คือเราเริ่มไม่แน่ใจกับสิ่งที่คนๆนึงทำก่อนอื่นเราชอบเล่นเกมมาก ได้รู้จักกับพี่คนนึงหน้าตาเขาก็โอเคนะเจอครั้งแรกก็โอ้ออ หล่อแหละ 5555นั้นเป้นอีกสิ่งที่ได้เจอ แล้วมีความสุขเหมือนกับการเล่นเกมเลย ชีวิตเราไม่มีอะไรมากแค่เกมส์ อยู่ไปวันๆจนได้เจอพี่เขานั้นแหละแต่เราคิดเสมอหน้าตาเราปลวกเกินจะชอบใครเจียมตัวอะ555555ก็คิดกับพี่เขาแค่พี่น้องพอคิดมากกว่านั้นเราเองก็รู้ว่าแห้ว5555บอกตัวเองตลอดแหละว่าคิดกับพี่เขาแค่พี่พอ จนแอดเฟสพี่เขาไป พี่เขาก็รับเราก็คุยกันปกตินะแกคงเอ็นดูเรามั้งนั้นคือสิ่งที่เราคิดมาตลอด จนสุดท้ายเราดันแพ้ใจตัวเองรู้ตัวอีกทีก็ชอบพี่เขาแล้วจริง พี่เขามีแฟนแล้วเราได้แต่บอกตัวเอง ตัดใจๆแล้วก็เจ็บเองที่เผลอคิดมากกว่า แต่บ้างครั้งเราก็มีแอบคิดบ้างที่พี่เขาทำพี่เขาคิดกับเรา? ทำไมต้องชวนกินข้าว ส่งรูปอะไรมาอวดตลอด ทำไมต้องหยอดกันบ่อยๆ ทำไมต้องมองด้วยสายตาพึลึก etc. จนเราคิดไปเองคิดไปไกล
เราควรจะจัดการยังไงกับความรู้สึกแบบนี้กัน เราไม่มีสิทธิ์เลยอยากจะถอยหายออกไปจากพี่เขา แต่ใจก็ดันไม่แข็งไม่อยากให้เรื่องมันแย่ด้วย แต่ความรู้สึกเราแย่พังแล้ว
สุดท้ายก็แพ้ใจตัวเอง