เรา อายุ 24 ปี แฟนเราก็รุ่นเดียวกัน  ทางบ้านเราไม่ได้รวยพอมีพอกิน เราทำงานหนักตั้งแต่เด็ก และเราได้มาคบกับแฟนคนปัจจุบัน ได้7 ปี  เพิ่งครบวันหมั้น 1 ปี วันที่ 12/3/2565 ค่ะ เราอยู่บ้านแฟนกับพ่อแม่แฟน มา5-6 ปีแล้ว พ่อแม่แฟนดีกับเรามากรักเหมือนลูกใส่วจทุกอย่างเริ่มเลยละกัน  เราเรียนจบแค่ ปวส. เป็นทำงานมาตลอด ทำงานแบบหนักมาก  ที่ไหนได้เงินก็ไป ล้างจานก็ไป ตอนนี้ได้ที่ทำงานประจำแล้ว คือ ท่าอากาศยานแห่งหนึ่ง  แต่แฟนเราไม่ทำอะไรเลย พูดง่ายๆต้มแต่น้ำใบไม้  เคยพูดแล้วให้หางานทำบ้าง อย่าให้เราทำงานคนเดียวแบบนี้ เราเป็นคนที่คิดไปไกลกับชีวิต ว่า ต้องสร้าง นี้ นี้ นี้ ได้แล้ว ไม่สร้างตอนนี้สร้างตอนไหน  เราเป็นคนวางแผนกับชีวิต เป็นคนวางแผนกับอนาคต แล้วเป็นคนรักครอบครัวมาก  แต่แฟนเราไม่ติดจะทำงานอะไรเลย ให้เราทำงานคนเดียว  เคยเลิกลากับหลายครั้งมาก แต่สุดท้ายก็เลิกกันไม่ขาด เบื่อกับตัวเองเหมือนกัน ทำงานก็เหนื่อยแล้วต้องกลับมาเหนื่อยกับเขาอีก ไปไหนก็ไปคนเดียวชวนไปไหนไม่เคยไป  บางทีก็อยากไปเที่ยวไหนกับแฟนนะช่วงวันหยุด แต่เขาไม่ไปติดเพื่อนติดท่อมงานการไม่ทำ อยากตัดใจอยากออกจากตรงนี้มาก  ออกไปอล้วชีวิตคงจะเีและได้เจอคนดีกว่านี่แน่  อต่ติดตรงที่ตัดกันไม่เคยขาด พอจะมีคำสอนหรือคำแนะนำยังใงบ้างค่ะ  รู้สึกว่าเสียเวลากับตรงนี้มากๆ