สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกที่เขียน ผิดถูกยังไง ขออภัยด้วยนะคะ เเละก็เพิ่งสมัครค่ะเลยตั้งเป็นเเต่กระทู้คำถาม ผิดพลาดขออภัยค่ะ
เราเรียนอยู่ม.ปลายของ รร. แห่งหนึ่งค่ะ เป็น รร.ขนาดใหญ่(จำนวนนร.)เเต่พื้นที่เล็ก ปกติเราเป็นคนเข้ากับผู้ใหญ่ง่ายเเละชอบอยู่กับครู (ผู้หญิง) ในความรู้สึกคือชอบค้นหาตัวตนของใครบางคน เช่นครูบางคนใครๆก็ว่าโหด น่ากลัว เเต่เราก็ช๊อบชอบ เเละพยายามทำความรู้จักจนสนิทเเละได้พบตัวตนที่แท้จริงว่าเป็นครูที่น่ารักมาก เค้าต้องแสดงออกตามหน้าที่ของเค้า และอีกอย่างครูที่เราจะสนิทด้วยจะอายุประมาณ 45+ เค้าเป็นผู้ใหญ่เเละเราก็ได้เรียนรู้ประสบการณ์มากมาย จากครูเเต่ละคนที่เค้าผ่านชีวิตมาก่อน รู้จักโลกมากมายที่เรายังไม่รู้ นี่คือนิสัยของเรา
เราเป็นนร.ในที่ปรึกษาของครูคนนึง ขอแทนว่าครูเอ เป็นผู้หญิงค่ะ อายุ30ปลาย เขาเป็นคนที่ก็ดูตลกมุขเยอะ เเต่ก็วางตัวได้น่าเกรงขามมาก ทุกคนในห้องกลัวครูเอเหมือนกันหมด ครูเอเป็นคนตรงไปตรงมา น่าเคารพน่าเชื่อถือ และดูเหมือนจะเป็นเเบบอย่างได้ดี นี่คือภาพที่เรารู้สึกในตอนเเรกที่รู้จัก เราเฉยๆกับครูคนนี้เเต่รู้สึกว่าเราโดนครูเอ ดุบ่อยมากทั้งที่เราเป็นเหมือน นร.ที่ไม่มีปัญหา เเต่เรารู้สึกว่าเค้ามองเราเป็น นร.ที่มีปัญหา ก็โดนว่าบ่อยหน่อย นอกจากจะเป็นครูที่ปรึกษาเเล้วเรายังเป็นครูผู้สอนเราอีกด้วยในตอน ม.4 เทอมเเรก ห้องเรามีปัญหาในตอนเเรกคือ นร.แบ่งกันอยู่เป็นกลุ่มแล้วไม่ถูกกัน จนมีเรื่องทะเลาะกัน ครูก็รู้ แล้วก็พูดสั่งสอนในหลายเรื่อง ทุกครั้งที่เเกพูดสอน นร.ในห้อง ซึ่งเราไม่ใช่คนที่เป็นเรื่องหรอก แต่จะน้ำตาไหลทุกครั้ง คือความรู้สึกมันซึ้งมันน่าเชื่อถือ เพราะทั้งได้เรียนด้วยเเละเจอที่เเถวทุกวันด้วย เลยทำให้เจอกันบ่อยโดนดุบ่อย โดนว่าบ่อยเลยกลัวครูเอมาก แบบทำอะไรก็กลัวจะโดนว่า เเต่ลึกๆก็ศรัทธาในตัวครูเอเพราะเวลาพูดเป็นคนพูดมีเหตุมีผล เเต่ข้อเสียอย่างนึงคือไม่ฟังเหตุผลของคนอื่น ในเวลาเดียวกันเราก็ได้เรียนกับครูผู้หญิงอีกคนนึง ขอเเทนว่าครูบี อายุ40ปลายๆ ครูนี้เป็นครูที่เรียกว่าดังระดับตำนานเลย รู้จักตั้งเเต่ยังไม่เรียนด้วยรุ่นพี่ล่ำลือกันอย่างขนานนาน ว่าปากจัดเเละโหดมาก ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ในตอนที่ยังไม่เรียนด้วยเราก็พอรู้จักครูบีอยู่เห็นผ่านไปมาใน รร