"แรงริษยา" เขียนโดย "อาริตา" เป็นนิยายเมื่อปี 2532 ว่าด้วยเรื่องราวของ "แนท / นัดตี" ที่หลงยึดติดบ้านที่คาดว่าปู่จะยกให้
เมื่อพินัยกรรมยกให้ "บุระ"  ทำให้แนทจะต้องพยายามทุกอย่างเพื่อชิงบ้านกลับคืนมาให้ได้

และความพยายามของแนท ทำให้พบกับ แรงริษยา ของ "ศิรินลักษณ์" ที่เสียบ้าน เสียรัก เสียสามี
เพราะ "ปู่" (ที่เป็นพ่อของศิรินลักษณ์) ที่บีบบังคับมากจนลักษณ์ออกไป และเอาแนท มาบ่มเพาะนิสัยยึดติดถือมั่นลงไป

ความพยายามของแนทที่ต้องการบ้าน ทำให้แนทตกไปอยู่ในห้วงแห่งการชิงรักหักสวาท ชิงมรดก ชิงสมบัติ
ตนหลงไปอยู่ในกองเพลิงแห่งความริษยาของ ศิรินลักษณ์ ที่มีความแค้นต่อพ่อยิ่งนัก

จากต้นจนจบ ผู้วิจารณ์ชี้ตัวเลยว่า "ใครผิด"  ตัวละครผู้ที่ผิดเป็นต้นเหตุนั่นแหละ
ที่ทำให้เรื่องราวแบบนี้เกิดเขึ้น ให้คนรุ่นหลังต้องแก่งแย่งชิงนั่นชิงนี่ซับซ้อนไปหมด

ความรักในครอบครัว เป็นสิ่งสำคัญ ที่อาจจะยิ่งกว่าการอบรมสั่งสอน
การอบรมสั่งสอนจะต้องควบคู่ไปด้วยความรัก ถ้าใส่อารมณ์ลงไปด้วย อาจจะทำให้สูญเสียความรักไป

คนเป็นพ่อเป็นแม่ ควรจะรักลูกให้ถูกทาง ไม่ควรเป็นจ้าวชีวิตให้กับลูก
เพราะลูก ก็คือหนึ่งชีวิต มีจิตใจ
จิตใจ สามารถดัดสอนให้เป็นคนดีได้ แต่ไม่สามารถบังคับกันได้
ถ้าตีกรอบลูกมากเกินไป ก็เท่ากับทำลายความสุขของครอบครัวได้ในระยะยาว...

นิยายเรื่องนี้ แสดงให้เห็นถึง "ผลเสีย" ของการรักลูกไม่ถูกทาง และผลของสิ่งนั้น ทำให้มีการทวงคืนที่พบในเรื่องนี้

"นิยายเรื่องนี้ น่าจะลองทำเป็นละครซักครั้งหนึ่ง..."