สวัสดีค่า จขกท.มีเรื่องที่คิดหนักมากๆเลยค่ะ เลยอยากจะตั้งกระทู้เกี่ยวกับเรื่องราวคู่รักของจขกท. ถ้าให้เล่าตั้งแต่แรกๆ คงจะยาวมากค่ะ จะย่อๆเอาแต่ใจความสำคัญมาเล่าน่ะค่ะ แฟนกับ จขกท. เราวัยเดียวกันน่ะค่ะ อายุเท่ากัน เป็นเด็กตจว. เริ่มเลย
จขกท.กับแฟน ขอเรียกคู่เราน่ะค่ะ
พอดีคู่เราคบกันมาตั้งแต่ม.4ค่ะ แฟนจขกท.ย้ายมาจากรร.อื่นเลยมาเจอกันแล้วขอจขกท.คบค่ะ ช่วงม.4-ม.5 ช่วงนั่น ทุกอย่างราบรื่นค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร พ่อแม่รู้ รู้ทั้งครอบครัวแฟนและจขกท. แฟนมาหาที่บ้านบ่อย มาช่วยทำงาน(พอดีบ้านจขกท.เป็นร้านขายของค่ะ) พอถึงม.6 ช่วงที่ต้องสอบเข้ามหาลัย ตามความฝันของตัวเอง จขกท.สอบติดได้เรียนในกทม.ค่ะ
ช่วงนั่น ครอบครัวของแฟนจขกท. มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะพ่อของแฟนป่วยเป็นโรคไต เราเลยช่วยแฟนเราออกค่าสมัครสอบค่ะ เล่งไว้หลายที่แต่ก็ไม่ติดค่ะ สุดท้ายก็ต้องแอดมิดชั่น ค่าสมัครแอดเราก็เป็นคนออกให้ค่ะ อยากช่วยเขาจริงๆ โชคเข้าข้างค่ะ แอดติดลำดับสุดท้ายที่เลือกพอดี(มหาลัยตจว.) จขกท.ดีใจแทนแฟนมากก ทีนี้ปัญหาก็อยู่ที่เรื่องค่าหอ แฟนจขกท.หารูมเมทมาอยู่ด้วยเลยช่วยแบ่งเบาไปหน่อย แต่ว่าด้วยเรื่องค่าใช้จ่าย ตอนนั้น จำเป็นจริงๆ แฟนไม่มี เราเลยออกค่าหอไปให้ แฟนเราก็เกรงใจเพราะเห็นเราช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายบ่อยแล้ว แต่เราก็ตอบไปว่าไม่เป็นไร มีตอนไหนค่อยมาคืน นี้เป็นเงินเก็บของเรา ไม่เดือดร้อนอะไร อย่าคิดมาก
แฟนจขกท.ก็เรียนจนจบปี1ค่ะ แต่ทุกๆวันแฟนจขกท.จะปรึกษาเรื่องค่าเล่าเรียนตลอด กลัวลำบากพ่อแม่ พ่อต้องฟอกไตบ่อยๆ แม่ทำงานคนเดียว แท่เหนื่อยที่ต้องมาหาค่ารักษาโรคไตพ่อ และค่าเรียนเราอีก เราก็ให้กำลังใจตลอด ว่า เราต้องเรียนจบไปพร้อมกันน่ะ จนจะขึ้นปี2 แฟนจขกท. เห็นความลำบากของแม่ไม่ไหว จึงไปขอลาออกค่ะ แล้วไปสมัครสโมสรฟุตบอล (แฟนจขกท.ชอบเตะฟุตบอล ความฝันของเขา) จนติด (ชลบุรี) แต่ไม่มีเงินเดือนให้ แต่มีโค้ชคอยดูแลเรื่องอาหารการกิน ส่วนค่าหอ โค้ชดูแลให้ครึ่งหนึ่ง
จนวันหนึ่ง มีแพลนว่า ต้องแข่งฟุตบอล กับทีมนี้ๆ แต่ต้องแข่งปีหน้าา ตอนนั้นกระทันหันมาก แฟนจขกท.เลยต้องกลับมาอยู่บ้าน ช่วยแม่ขายของ ตอนนั้นจขกท.อยู่ปี2แล้วค่ะ
เราก็ถามแฟนว่า มีแผนว่าจะทำอะไรต่อ แฟนตอบว่า จะรอสอบ นายสิบให้ติด เราก็ช่วยเต็มที่ค่ะ ซื้อหนังสือส่งไปรษณียไปให้ สมุด ปากกา ไฮไลท์ โพสอิดแปะกำลังใจส่งไปให้ เตือน ถามทุกวัน ให้อ่านหนังสืออ จนถึงวันสอบ และวันประกาศผล แฟนจขกท.บอกว่า ต้องติดให้ได้ เพราะ มันคืออนาคตของครอบครัวเรา (แฟนจขกท.ชอบพูดถึงเรื่องอนาคตค่ะ วางแผนเรื่องแต่งงาน เที่ยว บ้าน ลูก จิงจังมากค่ะ จนจขกท.แพ้เรื่องใจที่มั่นคงของเขามากค่ะ ) ผลจะประกาศตอนเที่ยงคืนและวันประกาศผลก็มาถึง (วันครบรอบที่คบกันพอดี).
