3ปีก่อน ได้รุ้จักกับผุ้ชายคนนึงทางเฟสบุ้คค่ะ เป็นชาวสวีเดน เค้าก้อดีน่ะค่ะ แรกๆก้อโทคุยเป็นชั่วโมง ทุกวันค่ะ ถึงเวลาเราจะต่างกันตั้ง5 - 6 ชม แต่เค้าก้อหาเวลาคุยเสมอ  ส่งเงินให้ใช้เกือบทุกเดือนด้วยค่ะ ทั้งๆที่ไม่เคยเจอกัน เค้ามาไทยปีละครั้งค่ะ แต่ไม่เคยไปเจอเค้าเรย ไม่ใช่ว่าอะไรน่ะค่ะ เรากลัวโดนเค้าหลอกไปทำไม่ดี เพราะเค้ามาไทยบ่อย แถมพุดไทยก้อชัดมาก อ้อ ลืมบอกค่ะ เค้าเคยมีแฟนคนไทย แต่โดนหลอกเกือบหมดตัว แต่ก้อไม่เข็ดค่ะ ยังอยากคบกับคนไทยอยุ่ดี ก้อคบกันมาเรื่อยๆค่ะ แต่ความไกลมันช่างทำให้คนเราเหงาเหลิอเกิน เราเป็นคนผิดก่อนค่ะ เราแอบมีคนอื่น แรกๆก้อปิดเค้าได้แต่สักพักความก้อแตก เพราะเรากะบคนที่นี่อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา เพราะทำงานที่เดียวกัน แถมคนที่นี่ก้อยังหึงมาก ต้องคอยแอบๆรับโทสัพ ซึ่งไม่นานเค้าก้อจับได้ เค้าเสียใจมาก ร้องไห้กับเราเลย เพราะเค้าเคยบอกว่าถึงเค้าจะดีขนาดไหน แต่สิ่งทีาเค้ากลัวที่สุดคือความเหงาของเรา เพราะเค้าอยุ่ไกลไม่สามารถอยุ่ตอนที่เราเหงาได้ตลอดเวลา
แต่เค้าก้อไม่ยอมเลิกน่ะค้ะ เค้าขอเปนคนที่สอง ขอรอให้เรากับแฟนที่นี่ เลิกกัน เค้ายอมค่ะ ยอมรอ))T^T
แล้วมาวันนึงเรากับคนที่นี่ก้อมีปันหากันค่ะ จนเลิกกัน อกหักสิค่ะ เศร้ามาก เหมือนเค้าจะรุ้เลยค่ะ อกหัก อยู่คนเดวมา3-4เดือนเค้าก้อโทมาค่ะ วันที่ 14กุมภา แหม!!วาเลนไทน์พอดี เค้าก้อโทมาค่ะ ถามว่าเปนไงบ้าง สบายดีมั้ย ปกติค่ะ เราก้อบอกว่าเราเลิกกับแฟนแล้วตอนนี่อยู่คนเดว เค้าก้อรีบบอกเลยค่ะว่าขอเริ่มต้นกับเราอีกครั้งได้มั้ย ใจเราก้อยังรักเค้าอยู่น่ะ ไม่เคยลืม ก้อเลยตกลงคบใหม่!!!!โอ้โลกนี้ช่างสวยงาม คืนนั้นคุยกันถึงเช้าเลยค่ะ ค่าโทเค้าคงหมดไปหลายเบย
หลังจากนั้นก้อคุยกันน่ะค่ะ ประมานอาทิตย์นึงเค้าก้อบอกว่าเค้าไม่สบาย เกือบเดือนแล้ว ปวดหัวมาก หมอนัดให้เค้าไปผ่าตัดเหมือนเนื้องอกอ่ะค่ะในสมอง แค่เค้าบอกว่าไม่อันตรายมาก ผ่าแปบเดวก้อหาย แต่เค้ายังไม่ยอมผ่าเพราะเค้ากลัว หลังจากนั้นประมาน 2วันเค้าก้อหายไป ไม่โทหาไลน์ไปก้อไม่ตอบ เฟสไปก้อเงียบ หายไปเลยค่ะ เปนห่วงเค้ามากแต่ติดต่อใครไม่ได้เลย เดวมาต่อค่ะ