กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...มีสมาชิกห้องสีดำเนินหลากหลายสี เช่น สีแดง สีเหลือง สีขาว สีเขียว สีชมพู สีฟ้า ฯลฯ สมาชิกทั้งหลาย มีชื่อต่างๆนานา เข้ามาสนทนากันเรื่องการเมืองเป็นเรื่องใหญ่ ได้ทำวีรกรรมเรื่องการปลอมตัวกันไว้จนหวาดระแวงไปทั่วห้อง และเป็นที่สงสัยกันไม่จบสิ้น
กาลปีนี้มีสมาชิกห้องสีดำเนินคนหนึ่ง ชื่อ "มาลาริน" เข้ามาพูดคุยสนทนาเพราะอยากสนับสนุนและแก้ต่างให้คนทำเพื่อบ้านเมือง ไม่ให้ใครว่ากล่าวหาผิดๆ จากที่เคยเข้ามาอ่านในห้องอื่นๆ เห็นว่า ห้องนี้น่าสนใจที่สุด และเคยมีคนกล่าวว่า ใจไม่แข็งพออย่าเข้ามา อาจจะเสียน้ำตาวิ่งออกไป
"มาลาริน" ไม่มีความเชี่ยวชาญเรื่องการเมืองจากประสบการณ์ที่น้อย จึงต้องไปค้นคว้าหาความรู้มาโต้ตอบ เพราะความที่ชอบเถียงไม่ลดราให้ใคร จึงเป็นเรื่องขึ้นมา เกิดนิทานไม่รู้จบของห้อง
สมาชิกในห้องกลุ่มหนึ่งต่างบอกกันว่า ....
มาลาริน คือ เลอคู
มาลารินคือ ดวงใจ
มาลารินคือ ซอนต๊อก
มาลารินคือ โจขิง
มาลารินคือสีแดงปลอม
มาลารินคือ น้องพร
อาจจะมีอีก ฯลฯ
พูดเช่นนี้ซ้ำซากวนเวียนกันไปมา ไม่รู้จบสิ้น
ทั้งๆที่ไม่มีหลักฐานอะไรมาแสดง และมาลารินก็ไม่เคยทำอะไรให้เห็นว่าเป็นคนที่เอ่ยชื่อมา...มิใยที่มาลารินจะบอกเหตุผลไปสารพัดว่า มาลารินคือคนที่เข้ามาใหม่..
มาลาริน มองดูตัวเองและเปรียบเทียบกับคนที่เอ่ยชื่อแล้ว ไม่เห็นจะเหมือนใครเลย ความคิดทางการเมือง สำนวนต่างกัน สำนวนของ ดวงใจ มาลารินไปค้นหามาอ่านแล้วก็ต่างกันกับมาลาริน ส่วนที่บอกว่ามาลารินปลอมมาจากสีแดงก็ไม่ใช่แน่นอน มาลารินเป็นตัวเองชัดๆและไม่เคยหลุดออกมาว่าปลอมเพื่อแค่มาเชียร์ใครออกนอกหน้า..มาลารินมีสิทธิ์ชื่นชมคนที่ชอบ
เป็นตัวเอง และมาลารินไม่ใช่กลุ่ม non แดง มาลารินชอบความอิสระ มาลารินรับผิดชอบตัวเองไม่ต้องให้ใครต้องมากระทบกระเทือนด้วย เพราะการโพสต์ของมาลาริน..
นิทานไม่รู้จบยังคงดำเนินต่อไป..ใกล้จะครบรอบ 1 ปีที่เข้ามา นิทานของห้องนี้ก็ยังคงอยู่ตราบที่มาลารินยังอยู่ในห้องนี้
แถมนิทานไม่รู้จบให้อ่านนะคะ....