.
.
.
.
.
.
เราแอบตื่นตอนเที่ยงคืน ตื่นเต้นมากค่ะ ดูว่าแฟนเราสอบติดไหม แล้วผลก็ออกมาว่า สอบไม่ติด ตอนนั้นเราดูวนไปวนมาเลยค่ะ ข้ามชื่อไปรึป่าว ดูครบไหม ดูเกือบ10รอบค่ะ ไม่มีชื่อแฟน แต่เรายังไม่อยากบอกแฟนค่ะ เราเลย รอเช้า ให้แฟนตื่น อยากให้เขารู้เอง ไม่อยากบอก กลัวเสียใจ แล้วแกล้งถามเขาว่า ติดไหม และคำตอบก็อย่างที่ว่าค่ะ สอบไม่ติด เขาก็เสียใจจะร้องไห้ เราก็ปลอบเขาว่า ไม่เป็นไรน่ะ ปีหน้ามีอีก วันนี่ก็เป็นวันนี่อีกวันน่ะ วันครบรอบไง แทบจะปลอบทั้งน้ำตาเลยค่ะ เราเลยถามต่ออีกว่า จะเอายังไงต่อ เขาบอกเราว่า จะรอสอบปีหน้าา ส่วนตอนนี้จะไปชลบุรี ไปซ้อมบอล ใกล้แข่ง แล้วว่าจะลองสมัครรามดู
จนตอนนี่ คบกันมาใกล้4ปีแล้วค่ะ มีความคิดมากมายอยู่ในหัว
*เขาจะรอดไหม จะเป็นคนที่เราพึ่งพาได้ใช่ไหม
*ของขวัญ ของต่างๆที่อยากได้ เราไม่เคยได้ แต่เขาพยายามหามาให้โดยใกล้เคียง(เราชอบตรงนี้ เราไม่ชอบของราคาแพง แต่ชอบของที่ให้ด้วยใจ)
*เคยขายรองเท้าเพื่อพาจขกท.เที่ยว
*ความรักอย่างเดียวพอไหมค่ะ
****เรื่องที่แฟนไม่ได้เรียน เราทั้งคู่โกหกพ่อแม่ของจขกท.ว่ายังเรียนอยู่ เพราะพ่อแม่หวังกับเราทั้งคู่มาก รู้สึกผิดจริงๆค่ะ
** ตอนนี้จขกท.จะขึ้นปี3แล้วว เครียดเรื่องอนาคตกับแฟนมากค่ะ เพราะตอนนี้เขาว่าง
*แฟนจขกท.เครียดมากเพราะเขาบอกเราว่า เหลือเราคนเดียวที่เป็นกำลังใจต่อชีวิตให้เขา
**เขาจะบอกตลอดตั้งแต่ม.6ว่า รอเขาก่อนน่ะ จะหาเงินแต่งงานไปขอให้ได้ เราฟังคำว่า รอก่อนน่ะ เดือนหรือ ครั้งหนึ่งที่ทำอะไรไม่สมหวัง นับครั้งได้เลยค่ะ เรารู้สึกหมดหวัง แต่ยังแอบหวังในความมุ่งมั่นของเขาอยู่
(เคยคิดอยากหาคนใหม่น่ะค่ะ มีคนเข้ามาเยอะน่ะค่ะซื้อของมาให้ ให้แทบทุกอย่างที่แฟนจขกท.ให้ไม่ได้ แต่ด้วย มีแฟนแล้ว เราไม่อยากทำให้แฟนผิดหวัง เรารักกันมากด้วยค่ะ รักกันมากจริงๆ จขกท.สับสนมาก หวงทั้งอนาคต เรื่องแฟน ครอบครัวที่จะยอมรับ ปัญหาหลายๆอย่าง เลยอยากฟังความคิดเห็นต่างๆว่า จขกท. ควรจะทำยังไงค่ะ ปัญหาของเรามีเยอะกว่านี้อีกค่ะ แต่เล่าไม่หมด อันนี้แค่ส่วนหนึ่งแต่ก็ถือว่าเยอะค่ะ ตันจริงๆๆ :'(
*ขอบคุณที่อ่านจนจบน่ะค่ะ ถ้าผิดพลาดประการใด ขออถัยมาน่ะ ที่นี้ด้วยค่ะ
ความรักอย่างเดียวจะทำให้เรารอดไหมค่ะ?
