สวัดดีครับ^^ก็ตามหัวข้เลยนะครับเดี๋ยวผมจะอธิบายความเป็นมาให้นะครับTT

ก็ผมเด็กหาดใหญ่ครับ มีแฟนเป็นต่างจังหวัด(ตรัง) ผมกะเธอต่างกันหนึ่งปีผมอายุ 18ปี แฟนผมอายุ 19ปี ผมรู้จักแฟนของผมผ่านทางเฟสบุ๊คครับ^^
คบกันได้มาปีกว่าๆแล้ว ตอนนี้แฟนผมเรียน พยาบาล อยู่ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ตรังปี1ครับ เข้าเรื่องนะครับ คือผมรู้จักแฟนของผมผ่านเฟสบุ๊ค
ก็คุยกันจนได้คบอะครับ5555ตอนนี้คบกันได้ปีกว่าๆแล้วเราติดดันมากครับ ได้แทบจะไม่ค่อยได้เจอกันเพราะพ่อแม่ของแฟนผมค่อนข้าวเข่มงวดเรื่องแฟน(ไม่ให้มีแฟน) ผมเลยต้องแอบคบกันเงียบๆTT
ตอนที่คบกันใหม่ๆเธอก็ตั้งใจเรียนดีมากขยันไม่ไม่เคยขี้เกียจเลยเวลาทำงานหรือทำการบ้านอะไรผมก็จะคอยอยู่ในสายตลอดเวลาผมก็จะกวนเธอจนเธอไม่เป็นการทำงานพอทำแบบนี้นานๆไปเธอก็เริ่มเรียนได้คะแนนน้อยลงจากคนที่ขยันก็กลายเป็นคนขี้เซาไปซะงั้น(ขี้เกียจ)ผมคิดว่าสาเหตุมันมาจากผมที่ผมคอยกวนจนเธอไม่มีสมาธิทำอะไรจนเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ผมพยายามเปลี่ยนตัวเองปล่อยให้เธอทำงานของเธอไปแต่ส่วนมากเธอบอกว่าเหนื่อยแล้วก็จะหลับTT ผมรู้สึกไม่ดีมากครับ เธอบอกผมบ่อยมากว่าไม่อยากเรียนแล้ว คือผมไม่อยากให้เธอเป็นแบบนี้ครับ  ผมไม่อยากทำลายอนาคตของเธอครับบอยากให้เธอเป็นแบบที่เธอฝัน ผมจะไปเจอก็ไปไม่ได้เพราะเธอกลัวว่าจะมีปัญหากับพ่อแม่ ผมได้แค่ให้กำลังใจผ่านสายโทรศัพท์ครับผมทำดีที่สุดได้แค่นั้นจริงๆ ตอนนี้เครียดมากครับ อยากรู้ว่าทุกคนมีความคิดเห็นยังไงบ้างครับ มีวิธีไหนบ้างที่จะทำให้เธอกลับมาตั้งใจแล้วมีกำลังใจเหมือนเดิม ขอบคุณครับ วกวนหน่อยนะครับผมเคยเล่นพันทิพครั้งแรก