ถ้าคนที่เคยอ่านกระทู้ของผมก่อนหน้านี้จะรู้ว่าผมเลิกกับแฟนไปแล้ว เลิกกันด้วยดี เลิกกันอย่างสมบูรณ์แบบ เรื่องที่ผมจะมาเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องหลังจากที่เลิกกันครับ ความรู้สึกวันแรกหลังจากที่เลิกกันเรารู้สึกว่าทำไมวันนี้มันยาวนานกว่าทุกวัน ผมก็ไม่รู้ว่าหลายคนเป็นเหมือนกันหรือป่าว
เช้าตื่นมาก็ดราม่าสุดฤทธิ์ผสมกับอาการแฮ็งค์โอเว่อร์ เปิดเพลงฟัง น้ำตามาเองโดยไม่ต้องเรียก ตลกดีเหมือนกันครับทั้งๆที่บอกเพื่อนว่าไม่ร้องหรอกแค่นี้เอง พอได้ร้องก็โล่งดีเหมือนกัน ก็หยุดไปแปปนึง เพื่อนโทรมาถามว่าเป็นไงบ้างเราก็ร้องอีก เพื่อนอีกคนโทรมาถามก็ร้องอีก บอกกับเราอีกว่าไม่อยากให้เราอยู่คนเดียวมันเป็นห่วงมันกลัวเราเป็นบ้าให้ออกไปอยู่กับเพื่อนบ้าง ฮ่าๆๆๆ นึกถึงตอนนั้นก็ขำดีเหมือนกัน สัญญากับตัวเองไว้แล้วแท้ๆว่าจะเสียน้ำตาให้แค่คนในครอบครัว
เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ ตามหัวข้อเลย เค้าโทรมาหาเรา ถามว่าเราเป็นไงบ้าง ยังเศร้าอยู่ป่าว กินไรยัง ตื่นตอนไหน โอเคมั้ย คิดถึงพี่ป่าว(ไม่รู้ว่าจะถามทำไม) เราก็ตอบไปตรงๆ ถามกลับบ้างพยายามทำตัวให้ปกติ บางทีเราก็แอบดีใจเพรามันทำให้เรารู้สึกว่าคุยกันนานกว่าตอนคบกันสะอีก ใส่ใจเรามากขึ้น แทคแคร์ความรู้สึกเรามากขึ้น แถมบอกเราด้วยว่าจะพยายามมาหาทุกเดือน(อึ้งแปป) เราก็บอกไปว่าถ้ามีโอกาสก็มาได้ และแน่นอนถ้าได้มาหาก็ต้องมีการนอนค้างเป็นปกติ มันเป็นความรู้สึกทั้งอยากเจอและไม่อยากเจอในเวลาเดียวกัน เวลาที่เราอัพสเตตัสในเฟสแล้วลบเค้าก็จะถามว่าทำไมบางอันมันแจ้งเตือนว่าเราอัพสเตตัสแล้วพี่เข้าไปดูแต่ทำไมมันไม่มีอะให้ปิดไม่ให้พี่เห็นหรือป่าว (มันทำให้เราดีใจที่เค้ารับการแจ้งเตือนจากเราเพราะเราเพิ่งจะมีเฟสกันก่อนช่วงเลิกกันไม่กี่วัน) และล่าสุดเราLiveในเฟสบุ๊คก็คุยกับเพื่อนเราปกติ เค้าก็เข้ามาดู เราก็เงียบ แต่ก็ยังไม่หยุดLive คือจะรอดูว่าเค้าจะออกไปเมื่อไหร่ แต่เค้าก็ไม่ออกไปสักที เราเลยตัดสินใจออกเองเพราะเราจะปิดไฟนอนแล้ว ไม่นานสิ่งที่เราคิดไว้เล่นๆก็เป็นจริง เค้าโทรมาเว้ยแกรรรรร (ไม่รู้จะดีใจทำไม5555) เราก็เล่นตัวนิดนึงนับ1ถึง5ค่อยรับสาย เค้าก็ถามว่าตอนที่Liveได้พูดถึงเค้าอยู่หรือป่าว เราก็บอกพูดแต่ก็พูดแค่ว่าพี่เค้ามาดูไม่ยอมออกสักที แล้วก็คุยกันปกติเหมือนไม่ได้เลิกกันเลย ขอย้ำว่าเหมือนไม่ได้เลิกกันเลยยยยย จะนอนตอนไหน คุยกันเรื่องวันแรกที่เราคุยกัน วันแรกที่ได้เบอร์กันและกัน คุยกันเรื่องที่คบกัน ละก็บอกอีกว่าจะหาเวลามาหา เราก็ถามว่าบอกคนนั้นยังว่าเราเลิกกันแล้ว เค้าก็บอกว่ายังรอเวลาที่เหมาะสมกัน (แต่เสียใจด้วยพี่น้องทักไปบอกเค้าแล้ว55555) เค้าคุยกะเรา หยอกล้อเรา มันดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เกลียดทุกครั้งที่เค้าถามว่าโอเคป่าว เราก็จะตอบเหมือนเดิมว่าก็ไม่ได้อยากจะเลิกใครมันจะโอเควะ คิดเหมือนกันนะว่าวันนึงเค้าจะกลับมาคบกับเราแบบที่เคยเป็น
อยากจะถามเหมือนกันว่าจิตใจเค้าทำด้วยอะไรวะไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลยหรอ บอกให้เราเปิดใจให้คนที่เข้ามาด้วยไรงี้ แต่กลับมาทำแบบนี้จะลืมได้เมื่อไหร่วะ
ขอบคุณคนที่ทนอ่านจนจบครับ เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างก็ขอโทษด้วยครับ
เค้าเป็นห่วงความรู้สึก หรือกั๊กเราไว้ครับ ?
