วันนี้นั่งคุยกับน้องๆ ในทีม แล้วมันมีความเฟล ความซาบซึ้ง...  
บลา บลา  กับอารมณ์ที่หลายหลาย มากมาย  ไม่ดราม่านะ
เพราะสรุปสุดท้าย ทุกคนยังไถตังพ่อแม่  ยืมบ้าง คืนบ้าง เชื่อบ้าง
แต่ ในที่สุด  พวกเรา จะ ฮึบ  จะสู้กันต่อไป ตามทางของแต่ละคน

- คนแรก  พ่อแม่ขาย ที่ ตจว ส่งควาย เรียน (มันพูดเอง)  
ว่าส่งมันสองพี่น้องเรียน 555

- อีกคนพ่อแม่เป็น กรรมกร ช่าง ตามไซต์ งาน กัดฟัน
ส่งสองพี่น้องชาย หญิง จบ ได้ แบบ แม่มไม่ต้องทำงานเสริมอะไรเลย
(กิน เที่ยว  เล่น ตามวัยรุ่นปรกติ)

- คนนี้ พ่อแม่เป็นราชการ ส่ง สองพี่น้องผู้ชายทั้งคู่  
แต่ชีวิต คือโคตรประหยัด  ถ้าเราไม่เคยคุยกันวันนี้กับมัน เราจะไม่รู้เลย
ว่าทำไม มันถึงต้องซดน้ำซุปข้าวมันไก่  หรือ กินผัดผักที่มันเซง  หรือกินข้าวซ้ำๆขนาดนั้น  
(คือประหยัด เก็บเงิน  อิ่มท้อง กินให้เกลี้ยง )

- คนนี้ จบวิศวะ เด็กใหม่  ต้องขอเงินแม่ ทุกเดือน
แม่ค้าขาย  ( เด็กมันเฟล ท้อ บ้างบางที มารู้ทีหลังว่า
บางเดือน แม่ต้องไปหยิบยืมคนอื่นมาให้ )

สรุป คือ  คิดถึงแม่มากๆ ตอนนี้
สงสารและ  รักพ่อ มาก ๆ
ที่อดทนเลี้ยงดู ตัวโง่งมแบบเรา  555