เจ้าสิงโตนี้เป็นสัตว์ป่าที่มีอำนาจมาก ทีนี้มันอยากฟังนิทานที่ไม่รู้จักจบ ถ้าใครเล่าแล้วจบ มันจะทำร้าย หรือกัดตายทันที สัตว์ก็ถูกมันทำร้ายอยู่เรื่อยๆ เพราะเล่าแล้ว ก็จบทุกที สิงโตก็ท่องเที่ยวไป เพื่อหาสัตว์ให้เล่านิทานไม่รู้จักจบนี้ไปทั่วทั้งป่า ก็ไม่มีใครสามารถเล่าได้ วันหนึ่งก็ไปพบสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ สุนัขจิ้งจอกก็บอกว่า สามารถจะเล่านิทานที่ไม่รู้จักจบได้ สิงโตจึงถามว่า "เจ้านี่จะเล่าได้แน่หรือ" สุนัขจิ้งจอกบอกว่า "ได้ซิทำไมจะไม่ได้ กะอีสมบัตินิทานไม่รู้จักจบ" สุนัขจิ้งจอกก็เริ่มเล่าว่า
"กาลครั้งหนึ่ง มีชาวประมงคนหนึ่ง แกหากินทางทอดแหมานานหลายปีแล้ว ก็ทอดได้มั่ง ไม่ได้มั่ง ใช้เลี้ยงครอบครัวตลอดมา วันหนึ่งเขาไปทอดแหที่ชายคลองแห่งหนึ่ง เมื่อเหวี่ยงแหลงไป ปลาติดเป็นจำนวนมากมาย ก็ดึงแหขึ้นมา ในขณะที่ดึงเอาแหขึ้นมา แหก็ขาดไปรูหนึ่ง พอแหขาดรูหนึ่ง ปลาตัวหนึ่งมันก็ลอดไป" เล่าแล้วก็หยุดเสีย สุนัขจิ้งจอกมันก็หยุดเฉยเสีย สิงโตก็ถามว่า "แล้วยังไงวะ" สุนัขจิ้งจอกก็บอกว่า ปลาตัวที่สองมันก็หลุดออกไป แล้วมันก็หยุดเสียอีก พอถามทีไร มันก็บอกว่า ปลาตัวที่สามก็หลุดไป ตัวที่สี่ก็หลุดไปเรื่อยๆ ยังงี้ไม่รู้จบ"
http://kanchanapisek.or.th/kp6/sub/book/book.php?book=26&chap=1&page=t26-1-infodetail12.html
ขอให้สนุกกับนิทานนะคะ.......
((มาลาริน)) @ นิทานไม่รู้จบ...ของห้องสีดำเนิน @
กาลปีนี้มีสมาชิกห้องสีดำเนินคนหนึ่ง ชื่อ "มาลาริน" เข้ามาพูดคุยสนทนาเพราะอยากสนับสนุนและแก้ต่างให้คนทำเพื่อบ้านเมือง ไม่ให้ใครว่ากล่าวหาผิดๆ จากที่เคยเข้ามาอ่านในห้องอื่นๆ เห็นว่า ห้องนี้น่าสนใจที่สุด และเคยมีคนกล่าวว่า ใจไม่แข็งพออย่าเข้ามา อาจจะเสียน้ำตาวิ่งออกไป
"มาลาริน" ไม่มีความเชี่ยวชาญเรื่องการเมืองจากประสบการณ์ที่น้อย จึงต้องไปค้นคว้าหาความรู้มาโต้ตอบ เพราะความที่ชอบเถียงไม่ลดราให้ใคร จึงเป็นเรื่องขึ้นมา เกิดนิทานไม่รู้จบของห้อง
สมาชิกในห้องกลุ่มหนึ่งต่างบอกกันว่า ....
มาลาริน คือ เลอคู
มาลารินคือ ดวงใจ
มาลารินคือ ซอนต๊อก
มาลารินคือ โจขิง
มาลารินคือสีแดงปลอม
มาลารินคือ น้องพร
อาจจะมีอีก ฯลฯ
พูดเช่นนี้ซ้ำซากวนเวียนกันไปมา ไม่รู้จบสิ้น
ทั้งๆที่ไม่มีหลักฐานอะไรมาแสดง และมาลารินก็ไม่เคยทำอะไรให้เห็นว่าเป็นคนที่เอ่ยชื่อมา...มิใยที่มาลารินจะบอกเหตุผลไปสารพัดว่า มาลารินคือคนที่เข้ามาใหม่..