เช้าตื่นมาก็ดราม่าสุดฤทธิ์ผสมกับอาการแฮ็งค์โอเว่อร์ เปิดเพลงฟัง น้ำตามาเองโดยไม่ต้องเรียก ตลกดีเหมือนกันครับทั้งๆที่บอกเพื่อนว่าไม่ร้องหรอกแค่นี้เอง พอได้ร้องก็โล่งดีเหมือนกัน ก็หยุดไปแปปนึง เพื่อนโทรมาถามว่าเป็นไงบ้างเราก็ร้องอีก เพื่อนอีกคนโทรมาถามก็ร้องอีก บอกกับเราอีกว่าไม่อยากให้เราอยู่คนเดียวมันเป็นห่วงมันกลัวเราเป็นบ้าให้ออกไปอยู่กับเพื่อนบ้าง ฮ่าๆๆๆ นึกถึงตอนนั้นก็ขำดีเหมือนกัน สัญญากับตัวเองไว้แล้วแท้ๆว่าจะเสียน้ำตาให้แค่คนในครอบครัว
เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ ตามหัวข้อเลย เค้าโทรมาหาเรา ถามว่าเราเป็นไงบ้าง ยังเศร้าอยู่ป่าว กินไรยัง ตื่นตอนไหน โอเคมั้ย คิดถึงพี่ป่าว(ไม่รู้ว่าจะถามทำไม) เราก็ตอบไปตรงๆ ถามกลับบ้างพยายามทำตัวให้ปกติ บางทีเราก็แอบดีใจเพรามันทำให้เรารู้สึกว่าคุยกันนานกว่าตอนคบกันสะอีก ใส่ใจเรามากขึ้น แทคแคร์ความรู้สึกเรามากขึ้น แถมบอกเราด้วยว่าจะพยายามมาหาทุกเดือน(อึ้งแปป) เราก็บอกไปว่าถ้ามีโอกาสก็มาได้ และแน่นอนถ้าได้มาหาก็ต้องมีการนอนค้างเป็นปกติ มันเป็นความรู้สึกทั้งอยากเจอและไม่อยากเจอในเวลาเดียวกัน เวลาที่เราอัพสเตตัสในเฟสแล้วลบเค้าก็จะถามว่าทำไมบางอันมันแจ้งเตือนว่าเราอัพสเตตัสแล้วพี่เข้าไปดูแต่ทำไมมันไม่มีอะให้ปิดไม่ให้พี่เห็นหรือป่าว (มันทำให้เราดีใจที่เค้ารับการแจ้งเตือนจากเราเพราะเราเพิ่งจะมีเฟสกันก่อนช่วงเลิกกันไม่กี่วัน) และล่าสุดเราLiveในเฟสบุ๊คก็คุยกับเพื่อนเราปกติ เค้าก็เข้ามาดู เราก็เงียบ แต่ก็ยังไม่หยุดLive คือจะรอดูว่าเค้าจะออกไปเมื่อไหร่ แต่เค้าก็ไม่ออกไปสักที เราเลยตัดสินใจออกเองเพราะเราจะปิดไฟนอนแล้ว ไม่นานสิ่งที่เราคิดไว้เล่นๆก็เป็นจริง เค้าโทรมาเว้ยแกรรรรร (ไม่รู้จะดีใจทำไม5555) เราก็เล่นตัวนิดนึงนับ1ถึง5ค่อยรับสาย เค้าก็ถามว่าตอนที่Liveได้พูดถึงเค้าอยู่หรือป่าว เราก็บอกพูดแต่ก็พูดแค่ว่าพี่เค้ามาดูไม่ยอมออกสักที แล้วก็คุยกันปกติเหมือนไม่ได้เลิกกันเลย ขอย้ำว่าเหมือนไม่ได้เลิกกันเลยยยยย จะนอนตอนไหน คุยกันเรื่องวันแรกที่เราคุยกัน วันแรกที่ได้เบอร์กันและกัน คุยกันเรื่องที่คบกัน ละก็บอกอีกว่าจะหาเวลามาหา เราก็ถามว่าบอกคนนั้นยังว่าเราเลิกกันแล้ว เค้าก็บอกว่ายังรอเวลาที่เหมาะสมกัน (แต่เสียใจด้วยพี่น้องทักไปบอกเค้าแล้ว55555) เค้าคุยกะเรา หยอกล้อเรา มันดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เกลียดทุกครั้งที่เค้าถามว่าโอเคป่าว เราก็จะตอบเหมือนเดิมว่าก็ไม่ได้อยากจะเลิกใครมันจะโอเควะ คิดเหมือนกันนะว่าวันนึงเค้าจะกลับมาคบกับเราแบบที่เคยเป็น
อยากจะถามเหมือนกันว่าจิตใจเค้าทำด้วยอะไรวะไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลยหรอ บอกให้เราเปิดใจให้คนที่เข้ามาด้วยไรงี้ แต่กลับมาทำแบบนี้จะลืมได้เมื่อไหร่วะ
ขอบคุณคนที่ทนอ่านจนจบครับ เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างก็ขอโทษด้วยครับ