จขกท.กับแฟน ขอเรียกคู่เราน่ะค่ะ
พอดีคู่เราคบกันมาตั้งแต่ม.4ค่ะ แฟนจขกท.ย้ายมาจากรร.อื่นเลยมาเจอกันแล้วขอจขกท.คบค่ะ ช่วงม.4-ม.5 ช่วงนั่น ทุกอย่างราบรื่นค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร พ่อแม่รู้ รู้ทั้งครอบครัวแฟนและจขกท. แฟนมาหาที่บ้านบ่อย มาช่วยทำงาน(พอดีบ้านจขกท.เป็นร้านขายของค่ะ) พอถึงม.6 ช่วงที่ต้องสอบเข้ามหาลัย ตามความฝันของตัวเอง จขกท.สอบติดได้เรียนในกทม.ค่ะ
ช่วงนั่น ครอบครัวของแฟนจขกท. มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะพ่อของแฟนป่วยเป็นโรคไต เราเลยช่วยแฟนเราออกค่าสมัครสอบค่ะ เล่งไว้หลายที่แต่ก็ไม่ติดค่ะ สุดท้ายก็ต้องแอดมิดชั่น ค่าสมัครแอดเราก็เป็นคนออกให้ค่ะ อยากช่วยเขาจริงๆ โชคเข้าข้างค่ะ แอดติดลำดับสุดท้ายที่เลือกพอดี(มหาลัยตจว.) จขกท.ดีใจแทนแฟนมากก ทีนี้ปัญหาก็อยู่ที่เรื่องค่าหอ แฟนจขกท.หารูมเมทมาอยู่ด้วยเลยช่วยแบ่งเบาไปหน่อย แต่ว่าด้วยเรื่องค่าใช้จ่าย ตอนนั้น จำเป็นจริงๆ แฟนไม่มี เราเลยออกค่าหอไปให้ แฟนเราก็เกรงใจเพราะเห็นเราช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายบ่อยแล้ว แต่เราก็ตอบไปว่าไม่เป็นไร มีตอนไหนค่อยมาคืน นี้เป็นเงินเก็บของเรา ไม่เดือดร้อนอะไร อย่าคิดมาก
แฟนจขกท.ก็เรียนจนจบปี1ค่ะ แต่ทุกๆวันแฟนจขกท.จะปรึกษาเรื่องค่าเล่าเรียนตลอด กลัวลำบากพ่อแม่ พ่อต้องฟอกไตบ่อยๆ แม่ทำงานคนเดียว แท่เหนื่อยที่ต้องมาหาค่ารักษาโรคไตพ่อ และค่าเรียนเราอีก เราก็ให้กำลังใจตลอด ว่า เราต้องเรียนจบไปพร้อมกันน่ะ จนจะขึ้นปี2 แฟนจขกท. เห็นความลำบากของแม่ไม่ไหว จึงไปขอลาออกค่ะ แล้วไปสมัครสโมสรฟุตบอล (แฟนจขกท.ชอบเตะฟุตบอล ความฝันของเขา) จนติด (ชลบุรี) แต่ไม่มีเงินเดือนให้ แต่มีโค้ชคอยดูแลเรื่องอาหารการกิน ส่วนค่าหอ โค้ชดูแลให้ครึ่งหนึ่ง
จนวันหนึ่ง มีแพลนว่า ต้องแข่งฟุตบอล กับทีมนี้ๆ แต่ต้องแข่งปีหน้าา ตอนนั้นกระทันหันมาก แฟนจขกท.เลยต้องกลับมาอยู่บ้าน ช่วยแม่ขายของ ตอนนั้นจขกท.อยู่ปี2แล้วค่ะ
เราก็ถามแฟนว่า มีแผนว่าจะทำอะไรต่อ แฟนตอบว่า จะรอสอบ นายสิบให้ติด เราก็ช่วยเต็มที่ค่ะ ซื้อหนังสือส่งไปรษณียไปให้ สมุด ปากกา ไฮไลท์ โพสอิดแปะกำลังใจส่งไปให้ เตือน ถามทุกวัน ให้อ่านหนังสืออ จนถึงวันสอบ และวันประกาศผล แฟนจขกท.บอกว่า ต้องติดให้ได้ เพราะ มันคืออนาคตของครอบครัวเรา (แฟนจขกท.ชอบพูดถึงเรื่องอนาคตค่ะ วางแผนเรื่องแต่งงาน เที่ยว บ้าน ลูก จิงจังมากค่ะ จนจขกท.แพ้เรื่องใจที่มั่นคงของเขามากค่ะ ) ผลจะประกาศตอนเที่ยงคืนและวันประกาศผลก็มาถึง (วันครบรอบที่คบกันพอดี).
