เนื้อเพลงเป็นบทกวีของ Fran Landesman
หลังจากที่ได้นั่งฟังเพลงอยู่ในบาร์ จึงเกิดแรงบันดาลใจที่จะเขียนเนื้อเพลง ในปีพ.ศ. 2496
นำมาใส่ทำนองโดย Fran Landesman นักเปียโนสามีของเธอ และ Martin Quigley สำหรับละคร St. Louis MUNY Opera







Sing a song of sad young men, glasses full of rye

All the news is bad again, kiss your dreams goodbye


All the sad young men, sitting in the bars

Knowing neon nights, and missing all the stars


All the sad young men, drifting through the town

Drinking up the night, trying not to drown


All the sad young men, singing in the cold

Trying to forget, that they're growing old


All the sad young men, choking on their youth

Trying to be brave, running from the truth


Autumn turns the leaves to gold, slowly dies the heart

Sad young men are growing old, that's the cruellest part


All the sad young men, seek a certain smile

Someone they can hold, for just a little while


Tired little girl, does the best she can

Trying to be gay, for a sad young men


While a grimy moon, watches from above

All the sad young men, who play at making love


Misbegotten moon shine for sad young men

Let your gentle light guide them home again

All the sad, sad, sad, young men



เนื้อเพลง  Ballad of the Sad Young Men เพื่อประโยชน์ในการศึกษาเท่านั้น
สิทธิ์ในเนื้อเพลงยังคงเป็นของผู้ประพันธ์หรือผู้ถือสิทธิ์เช่นเดิม



เพลงของหนุ่มอมทุกข์ , แก้วเต็มไปด้วยเหล้า
อีกละที่มีแต่ข่าวแย่ ,หมดสิ้นซึ่งความฝัน

พวกหนุ่มอมทุกข์ นั่งอยู่ในบาร์
ภายใต้แสงนีออน และปราศจากแสงดาว

พวกหนุ่มอมทุกข์ เข้า ๆ ออก ๆ เที่ยวไปทั่วเมือง
ดื่มจนหมดคืน ไม่หลับไม่นอน

พวกหนุ่มอมทุกข์ ร้องเพลงในความหนาว
พยายามจะลืม ว่ากำลังแก่ลง

พวกหนุ่มอมทุกข์ บีบคั้นวัยหนุ่ม
อยากเป็นคนกล้า วิ่งหนีจากความจริง

ใบไม้จะร่วงเปลี่ยนเป็นสีทอง หัวใจตายด้าน ลงไปช้า ๆ
คนหนุ่มอมทุกข์นั้นต่างแก่ลง นั่นช่างโหดร้ายที่สุด

พวกหนุ่มอมทุกข์ เสาะหารอยยิ้มจริงใจ
บางคนยึดไว้ได้ แต่แค่ชั่วครู่

สาวน้อยน่าเบื่อ ทำดีที่สุด
สดใสเริงร่า เพื่อหนุ่มอมทุกข์

แสงจันทร์ขุ่นมัว มองจากข้างบน
พวกหนุ่มอมทุกข์ กำลังเล่นรัก

เรื่องเหลวไหลของพวกหนุ่มอมทุกข์
จงส่องแสงที่นุ่มนวลนำเขากลับบ้านอีกครั้ง
หนุ่มน้อยแสนที่จะทุกข์ทั้งหลาย