ก็ดูเป็นคนสวย อ่อนหวาน สวยมากอ่ะ เเต่พอถึงวันที่เลื่อนระดับชั้นเเละได้เรียนด้วยก็รู้เลยว่านางฟ้ามีเเค่คาบเเรกที่เจอกัน ต่อจากนั้นก็ตามคำล่ำลือของรุ่นพี่เลย555 เเต่ละวันที่ได้เรียนด้วยเป็นอะไรที่ต้องลุ้นตลอดว่าจะเจออะไร อารมณ์ไหน ยังไง เหมือนอยู่ในมรสุม ครูบีเป็นคนที่ด่าเก่งมากมีเเต่คำเจ็บๆ เเล้วตอนสอบท้ายเทอม1ของ ม.4 เราเอาสมุดการบ้านไปส่งแต่สมุดก็ไม่เสร็จเรียบร้อย คิดแค่ว่าได้คะเเนนน้อยก็ดีกว่าไม่ได้เลย ก็โดนด่าเดี่ยวๆเเละเเต่ละคำด่าฝังใจเรามาก เรียนมายังไม่เคยมีครูคนไหนมาด่าขนาดนี้ ก็เลยเรียกว่าเกลียดมากอ่ะ ชนิดมองเห็นขาว่ากำลังเดินมาถึงกับลุกหนีไม่อยากเจอเลย ครูเอกับครูบีเป็นครูที่สอนอยู่หมวดเดียวกัน เทอม2ของม.4 เราไม่ได้เรียนกับครูเอที่เป็นที่ปรึกษาของเราเเล้วเพราะมีนศ. ฝึกประสบการณ์มาสอน เเต่ยังได้เรียนกับครูบีเหมือนเดิม เห้อออออ พอไม่ค่อยได้เรียนกับครูเอเเล้วก็ไม่ค่อยโดนดุโดนว่า เริ่มมองเเกเปลี่ยนไปเเกเริ่มน่ารักขึ้น จนเราเริ่มอยากรู้จักตัวตนของครูเอ เราทำดี ทำงานช่วย นั่นนี่นู้น ไม่มา รรร สาย มีอะไรก็จะอาสาทำ ดันให้ตัวเองมีตัวตนหน่อย เราทำหลายอย่างเพื่อครูเอนะ เเต่เขาไม่เห็นไม่รู้ว่าเราทำหรอก ตอนวันเกิดครูเอ เราก็ชวนเพื่อนในห้องทำเซอร์ไพร์ส ซื้อเค้กมาให้ เเล้วก็เป็นคนซื้อกล่องรูปหัวใจ พร้อมตัดกระดาษให้เพื่อนเขียนอวยพร ความรู้สึก เเล้วเเต่อยากเขียน ส่วนเราเขียนว่า "Happy birthday to you
สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณครูเอ หนูขอให้ครูมีความสุขมากๆๆๆ สุขภาพร่างกายเเข็งเเรง สวยๆเเบบนี้ตลอดไปเเละ ขอให้คุณครูพบเจอเเต่เรื่องดีๆในชีวิตเป็นคนที่มีเเต่ความสุข ความร่าเริง เเละมีสีสันในชีวิตอยู่เสมอ ประสบความสำเร็จในทุกๆเรื่องที่ปรารถนา มีคนรักครูเยอะๆ มีกำลังใจทุกครั้งเมื่อท้อเเท้ต่อสิ่งต่างๆ ขอให้ครูเป็นคนที่น่าเกรงขามเเต่จิตใจดีเเละน่ารัก เเบบนี้ตลอดไปน้ะค้ะ รักครูเอค่ะ ^_^
ขอสุขสันต์วันเกิดท่านในวันนี้
ขอสิ่งดีและล้ำเลิศบังเกิดผล
อย่าได้มีเหล่ามารร้ายมาผจญ
มีแต่คนรักเคารพตลอดกาล
I'm glad to meet you, you is my idol. "
คือเราพิมพ์ไว้ก่อนที่จะเขียน เลยเหลือก้อปปี้ไว้จนถึงวันนี้
ตอนที่ถือเค้กเข้าไปในห้องพักครู ครูบีก็อยู่ด้วย มองเเล้วหน้าเหวอๆหน่อย ด้วยคนส่วนมากไม่ค่อยชอบก็มีสะใจนิดๆ (ไม่รู้ตอนนั้นคิดเเบบนี้ได้ไง)
.
