สวัสดีค่ะวันนี้บีจะมาเล่าเรื่องส่วนตัวของบีให้เพื่อนๆฟังค่ะ สืบเนื่องมาจากช่วงหลังบีกับแฟนของบีเริ่มเข้าใจกันมากขึ้นประมาณว่าเราเป็นแฟนแบบจริงจังค่ะ บีเลยมองเห็นความตั้งใจ ความจริงใจและให้เขาเป็นสิ่งสำคัญเรื่อยมา ก่อนหน้านี้บีก็เคยมีแฟนมาสองครั้ง แต่ละครั้งบีก็เป็นคนโดนทำร้ายคนแรกตบตีบีค่ะ ส่วนคนที่2 นอกใจค่ะเน้นไปทางไม่พอ บีเป็นคนหัวโบราณค่ะ รักกันบีจะให้ใจเชื่อใจและมีความไว้วางใจให้เต็ม 100 ค่ะ มีอะไรให้บอกตรงๆรักก็ถ้าบอกว่ารักแล้วคือต้องซื่อสัตย์ค่ะแต่ถ้าเบื่อง่ายหรือไม่พอใจให้บอกค่ะ บีจะไม่บังคับและให้สิทธิ์เต็มที่

เรื่องเกิดเมื่อช่วงหนึ่งบีกับแฟนมีมีเซ็กซ์กันน้อยลง เราไม่ได้เบื่อกันเลยค่ะ แฟนบีจะแทนตัวบีและบีก็จะแทนตัวเค้าว่า "อ้วน" ค่ะ ก่อนนอนเค้าจะขี้อ้อนมากจะชอบมาคลอเคลีย "อ้วนกอดเค้าหน่อย" "อ้วนจ๋ารักเค้ามั้ย" เราอยู่กันแบบนี้ทุกวันค่ะ บีรักเขามากรักมากมากที่สุดเลยก็ว่าได้

ผ่านไปประมาณ 1 สัปดาห์หลังจากที่คบมา 1 ปี บีมีความรู้สึกว่าโทรศัพท์มือถือค่อนข้างสำคัญการจะจับเล่นหรือเปิดดูบางครั้งแฟนบีก็มีเรื่องจากที่บ้านบีเลยเลือกที่จะไม่ดูโทรศัพท์เขาเพราะทุกครั้งที่ดูเขาจะมาขอดูโทรศัพท์บีค่ะ บีมีความลับเรื่องที่บ้านซึ่งไม่ควรนำมาเผยแพร่ แต่บอกได้และไม่ปิดบังค่ะแต่ก็ตอนนั้นเขาไม่ได้ขอดูอะไรหรอกค่ะ เพราะบีย้ายมาอยู่กับเขา อีกอย่างบีไม่ได้มีประวัติอะไรอยู่แล้วแฟนบีเลยไม่ได้บังคับขอดู และช่วงนั้นบีก็เห็นว่าเขาสอบบีก็ไม่อยากไปรบกวนบีเลยให้เวลาเขาอ่านหนังสือค่ะ

2สัปดาห์ผ่านไป เขาเริ่มเปลี่ยน อยู่ดีๆก็เปลี่ยนรหัสเฟสบุ๊ค เปลี่ยนไลน์ และอีเมล์ บีก็งงนะคะ มีอะไรหรือเปล่าหรือบีทำอะไรให้เขาไม่พอใจแต่ถึงเวลาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะเขายังมากอดเราและยังร่วมรักกับเราเหมือนเป็นแฟนปกติ จนวันนึงแฟนบีจะไปหาคุณพ่อเขาค่ะที่อีกเขตใน กทม. ทุกครั้งที่เขาไปเขาจะดีใจกลับมาบ้างหรือเครียดบ้าง(คุณพ่อเขาเป็นคนระเบียบและรักลูกมาก) ด้วยความที่บีกลัวว่าบีจะทำให้เขาหงุดหงิดบีเลยไม่ได้อะไรในวันนั้น เขาบอกจะไปหาป๊านะอ้วน หาข้าว หาอะไรทานละ อย่านอนดึก "รักอ้วนนะ"

