Moana คือชื่อของเจ้าหญิงดิสนีย์คนล่าสุด เป็นผลงานการกำกับของ รอน เคลเมนท์ กับ จอห์น มัสเคอร์ เจ้าของผลงาน Aladdin และ The Princess and the Frog มี อัลลิ‘อิ คราวัลโย่ เด็กสาววัย 14 ชาวฮาวายมาให้เสียงพากย์เป็น โมอาน่า ร่วมกับ ดเวย์น จอห์นสัน ที่ให้เสียง เมาอิ วีรบุรุษครึ่งคนครึ่งเทพจอมกวน ขณะที่เพลงประกอบภาพยนตร์ซึ่งเป็นหัวใจของอนิเมชั่นดิสนีย์ในช่วงหลังได้ ลินมานูเอล มิแรนดา มาเป็นผู้แต่ง ทำดนตรีประกอบโดย มาร์ค แมนซิน่า จาก Tarzan

คราวนี้ดิสนีย์เปลี่ยนจากฤดูหนาวที่หิมะปกคลุมจาก Frozen มาเป็นฤดูร้อนอันอบอุ่นและสดใสใน Moana พร้อมพาคนดูไปเรียนรู้วัฒนธรรมของชาวโพลีนีเชียในพื้นที่เขตโอเชียเนียของมหาสมุทรแปซิฟิก หนังมีฉากหลังเป็นยุคโบราณของทะเลแปซิฟิกใต้ เล่าถึงการผจญภัยของ โมอาน่า ลูกสาวหัวหน้าผ่าที่ตัดสินใจออกเดินทางเพื่อตามหา เมาอิ วีรบุรุษในตำนาน หลังเกาะที่เผ่าของเธออาศัยอยู่ ซึ่งก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะเป็นเกาะสวรรค์อันอุดมสมบูรณ์ เปี่ยมไปด้วยความสุข แต่กลับต้องเผชิญกับพิษร้ายที่ทำร้ายพืชผล และปลาที่เคยมีอยู่มากมายก็หายไปจากรอบเกาะ

โมอาน่า จำต้องฝืนคำสั่งของพ่อแล้วทำตามภารกิจอันเก่าแก่ของบรรพบุรุษ เธอได้พบกับเมาอิมนุษย์ครึ่งเทพผู้ยิ่งใหญ่ แต่ก่อนที่จะให้เขาช่วยนำหัวใจของเทพฟิติไปคืนยังสถานที่เดิม ที่เมาอิเคยขโมยมันออกมาเมื่อประมาณพันปีก่อนเป็นต้นเหตุให้ความมืดเข้าปกคลุมไปทั่วทั้งมหาสมุทร เธอก็ต้องช่วยเขาทวงคืนอาวุธวิเศษอย่างตะขอคล้ายเบ็ดตกปลาที่มีเวทมนต์อยู่ส่วนปลายกลับมาให้ได้เสียก่อน

Moana เป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นมีเสน่ห์ ตัวละครมีคาแร็กเตอร์ที่โดดเด่นชัดเจน ถือเป็นโอกาสดีที่จะทำให้คนทั้งโลกได้เรียนรู้ถึงวัฒนธรรมของชนเผ่าโบราณในหมู่เกาะทะเลใต้อย่างโพลีนีเชีย ส่วนตัวชอบเจ้าพัวหมูน้อยมากกว่าเจ้าฮาวฮาวไก่ขโมยซีนที่ชวนให้นึกถึงเจ้านกตาโปนใน Finding Dory ของพิกซาร์ หนังมีความสนุกสนานเป็นมหาชน เด็กดูดี ผู้ใหญ่ดูได้

แม้ว่าในหนัง เมาอิ จะแซวว่า โมอาน่า มีสัตว์ติดตาม แถมยังเป็นลูกสาวหัวหน้าเผ่าจึงมีความเป็นเจ้าหญิง แต่ความที่เธอยังดูเป็นเด็กอยู่ทำให้บ้างช่วงหนังมีกลิ่นอายของความเป็น Coming of age ซึ่งดูจะกลบพาร์ทความเป็นเจ้าหญิงจนมิด อันที่จริงไม่ใช่เพราะว่าในบทหนังจงใจขีดเส้นให้ความสัมพันธ์ของ โมอาน่า กับ เมาอิ ให้เป็นแค่เรื่องของมิตรภาพ โดยปิดโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์ เพราะไม่จำเป็นต้องมีเจ้าชายก็เป็นเจ้าหญิงได้ อาทิ เอลซ่า กับ เมอริดา ตัวละครสองตัวนี้มีความเป็นผู้หญิงอยู่สูง ผิดกับ โมอาน่า ที่ยังมีความเป้นเด็กสาวอยู่มาก อดนึกถึงเด็กสาวใน Lilo & Stitch ไม่ได้

อัลลิ‘อิ คราวัลโย่ กับ ดเวย์น จอห์นสัน ทำได้ดีพอสมควรกับการพากย์เสียงและร้องเพลง การถ่ายทอดภาพสวยงาม ซาวด์ประกอบอลังการผสมกับเครื่องดนตรีท้องถิ่น เข้ากับบรรยากาศฮาวายๆ น่าเสียดายที่เพลงประกอบของหนังไม่ค่อยมีพลังเท่าไหร่ คือฟังพอเพลินๆ คึกคักดี แต่ไม่ได้มีความหมายลึกซึ้งเมื่อเทียบกับหลายผลงานก่อนหน้าของดิสนีย์

Moana ดำเนินเรื่องราวแบบแฟนตาซี ฟุ้งฝัน ถึงจะมีองค์ประกอบพื้นฐานคล้าย Pocahontas แต่ผู้กำกับเลือกที่จะไม่จับประเด็นเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์ โดยมุ่งไปที่เรื่องของการเชิดชูธรรมชาติสไตล์เดียวกับหนังจากค่ายอนิเมชั่นชื่อดังของญี่ปุ่นอย่างสตูดิโอจิบลิ และการสร้างแรงบันดาลใจให้คนดูกล้าที่ออกจากเกาะของตัวเองไปตามหาสถานที่แห่งใหม่ ซึ่งจุดนี้เป็นการแฝงจิตวิญญาณตั้งต้นของชาวอเมริกันคือการเป็นนักสำรวจเข้าไปได้กลมกลืนทีเดียว

ปล.หนังสั้น Inner Workings ที่ฉายโป๊ะหน้าก็ดีงานไม่แพ้กัน ออกแนว Inside Out เวอร์ชั่นผู้ใหญ่

คะแนน 7.5/10

โดย นกไซเบอร์ https://www.facebook.com/cyberbirdmovie