.
.
.
.
.
.
เราแอบตื่นตอนเที่ยงคืน ตื่นเต้นมากค่ะ ดูว่าแฟนเราสอบติดไหม แล้วผลก็ออกมาว่า สอบไม่ติด ตอนนั้นเราดูวนไปวนมาเลยค่ะ ข้ามชื่อไปรึป่าว ดูครบไหม ดูเกือบ10รอบค่ะ ไม่มีชื่อแฟน แต่เรายังไม่อยากบอกแฟนค่ะ เราเลย รอเช้า ให้แฟนตื่น อยากให้เขารู้เอง ไม่อยากบอก กลัวเสียใจ แล้วแกล้งถามเขาว่า ติดไหม และคำตอบก็อย่างที่ว่าค่ะ สอบไม่ติด เขาก็เสียใจจะร้องไห้ เราก็ปลอบเขาว่า ไม่เป็นไรน่ะ ปีหน้ามีอีก วันนี่ก็เป็นวันนี่อีกวันน่ะ วันครบรอบไง แทบจะปลอบทั้งน้ำตาเลยค่ะ เราเลยถามต่ออีกว่า จะเอายังไงต่อ เขาบอกเราว่า จะรอสอบปีหน้าา ส่วนตอนนี้จะไปชลบุรี ไปซ้อมบอล ใกล้แข่ง แล้วว่าจะลองสมัครรามดู
จนตอนนี่ คบกันมาใกล้4ปีแล้วค่ะ มีความคิดมากมายอยู่ในหัว
*เขาจะรอดไหม จะเป็นคนที่เราพึ่งพาได้ใช่ไหม
*ของขวัญ ของต่างๆที่อยากได้ เราไม่เคยได้ แต่เขาพยายามหามาให้โดยใกล้เคียง(เราชอบตรงนี้ เราไม่ชอบของราคาแพง แต่ชอบของที่ให้ด้วยใจ)
*เคยขายรองเท้าเพื่อพาจขกท.เที่ยว
*ความรักอย่างเดียวพอไหมค่ะ
****เรื่องที่แฟนไม่ได้เรียน เราทั้งคู่โกหกพ่อแม่ของจขกท.ว่ายังเรียนอยู่ เพราะพ่อแม่หวังกับเราทั้งคู่มาก รู้สึกผิดจริงๆค่ะ
** ตอนนี้จขกท.จะขึ้นปี3แล้วว เครียดเรื่องอนาคตกับแฟนมากค่ะ เพราะตอนนี้เขาว่าง
*แฟนจขกท.เครียดมากเพราะเขาบอกเราว่า เหลือเราคนเดียวที่เป็นกำลังใจต่อชีวิตให้เขา
**เขาจะบอกตลอดตั้งแต่ม.6ว่า รอเขาก่อนน่ะ จะหาเงินแต่งงานไปขอให้ได้ เราฟังคำว่า รอก่อนน่ะ เดือนหรือ ครั้งหนึ่งที่ทำอะไรไม่สมหวัง นับครั้งได้เลยค่ะ เรารู้สึกหมดหวัง แต่ยังแอบหวังในความมุ่งมั่นของเขาอยู่
(เคยคิดอยากหาคนใหม่น่ะค่ะ มีคนเข้ามาเยอะน่ะค่ะซื้อของมาให้ ให้แทบทุกอย่างที่แฟนจขกท.ให้ไม่ได้ แต่ด้วย มีแฟนแล้ว เราไม่อยากทำให้แฟนผิดหวัง เรารักกันมากด้วยค่ะ รักกันมากจริงๆ จขกท.สับสนมาก หวงทั้งอนาคต เรื่องแฟน ครอบครัวที่จะยอมรับ ปัญหาหลายๆอย่าง เลยอยากฟังความคิดเห็นต่างๆว่า จขกท. ควรจะทำยังไงค่ะ ปัญหาของเรามีเยอะกว่านี้อีกค่ะ แต่เล่าไม่หมด อันนี้แค่ส่วนหนึ่งแต่ก็ถือว่าเยอะค่ะ ตันจริงๆๆ :'(
*ขอบคุณที่อ่านจนจบน่ะค่ะ ถ้าผิดพลาดประการใด ขออถัยมาน่ะ ที่นี้ด้วยค่ะ