มาลาริน มองดูตัวเองและเปรียบเทียบกับคนที่เอ่ยชื่อแล้ว ไม่เห็นจะเหมือนใครเลย ความคิดทางการเมือง สำนวนต่างกัน สำนวนของ ดวงใจ มาลารินไปค้นหามาอ่านแล้วก็ต่างกันกับมาลาริน ส่วนที่บอกว่ามาลารินปลอมมาจากสีแดงก็ไม่ใช่แน่นอน มาลารินเป็นตัวเองชัดๆและไม่เคยหลุดออกมาว่าปลอมเพื่อแค่มาเชียร์ใครออกนอกหน้า..มาลารินมีสิทธิ์ชื่นชมคนที่ชอบ
เป็นตัวเอง และมาลารินไม่ใช่กลุ่ม non แดง มาลารินชอบความอิสระ มาลารินรับผิดชอบตัวเองไม่ต้องให้ใครต้องมากระทบกระเทือนด้วย เพราะการโพสต์ของมาลาริน..
นิทานไม่รู้จบยังคงดำเนินต่อไป..ใกล้จะครบรอบ 1 ปีที่เข้ามา นิทานของห้องนี้ก็ยังคงอยู่ตราบที่มาลารินยังอยู่ในห้องนี้
แถมนิทานไม่รู้จบให้อ่านนะคะ....
เจ้าสิงโตนี้เป็นสัตว์ป่าที่มีอำนาจมาก ทีนี้มันอยากฟังนิทานที่ไม่รู้จักจบ ถ้าใครเล่าแล้วจบ มันจะทำร้าย หรือกัดตายทันที สัตว์ก็ถูกมันทำร้ายอยู่เรื่อยๆ เพราะเล่าแล้ว ก็จบทุกที สิงโตก็ท่องเที่ยวไป เพื่อหาสัตว์ให้เล่านิทานไม่รู้จักจบนี้ไปทั่วทั้งป่า ก็ไม่มีใครสามารถเล่าได้ วันหนึ่งก็ไปพบสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ สุนัขจิ้งจอกก็บอกว่า สามารถจะเล่านิทานที่ไม่รู้จักจบได้ สิงโตจึงถามว่า "เจ้านี่จะเล่าได้แน่หรือ" สุนัขจิ้งจอกบอกว่า "ได้ซิทำไมจะไม่ได้ กะอีสมบัตินิทานไม่รู้จักจบ" สุนัขจิ้งจอกก็เริ่มเล่าว่า
"กาลครั้งหนึ่ง มีชาวประมงคนหนึ่ง แกหากินทางทอดแหมานานหลายปีแล้ว ก็ทอดได้มั่ง ไม่ได้มั่ง ใช้เลี้ยงครอบครัวตลอดมา วันหนึ่งเขาไปทอดแหที่ชายคลองแห่งหนึ่ง เมื่อเหวี่ยงแหลงไป ปลาติดเป็นจำนวนมากมาย ก็ดึงแหขึ้นมา ในขณะที่ดึงเอาแหขึ้นมา แหก็ขาดไปรูหนึ่ง พอแหขาดรูหนึ่ง ปลาตัวหนึ่งมันก็ลอดไป" เล่าแล้วก็หยุดเสีย สุนัขจิ้งจอกมันก็หยุดเฉยเสีย สิงโตก็ถามว่า "แล้วยังไงวะ" สุนัขจิ้งจอกก็บอกว่า ปลาตัวที่สองมันก็หลุดออกไป แล้วมันก็หยุดเสียอีก พอถามทีไร มันก็บอกว่า ปลาตัวที่สามก็หลุดไป ตัวที่สี่ก็หลุดไปเรื่อยๆ ยังงี้ไม่รู้จบ"
http://kanchanapisek.or.th/kp6/sub/book/book.php?book=26&chap=1&page=t26-1-infodetail12.html
ขอให้สนุกกับนิทานนะคะ.......