เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ปี1 จนมาถึงปี3ก็ได้ตัดสินใจอยู่หอด้วยกัน
อยู่ๆแรกก็ยังไม่อะไร เฮฮาใหม่ๆมีเพื่อนอยู่ด้วยไม่เหงา พออยู่ไปสักพักเริ่มมีปัญหาเรื่องงานกลุ่มไม่ถูกใจกันทะเลาะกัน
เราก็เริ่มไม่สบายเริ่มอึดอัดที่จะอยู่ด้วย แต่ตอนนั้นก็ยังไม่อะไรเคลียกันแล้วดีขึ้นแล้ว
แต่เราก็ยังอึดอัดอยู่ดีมันไม่สนิทใจแล้ว ปกติเราเป็นคนคิดมากอยู่แล้วเรื่องเพื่อน
ต่อให้เพื่อนบอกว่า เรื่องงานก็ส่วนงานเรื่องส่วนตัวก็ส่วนเรื่องส่วนตัวไม่เอามาปนกัน
หลังจากนั้นเราก็ตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านสักพักไม่อยู่บ้านก็อยู่หอแฟน คือไม่ได้เข้าไปนอนหอกับเพื่อนเลยเพราะมันรู้สึกสบายใจกว่า

และสักพักทางบ้านเรา บอกให้เรากลับมาอยู่บ้านก่อนไหม คือบ้านเรารายจ่ายก็เยอะทางบ้านมีคนหาตังคนเดียว
ค่าหอที่เราอยู่คือมันแพง ตอนแรกๆหารสามและอยู่ๆมาก็หารสอง อยู่แรกๆทางบ้านเราก็ยังหามาให้ได้ แต่หลังๆ การเงินทางบ้านเริ่มแย่ลง
เขาเลยบอกให้เรากลับมาอยู่บ้าน เราก็บอกปัญหาเรื่องนี้กับเมทเราไปนะ แต่เหมือนเมทจะไม่เข้าใจ
และบอกถ้าเราไม่อยู่หอ เราก็ต้องช่วยเมทจ่ายด้วยนะ คือเราก็บอกอยู่ว่าที่บ้านเรามีปัญหาเรื่องตัง
เมทก็บอกนะว่าเมทก็มีปัญหาเหมือนเรา จ่ายคนเดียวไม่ไหว เมทบอกทางออกมีเยอะแยะแต่เราไม่ทำ
เราก็อธิบายกับเมทจนไม่รู้จะพูดยังไง และหลังจากนั้นดูเหมือนเมทจะไม่พูดกับเราเลย

นี้ก็ไม่รู้จะพูดยังไงคือเราไม่ได้หาตังจ่ายทุกอย่างเอง เราเกรงใจคนที่หาตังให้เราใช้
นี้ก็ไม่อยากทะเลาะหรือผิดใจกับเพื่อนอีก แค่ก่อนหน้านั้นมันก็รู้สึกแย่มามากพอแล้ว