วันนั้นก็มาถึง บีกำลังนอนหลับตอนนั้นบีฝันว่าแฟนของบีไปเจอคนๆนึง ซึ่งน่ารักมากบอกตรงนี้เลยค่ะทุกวันนี้ที่ปล่อยตัวเพราะเราไม่ต้องการใครอีกแล้วเราเลือกเขาแล้ว ถ้าเขาทิ้งเราไปคือเราจะเจ็บมากอีกเป็นครั้งที่ 3 ถามว่าคนอื่นคิดไงไม่รู้แต่บีคงไม่ไหวจริงๆค่ะ ในฝันฝันว่าเขานัดกันไปเจอที่ MRT จตุจักร บีตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่กลัวมาก กลัวสุดๆ แอบร้องไห้คนเดียวไม่เป็นอันทำอะไรกับความฝันเลยค่ะ ทุกอย่างมันมืดไปหมด วันนั้นบีเลยไปทำงานค่ะ โทรหาเค้า
บี: อ้วนอยู่ไหนจ้ะอย่าลืมโทรหาบีนะ
แฟน: จ้ะอ้วนเค้าอยู่บนรถเมล์สาย..... ไกล้ถึงละ
****วันนั้นบีโทรหาเค้าน้อยลงเพราะบีคิดว่า "ลดความน่ารำคาญ" ให้ที่รักได้เจอพ่อแม่ได้ผ่อนคลาย วันนั้นอีกวันตอนเย็นเวลา 17.37 น. เขาโทรหาบีบอกว่ากำลังไปตอนนี้รถติด รอนะอ้วน
***บีดีใจมากเลยรีบกลับบ้าน เพื่อจะทำอาหารอ้อนแฟนคนที่บีรักด้วยใจ วันนั้นน้องสาวมาจาก ตจว.เรานั่งทำกับข้าวกันค่ะ จนทุ่มกว่าๆ เป็นเวลาที่แฟนบีต้องถึงบ้าน แม้รถติดแค่ไหน สุดที่รักของบีไม่เคยเสียเวลาแวะ หรือแวะก็พูดตรงๆไม่เคยสายจากเวลานี้เลยค่ะ บีรีบมากคิดว่าเย็นนี้บีจะผัดกะหล่ำปลีใส่หมูกรอบค่ะ บีหยิบหมูกรอบมาอยู่ดีๆใจก็หวิวๆแล้วบีก็เอาหมูกรอบใส่ในหม้อทอด ตอนนั้นบีรู้สึกหวิวใจมาก และแล้วตะหลิวก็กระแทกหม้อทอด น้ำมันกระเด็นไปโดนนิ้วค่ะ ทั้งนิ้วชี้นิ้วกลางโดนน้ำมันที่ร้อนจัดมาก มันปวดเข้าไปถึงกระดูก บีได้แต่กัดเสื้อน้ำตาไหล บีร้องแบบไม่ให้ใครได้ยินแล้วเช็ดน้ำตาเดินออกมาหาน้องสาวค่ะ ทำเป็นไม่มีอะไร จนการทำอาหารก็ผ่านไป บีมานั่งรอ 1ทุ่มก็แล้ว 2 ทุ่มก็แล้ว 3 ทุ่มก็แล้วจนจะ 5ทุ่มบีรู้สึกแปลกใจ คนเราถ้านานกว่าปกติ ไม่อุบัติเหตุก็มีอะไรแน่นอน บีเครียดมากเดินออกมารอนอกบ้านอย่างที่ไม่เคยทำ โทรศัพท์แฟนบีก็แบตหมดค่ะ โทรไม่ติดบีทำอะไรไม่ถูกจน 5 ทุ่มเขาก็มาถึงบ้าน เขารีบขึ้นไปอาบน้ำจนบีงงว่าทำไมไม่ทานข้าวบีอุส่ารอ เขาทำเหมือนตอนนั้นเป็นเวลา 1 ทุ่มที่เขากลับมาแล้วทานข้าวมาแล้ว บีก็ไม่ว่า วันนั้นบีก็เถียงกับเขาเพราะบีมั่นใจว่าปกติมากไปจริงๆ

3 วันผ่านไปบีรู้รหัสผ่านเขา บีเปิดเข้าไปดูพบภาพที่เขาคุยกับคนอื่นค่ะ เขานัดเจอกันที่รถไฟฟ้า MRT จตุจักรเวลา 17.30 ซึ่งเป็นเวลาที่วางสายจากบีและแบตหมด
เนื้อหาที่เขาคุยกัน
.. -มาเจอที่ใต้ดินแล้วไปขึ้นยูเนียนแล้วไปห้งเราที่ลาดพร้าว
--แฟนบี : ได้ๆ ขอเบอด้วยแบต 22
-- แล้วนับจากนั้นแฟนบีก็ติดต่อไม่ได้ เขาบอกรถติดมากจาก จตุจักรไปรังสิต(เส้นดอนเมือง)
เราเคยไปบ้านเขาค่ะถ้ารถติดจะถึงจตุจักรไม่เกิน 19.00 ค่ะ และจากจตุจักรไปบ้านของเราก็ไม่เคยเกิน 2 ชม.แต่นี่อะไร สรุป เขาไปจริงๆใช่ไหมคะ เราก็ถามเขาเขากลับโทโหเรา เราทำอะไรไม่ได้เราวิ่งออกนอกบ้านเดินไปคนเดียว เขาเดินมาร้องไห้เสียใจข้างเราบอกว่า "เราทำให้เขาเสียใจซึ่งเขาไม่เคยมีใครทำให้เขาเสียใจแบบนี้"

แต่เขาคงไม่รู้สินะคะว่าเรารักเขาไปแล้วเราจะเก็บแผลนี้ไว้เสียใจนานแค่ไหน งั้นเราถามเพื่อนๆหน่อยค่ะว่า ถ้ารู้ว่าไม่ได้คิดอะไรกับคนอื่นแล้วไปคุยกับเขาทำไม
แล้วถ้าไม่ได้มีอะไรกันจะไปห้องเขาทำไม

ผ่านไป อาทิตย์นึงเราพยามลืม แต่เราลืมไม่ได้จริงๆค่ะ พอจะมีวิธีแนะนำไหมคะ คือแค่เขาขยับเรากลายเป็นโรคระแวง คิดไปต่างๆนาๆเลยค่ะ