้เธอเลือก ถ้าเธอเลือกผม และเธอรู้สึกผิดจริงๆ ผมพร้อมที่จะให้อภัย แล้วมาเริ่มต้นกันใหม่
แต่ถ้าเธอเลือกคนนั้นผมพร้อมที่จะเดินจากไป

แต่คำตอบที่ได้เธอบอกขอเวลา เธอยังสับสน แต่ผมยังแอบเห็นเขาคุยกันเหมือนเดิม ผู้ชายคนนั้นเขารู้แล้วว่าผมรู้
แต่สิ่งที่ผู้ชายคนนั้นผู้ออกมาทำให้ผมช็อกมาก เขาบอกว่าถ้าเธอเลิกกับผม ผู้ชายคนนั้นเขาก็จะเลิกกับแฟนเขา แล้วเขาสองคนจะมาคบกัน

ผมจุกมาก ผมไม่รู้จะไปต่อยังไง เธอคือคนที่ผมคิดจะแต่งงานด้วย แต่ไม่คิดว่าเธอจะมาทำกับผมแบบนี้ ผมอยากหนีไปบวชสักพักเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น
ผมเลยไปขออโหสิกรรมกับเธอแต่เธอก็ไม่ยอมให้ผมไป เธอบอกยังรักผมอยู่ เธอขอให้ผมอยู่กับเธอต่อ เธอยังสับสน เธอยังรักผมอยู่ ผู้ชายคนนั้นเธอก็รัก
บางทีเธออาจจะไม่เลือกใครเลยสักคน เธอบอกขอเวลา ผมควรจะรอคำตอบไหม ผมรักเธอมากจนทำให้ผมใจอ่อนไปรึป่าว

ผมไม่รู้จะไปเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง ผมทุกข์ใจมาก
รักมาก ก็เจ็บมาก ผมพึ่งเข้าใจก็วันนี้