เมื่อเทอม 2 เรายังได้เรียนกับครูบีอยู่เรากลัวจะเกลียดครูจนเกลียดการเรียนวิชานี้ไปด้วย เลยพยายามบอกกับตัวเองว่าเรารักครูบี เราอยากเรียนกับครูบี คือเหมือนหลอกตัวเองอ่ะ เเต่ๆ ก็หายเกลียดจริงๆอ่ะ ไม่มีความเกลียดเเต่ยังกลัวเเบบกลัวมากการบ้านที่ทำย้อนหลังมาส่งก็ให้เพื่อนไปส่งให้ เเล้วก็ไปแอบฟังครูบ่นอยู่ข้างกำแพง 555 เรื่องของเรากับครูในตอน ม.4 ก็มีเพียงเท่านี้ เหมือนจะไม่มีอะไรใช่ป่าว 555
แต่เเล้วทุกอย่างมันก็กลับกันเมื่อ เราอยู่ ม.5 เราเจอกับเรื่องราวที่ซับซ้อนอย่างกับพล็อตละครเลยทีเดียว เดี๋ยวมาต่อค่ะ โทรศัพท์เเบตหมด
นร. กับครู เรื่องครูที่หนูอยู่ตรงกลาง(เรื่องเล่า)
เราเรียนอยู่ม.ปลายของ รร. แห่งหนึ่งค่ะ เป็น รร.ขนาดใหญ่(จำนวนนร.)เเต่พื้นที่เล็ก ปกติเราเป็นคนเข้ากับผู้ใหญ่ง่ายเเละชอบอยู่กับครู (ผู้หญิง) ในความรู้สึกคือชอบค้นหาตัวตนของใครบางคน เช่นครูบางคนใครๆก็ว่าโหด น่ากลัว เเต่เราก็ช๊อบชอบ เเละพยายามทำความรู้จักจนสนิทเเละได้พบตัวตนที่แท้จริงว่าเป็นครูที่น่ารักมาก เค้าต้องแสดงออกตามหน้าที่ของเค้า และอีกอย่างครูที่เราจะสนิทด้วยจะอายุประมาณ 45+ เค้าเป็นผู้ใหญ่เเละเราก็ได้เรียนรู้ประสบการณ์มากมาย จากครูเเต่ละคนที่เค้าผ่านชีวิตมาก่อน รู้จักโลกมากมายที่เรายังไม่รู้ นี่คือนิสัยของเรา
เราเป็นนร.ในที่ปรึกษาของครูคนนึง ขอแทนว่าครูเอ เป็นผู้หญิงค่ะ อายุ30ปลาย เขาเป็นคนที่ก็ดูตลกมุขเยอะ เเต่ก็วางตัวได้น่าเกรงขามมาก ทุกคนในห้องกลัวครูเอเหมือนกันหมด ครูเอเป็นคนตรงไปตรงมา น่าเคารพน่าเชื่อถือ และดูเหมือนจะเป็นเเบบอย่างได้ดี นี่คือภาพที่เรารู้สึกในตอนเเรกที่รู้จัก เราเฉยๆกับครูคนนี้เเต่รู้สึกว่าเราโดนครูเอ ดุบ่อยมากทั้งที่เราเป็นเหมือน นร.ที่ไม่มีปัญหา เเต่เรารู้สึกว่าเค้ามองเราเป็น นร.ที่มีปัญหา ก็โดนว่าบ่อยหน่อย นอกจากจะเป็นครูที่ปรึกษาเเล้วเรายังเป็นครูผู้สอนเราอีกด้วยในตอน ม.4 เทอมเเรก ห้องเรามีปัญหาในตอนเเรกคือ นร.