สวัสดีคะชื่อชบานะคะ ก้อไม่ขอเกริ่นอะไรมากขอเริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะคะ
    สมัย พ.ศ.2553 เรากับแฟนเราเจอกันตอนเดือนกันยายน เจอกันที่ห้องรุ่นพี่ของเราตอนนั้นที่เจอกันครั้งแรกเราก้อไม่ได้รู้สึกอะไรแฟนเราคนนี้หลังจากที่เราเจอกันครั้งแรกเราก้อคุยกันเรื่อยๆมาพี่เค้าก้อโทหาเราตลอดจนวันนึงเราพาเค้าไปให้แม่เรารุ้จักแม่เราก้อโอเคกับพี่เต้นะพอปีใหม่ปี54พี่เต้ก้อพาเราเข้าบ้านเค้าไปรุ้จักกับทุกคนในบ้านเค้าเรากับคนที่บ้านเค้าก้อแฮ๊ปปี้ดีหลังจากนั้นเราก้อคบกับพี่เต้มาจน6ปีจนกระทั้งมาถึงวันที่เราจับได้ว่าเค้านอกใจเราไปมีอะไรกับคนอื่นเรารู้มาสักพักใหญ่ๆเราก้อบอกตัวเองว่ามันไม่ใช่ความจิงจนกระทั้งเราไม่ไหวแล้วจนพี่เต้เปลี่ยนไปเยอะมากเราจึงไลนไปถามพี่หัวหน้าที่ทำงานพี่เต้ พี่เค้าเล่าให้เราฟังทุกอย่างตรงกับที่เรารุ้มากทุกอย่างพอเราแน่ใจเช้ายองวันเสาเราโทไปหาพี่เต้เราถามเค้าว่ามีอะไรจะบอกหรือป่าวเค้ากลับตะคอกกลับมาหาเราคุยเรื่องเดิมๆมาว่าเรา เราสติขาดพึ่งทันทีเราเลยด่าเค้าไปหมดที่เรารุ้ทุกอย่างหลังจากที่เราบอกเลิกพี่เต้ไปไม่กี่วันพี่เต้ก้อเปิดตัวเเฟนใหม่ในวันลอยกระทงที่ผ่านมาเราเสียใจมากเสียความเป็นตัวเองเสียศูนย์แบบที่ไม่เคยเปนมาก่อนเรารักพี่เต้มากมากกว่าทุกคนที่เราคบด้วยเราทำใจไม่ได้ยอมรับไม่ได้เราไม่อยากเสียพี่เต้ไปแต่เราเปนคนปากแข็งและเราก้อรุ้อยุ่แก่ใจว่าถ้าเราขอร้องให้เค้ากลับมายังไงพี่เต้ก้อไม่กลับมาอยุ่ดีพอหลังจากนี้ไปไม่กี่อาทิดก้อเริ่มมีคนเข้ามาคุยกับเราแต่ความรุ้สึกเรามันไม่ใช่พี่เต้โทคุยกับเราบอกเราว่ามีอะไรปรึกษาเค้าได้ตลอดเราเลยลองโทไปแล้วโกหกเค้าว่าเราแอบชอบคนๆนึงแต่เค้ามีแฟนแล้วเราแกล้งทำเป้นคลั่ง ผช. คนนี้มากๆเราบอกพี่เต้ว่าเรารัก ผช. คนนี้อย่างนั้นอย่างโน้นแล้วจนสุดท้ายเราก้อปล่อยให้พี่เต้คิดไปว่าเรากับ ผชคนนั้นคบกันแล้วเราก้อบล้อคไลนพี่เต้ลบเฟสพี่เต้ออกไปให้หมดแต่สุดท้ายเราก้อลืมเค้าไม่ได้เราอยากจะรอเค้าอยุ่แบบนี้เราก้อไม่รุ้เหมือนกันว่าเรากำลังหลอกตัวเองหรือหลอกพี่เต้ทั้งๆที่พี่เต้บอกว่าเกลียดเราแต่พอเราได้ยินใจเราพังไม่มีชิ้นดีเราไม่รุ้ว่าเราจะควรรอเค้าต่อไปดีมั้ยเพราะใจเรายังรักเค้าอยุ่แค่คนเดียว