คือเราเป็นคนไม่ค่อยอะไรกะใคร ช่วยเหลือใครได้ก้ช่วยไม่เคยปฏิเสธคบเพื่อนมาก้ไม่เคยปิดบัง จนวันนึงเริ่มโตอยากมีคนคุยบ้างแบบที่เพื่อนในกลุ่มมี แต่ก้ไม่มีจนเวลาคุยกับเพื่อนก้โกหกไปว่าคุยกับคนนี้รู้จักกันเคยคุย แต่จิงๆแล้วแค่เปนเพื่อนกันไม่เคยคบกันแต่เราก้โกหกเพื่อความสบายใจ ณ เหตุการณ์ตอนนั้น จนวันนึงมีแฟนก้ไม่อยากให้เพื่อนรู้จักแฟนตัวเองไม่กล้าเปิดเผยแฟนตัวเองก้เลยเอาเพื่อนที่รู้จักกันไปแอบอ้างว่าเปนแฟนเรา จนวันนึงเพื่อนจับได้ก็กลายเป็นพวกเขาโกดเรามากจนผิดหวังมากๆ แต่เราก้โกหกต่อเพราะอยากให้เรื่องมันจบ แต่มันก้ไม่จบเพราะเราไม่ได้พูดความจิงทั้งหมด ตอนนี้ได้บอกความจริงกับเพื่อนไปหมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างเราโกหกอะไรบ้าง แต่เราเป็นคนผิดเต็มเวลาเพื่อนว่าไรมาก้เกิดจากความหวังดีกับเราแต่เราเลือกที่จะโกหกพวกเขา ทั้งหมดเกิดจากตัวเราที่ทำให้เพื่อนผิดหวังในตัวเรา โกรธเราหรืออาจจะไม่นับเราเป็นเพื่อนเเล้วก้ได้ ตอนนี้รู้สึกไม่เหลือใครเลยแย่ๆมากๆกับสิ่งที่เราทำลงไปพอได้รับผลกลับมามันทำให้รู้ว่าไม่ทำตั้งแต่แรกจะดีกว่า มองไปทางไหนก้มืดไปหมด ไปโรงเรียนก้คงมองหน้าใครไม่ติดแล้ว เพื่อนในกลุ่มก้ผิดหวังมาก ไม่กล้าไปพูดคุยกะใครแล้ว ได้แต่ขอปรับตัวให้พวกเขาเห็นว่าเรารู้สึกผิดจิงๆและให้เขาให้โอกาสเรา จึงอยากจะถามเพื่อนๆว่าเรารุ้ว่าเราผิดมากแต่เราก้ทุกข์ใจมาก เครียดมากกไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ควรทำยังไงต่อไปดี