แบ่งกันอยู่เป็นกลุ่มแล้วไม่ถูกกัน จนมีเรื่องทะเลาะกัน ครูก็รู้ แล้วก็พูดสั่งสอนในหลายเรื่อง ทุกครั้งที่เเกพูดสอน นร.ในห้อง ซึ่งเราไม่ใช่คนที่เป็นเรื่องหรอก แต่จะน้ำตาไหลทุกครั้ง คือความรู้สึกมันซึ้งมันน่าเชื่อถือ เพราะทั้งได้เรียนด้วยเเละเจอที่เเถวทุกวันด้วย เลยทำให้เจอกันบ่อยโดนดุบ่อย โดนว่าบ่อยเลยกลัวครูเอมาก แบบทำอะไรก็กลัวจะโดนว่า เเต่ลึกๆก็ศรัทธาในตัวครูเอเพราะเวลาพูดเป็นคนพูดมีเหตุมีผล เเต่ข้อเสียอย่างนึงคือไม่ฟังเหตุผลของคนอื่น ในเวลาเดียวกันเราก็ได้เรียนกับครูผู้หญิงอีกคนนึง ขอเเทนว่าครูบี อายุ40ปลายๆ ครูนี้เป็นครูที่เรียกว่าดังระดับตำนานเลย รู้จักตั้งเเต่ยังไม่เรียนด้วยรุ่นพี่ล่ำลือกันอย่างขนานนาน ว่าปากจัดเเละโหดมาก ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ในตอนที่ยังไม่เรียนด้วยเราก็พอรู้จักครูบีอยู่เห็นผ่านไปมาใน รร ก็ดูเป็นคนสวย อ่อนหวาน สวยมากอ่ะ เเต่พอถึงวันที่เลื่อนระดับชั้นเเละได้เรียนด้วยก็รู้เลยว่านางฟ้ามีเเค่คาบเเรกที่เจอกัน ต่อจากนั้นก็ตามคำล่ำลือของรุ่นพี่เลย555 เเต่ละวันที่ได้เรียนด้วยเป็นอะไรที่ต้องลุ้นตลอดว่าจะเจออะไร อารมณ์ไหน ยังไง เหมือนอยู่ในมรสุม ครูบีเป็นคนที่ด่าเก่งมากมีเเต่คำเจ็บๆ เเล้วตอนสอบท้ายเทอม1ของ ม.4 เราเอาสมุดการบ้านไปส่งแต่สมุดก็ไม่เสร็จเรียบร้อย คิดแค่ว่าได้คะเเนนน้อยก็ดีกว่าไม่ได้เลย ก็โดนด่าเดี่ยวๆเเละเเต่ละคำด่าฝังใจเรามาก เรียนมายังไม่เคยมีครูคนไหนมาด่าขนาดนี้ ก็เลยเรียกว่าเกลียดมากอ่ะ ชนิดมองเห็นขาว่ากำลังเดินมาถึงกับลุกหนีไม่อยากเจอเลย ครูเอกับครูบีเป็นครูที่สอนอยู่หมวดเดียวกัน เทอม2ของม.4 เราไม่ได้เรียนกับครูเอที่เป็นที่ปรึกษาของเราเเล้วเพราะมีนศ. ฝึกประสบการณ์มาสอน เเต่ยังได้เรียนกับครูบีเหมือนเดิม เห้อออออ พอไม่ค่อยได้เรียนกับครูเอเเล้วก็ไม่ค่อยโดนดุโดนว่า เริ่มมองเเกเปลี่ยนไปเเกเริ่มน่ารักขึ้น จนเราเริ่มอยากรู้จักตัวตนของครูเอ เราทำดี ทำงานช่วย นั่นนี่นู้น ไม่มา รรร สาย มีอะไรก็จะอาสาทำ ดันให้ตัวเองมีตัวตนหน่อย เราทำหลายอย่างเพื่อครูเอนะ เเต่เขาไม่เห็นไม่รู้ว่าเราทำหรอก ตอนวันเกิดครูเอ เราก็ชวนเพื่อนในห้องทำเซอร์ไพร์ส ซื้อเค้กมาให้ เเล้วก็เป็นคนซื้อกล่องรูปหัวใจ พร้อมตัดกระดาษให้เพื่อนเขียนอวยพร ความรู้สึก เเล้วเเต่อยากเขียน ส่วนเราเขียนว่า "Happy birthday to you
สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณครูเอ หนูขอให้ครูมีความสุขมากๆๆๆ สุขภาพร่างกายเเข็งเเรง สวยๆเเบบนี้ตลอดไปเเละ ขอให้คุณครูพบเจอเเต่เรื่องดีๆในชีวิตเป็นคนที่มีเเต่ความสุข ความร่าเริง เเละมีสีสันในชีวิตอยู่เสมอ ประสบความสำเร็จในทุกๆเรื่องที่ปรารถนา มีคนรักครูเยอะๆ มีกำลังใจทุกครั้งเมื่อท้อเเท้ต่อสิ่งต่างๆ ขอให้ครูเป็นคนที่น่าเกรงขามเเต่จิตใจดีเเละน่ารัก เเบบนี้ตลอดไปน้ะค้ะ รักครูเอค่ะ ^_^
ขอสุขสันต์วันเกิดท่านในวันนี้
ขอสิ่งดีและล้ำเลิศบังเกิดผล
อย่าได้มีเหล่ามารร้ายมาผจญ
มีแต่คนรักเคารพตลอดกาล
I'm glad to meet you, you is my idol. "
คือเราพิมพ์ไว้ก่อนที่จะเขียน เลยเหลือก้อปปี้ไว้จนถึงวันนี้
ตอนที่ถือเค้กเข้าไปในห้องพักครู ครูบีก็อยู่ด้วย มองเเล้วหน้าเหวอๆหน่อย ด้วยคนส่วนมากไม่ค่อยชอบก็มีสะใจนิดๆ (ไม่รู้ตอนนั้นคิดเเบบนี้ได้ไง)
.
เมื่อเทอม 2 เรายังได้เรียนกับครูบีอยู่เรากลัวจะเกลียดครูจนเกลียดการเรียนวิชานี้ไปด้วย เลยพยายามบอกกับตัวเองว่าเรารักครูบี เราอยากเรียนกับครูบี คือเหมือนหลอกตัวเองอ่ะ เเต่ๆ ก็หายเกลียดจริงๆอ่ะ ไม่มีความเกลียดเเต่ยังกลัวเเบบกลัวมากการบ้านที่ทำย้อนหลังมาส่งก็ให้เพื่อนไปส่งให้ เเล้วก็ไปแอบฟังครูบ่นอยู่ข้างกำแพง 555 เรื่องของเรากับครูในตอน ม.4 ก็มีเพียงเท่านี้ เหมือนจะไม่มีอะไรใช่ป่าว 555
แต่เเล้วทุกอย่างมันก็กลับกันเมื่อ เราอยู่ ม.5 เราเจอกับเรื่องราวที่ซับซ้อนอย่างกับพล็อตละครเลยทีเดียว เดี๋ยวมาต่อค่ะ โทรศัพท์เเบตหมด