กระทู้นี้จะละบายควารู้สึกไปด้วยส่วนหนึ่งนะค่ะ
เราคบกับแฟนมา4ปี อายุก็ไม่ได้มากอะไรนะค่ะ พวกเรายังพึ่ง 22-24 กันเองด้วยซ้ำ แต่มีเหตุการณ์นึงที่ทำให้แฟนเราพูดถึงเรื่องการดูแลปรนนิบัติต่อกัน แฟนเรามีความคิดตามหัวข้อกระทู้ แต่ก็มีความคิดอีกอย่างว่าเมื่อเป็นแฟนกันก็ต้องช่วยกันทำมาหากิน ช่วยกันทำงานหาเงินด้วย ซึ่งมองรวมๆแล้ว เท่ากับว่าเหมือนจะหนักมาทางฝ่ายหญิงอย่างเดียว และพักหลังมานี้เขาเริ่มทำตัวเหมือนความคิดที่เขาเคยเอ่ยมา การดูแลเอาใจใส่ซึ่งเราแถบไม่ได้รับจากเขาเลย เราเคยเถียงกันเรื่องนี้นะค่ะ เพราะในความคิดส่วนตัว เราคิดว่าการจะดูแลปรนนิบัติกันก็ต้องดูแลซึ่งกันและกัน เพราะในเมื่อเราก็ต่างช่วยทำมาหากินทำงานหาเงินด้วยกัน ถ้าหากต้องการให้ฝ่ายหญิงดูแลปรนนิบัติทุกเรื่อง ฝ่ายชายก็สมควรเป็นผู้หาเลี้ยงดูฝ่ายหญิงเช่นกัน เพราะมันเไม่ยุติธรรมกับฝ่ายหญิงเลย แถมช่วงนี้เราทั้ง2ต่างตกงานยังไม่มีงานทำ แฟนเราก็พึ่งศึกจากการบวชได้พักนึงล่ะ เขาก็พยายามให้เราหางานทำให้ได้ พาไปถามงานทุกที่ แต่สำหรับตัวเขา เขาให้เหตุผลว่ารอปีใหม่ไปแล้ว และรอผมให้ยาวสักหน่อยก่อน เราเองก็เหนื่อยนะถ้าเขามีความคิดแบบนี้ เพราะปัจจุบันถึงเราจะตกงานแต่เราก็ยังมีรายได้จากการขายของทางอินเทอร์เน็ต ถึงรายได้จะไม่มากและไม่มั่งคง แต่ในช่วงระยะที่ตกงานก็ทำให้พอกินพอใช้ได้ไม่เดือดร้อนใคร หนี้สินบางส่วนของเขาเราก็เอาเงินที่ได้จากขายของมาจ่ายให้ ตลอด4ปีทีผ่านมาเขาเองก็ยังใช้จ่ายร่วมกระเป๋าเดียวกับเรา ทุกอย่างอยู่ที่เราเป็นคนดูแลหมด แต่เขากับไม่สนใจเราละเลยเราอยู่บ่อยครั้ง เราควรพิจรณาเขาในทางไหนดีค่ะ บางครั้งก็อยากถอย แต่ก็กลัวเสียใจ ยังสับสนและเลือดทางเดินไม่ถูกเลยค่ะ รบกวนถ้าหากผู้มีประสบการณ์คล้ายๆกัน คุณตัดสินใจแบบไหนค่ะ ขอคำแนะนำที
เมื่อแฟนเรามีความคิดว่า "ผู้หญิงคือฝ่ายที่ต้องดูแลปรนนิบัติฝ่ายชายเสมอ"
เราคบกับแฟนมา4ปี อายุก็ไม่ได้มากอะไรนะค่ะ พวกเรายังพึ่ง 22-24 กันเองด้วยซ้ำ แต่มีเหตุการณ์นึงที่ทำให้แฟนเราพูดถึงเรื่องการดูแลปรนนิบัติต่อกัน แฟนเรามีความคิดตามหัวข้อกระทู้ แต่ก็มีความคิดอีกอย่างว่าเมื่อเป็นแฟนกันก็ต้องช่วยกันทำมาหากิน ช่วยกันทำงานหาเงินด้วย ซึ่งมองรวมๆแล้ว เท่ากับว่าเหมือนจะหนักมาทางฝ่ายหญิงอย่างเดียว และพักหลังมานี้เขาเริ่มทำตัวเหมือนความคิดที่เขาเคยเอ่ยมา การดูแลเอาใจใส่ซึ่งเราแถบไม่ได้รับจากเขาเลย เราเคยเถียงกันเรื่องนี้นะค่ะ เพราะในความคิดส่วนตัว เราคิดว่าการจะดูแลปรนนิบัติกันก็ต้องดูแลซึ่งกันและกัน เพราะในเมื่อเราก็ต่างช่วยทำมาหากินทำงานหาเงินด้วยกัน ถ้าหากต้องการให้ฝ่ายหญิงดูแลปรนนิบัติทุกเรื่อง ฝ่ายชายก็สมควรเป็นผู้หาเลี้ยงดูฝ่ายหญิงเช่นกัน เพราะมันเไม่ยุติธรรมกับฝ่ายหญิงเลย แถมช่วงนี้เราทั้ง2ต่างตกงานยังไม่มีงานทำ แฟนเราก็พึ่งศึกจากการบวชได้พักนึงล่ะ เขาก็พยายามให้เราหางานทำให้ได้ พาไปถามงานทุกที่ แต่สำหรับตัวเขา เขาให้เหตุผลว่ารอปีใหม่ไปแล้ว และรอผมให้ยาวสักหน่อยก่อน เราเองก็เหนื่อยนะถ้าเขามีความคิดแบบนี้ เพราะปัจจุบันถึงเราจะตกงานแต่เราก็ยังมีรายได้จากการขายของทางอินเทอร์เน็ต ถึงรายได้จะไม่มากและไม่มั่งคง แต่ในช่วงระยะที่ตกงานก็ทำให้พอกินพอใช้ได้ไม่เดือดร้อนใคร หนี้สินบางส่วนของเขาเราก็เอาเงินที่ได้จากขายของมาจ่ายให้ ตลอด4ปีทีผ่านมาเขาเองก็ยังใช้จ่ายร่วมกระเป๋าเดียวกับเรา ทุกอย่างอยู่ที่เราเป็นคนดูแลหมด แต่เขากับไม่สนใจเราละเลยเราอยู่บ่อยครั้ง เราควรพิจรณาเขาในทางไหนดีค่ะ บางครั้งก็อยากถอย แต่ก็กลัวเสียใจ ยังสับสนและเลือดทางเดินไม่ถูกเลยค่ะ รบกวนถ้าหากผู้มีประสบการณ์คล้ายๆกัน คุณตัดสินใจแบบไหนค่ะ ขอคำแนะนำที