พอดียืมaccount เพื่อนมาเพื่อตั้งกระทู้นีนะครับ คือผมมีแฟน คบกันได้2เดือนเองรู้จักกันทางไลน์ โดยที่ผมก็เรียนแฟนผมก็ปิดเทอม ผมไม่เคยไปหาแฟนผมครับ ไม่เคยเจอตัวจริงๆ เคยแต่การเปิดกล้องคุยกัน แฟนผมมักบอกเสมอว่าให้ผมไปหาเค้า แต่ด้วยความที่ผมเรียนมหาลัยแล้วก็ใกล้สอบแล้วด้วย งานอ.ก็ต้องทำ หนังสือก็ต้องอ่าน ทำให้ผมไม่เคยมีโอกาสได้ไปหาเค้าเลยสักครั้ง ระยอง-ขอนแก่น ก็ใช้เวลาเดินทางหลายชั่วโมง รถส่วนตัวก็ไม่มีครับ ถ้าจะไปก็มีแต่รถตู้ รถทัวร์ เครื่องบิน ที่ก็ต้องใช้เวลา ทำให้แฟนผมเค้าน้อยใจมาก ไม่ฟังอะไรผมเลย คนรอบข้างแฟนผมหลายๆคนมักจะมาพูดกับแฟนผมว่า เค้าชอบเพ้อคนเดียวถึงผม ผมไม่มีตัวตน ไม่เคยมาหาแฟน บ้างก็บอกว่าผมมีเมียอยู่แล้วเลยไม่กล้าที่จะเจอ หลากหลายคำพูดที่ทำให้แฟนผมคิดกับผมแบบนั้น เฟสเราไม่มีรูปคู่ ไม่ได้ขึ้นสถานะ มีแต่ไลค์ละก็โพสต์กัน คนรอบข้างเค้าก็ยังคงบอกว่าผมไม่มีตัวตน ทุกวันนี้แฟนผมบอกกับผมว่าผมเหมือนคนไร้ความรู้สึก แฟนตัวเองยังไม่คิดจะมาหา เหมือนผมไร้ตัวตนหรือมีใครอยู่ ทีเพื่อนเค้าหรือคนที่มาแอบชอบเค้าอยู่ไกลยังมาหาเค้าได้ แต่ผมคนเป็นแฟนไปหาไม่ได้ ไม่ใช่ว่าผมไม่คิดจะไปนะครับ ผมไปแน่แค่รอช่วงปิดเทอม แต่เค้าก็เลือกที่จะไม่ฟังกันเลย ตอนนี้ท้อมากครับ เหมือนพูดอะไรไปก็เหมือนคนแก้ตัว มันรู้สึกไม่โอเคกับการที่แฟนตัวเองมองเราแบบนี้ ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไง กับการที่แฟนมองผมแง่ลบตลอด เคยคิดจะหยุด แต่มันกลับตัดไม่ขาด
ผมอยากรู้ว่าถ้าเรื่องแบบนี้เกิดกับคุณ คุณจะทำมันยังไง..อยากรู้ความคิดเห็นหลายๆแบบดูครับ