ในละครสงสารนัททิวอะ เหมือนโดนหลอก ดูแล้วก็ปวดใจ คนไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้คงไม่รู้หรอก
เวลามีฉากขุน-นัททิว ใกล้กันเลยเฉยๆ เพราะมันเป็นความมโนของผู้หญิง เลยดูแล้วขัดใจ

ถ้านัทรู้ความจริงจะเจ็บปวดมากแค่ไหน อุตส่าห์ลงทุนสั่งอาหารเพื่อแค่ได้เจอเขา แต่เขาก็ไม่เคยมา
มันเหมือนหลอกให้ดีใจ นึกว่าจะได้เจอ ได้เห็นหน้า แต่สุดท้ายก็ผิดหวังตลอด
ละครเล่นกับความรู้สึกจิมตลอด มีแต่ความน่าสงสาร มันไม่ฟินอะ

แต่ทั้งเรื่องมาฟินตอนฉากเบื้องหลังท้ายสุดเลย ที่ขุนป้อนซูชินัททิวคำใหญ่เพื่อแกล้งนัทอะ
พอคัตปุ๊บแล้วเห็นขุนหัวเราะที่ได้แกล้งนัท มันฟินอย่างบอกไม่ถูก มันเรียล มันใช่ เริ่ด!!

เพราะความรักมันไม่มีนิยาม ใครจะมองสองเรายังไงก็ตาม ไม่ได้สำคัญอะไร
และฉัน จะรักเธออย่างนี้เสมอไป แม้ไม่มีใครเข้าใจ แค่เราเข้าใจกันก็พอ