สงครามที่ไทยทุ่มกำลังเต็มที่ก็คงเป็นศึกท่าดินแดงละครับ    ศึกท่าดินแดงนี้เป็นมหันตภัยที่ยิ่งใหญ่จริงๆเพราะพม่าเตรียมการทุกอย่างสำหรับแก้ไขความผิดพลาดในสงคราม 9 ทัพไว้หมดแล้ว     แต่กระนั้นศึกท่าดินแดงกลับไม่โด่งดังเท่าใดนักเพราะฝ่ายสยามฉวยโอกาสบุกถล่มพม่าตั้งแต่เนิ่นๆจนพม่าแตกพ่ายย่อยยับไปอย่างรวดเร็ว     ด้วยความที่สงครามนี้จบแบบง่ายๆคนไทยเลยไม่ค่อยสนใจกันนัก

ครั้งศึกท่าดินแดงนั้นฝ่ายไทยประสบความสำเร็จอย่างสูงมาก   พงศาวดารพม่าว่าไทยฆ่าฟันพม่าล้มตายมากนัก   ที่จับเป็นได้ก็มาก   ได้ทั้งช้างม้าพาหนะเสบียงอาหารและศัสตราวุธ    แม้ที่สุดปืนใหญ่ที่กองทัพพม่าเอามาครั้งนั้นไทยได้ไว้หมดไม่มีเหลือไป  ตัวแม่ทัพใหญ่ก็หนีไปเกือบไม่พ้น

กองทัพพระเจ้าปดุงมาแตกหนีไทยไปคราวนี้ผู้คนในเมืองพม่าพากันตื่นตกใจมาก     จนบาทหลวงบางคนบันทึกไว้ว่าถ้ากองทัพไทยยกตามออกไปก็อาจจะตีได้จนถึงอมรปุระ    แม้แต่หนังสือพงศาวดารพม่าก็ยังสรรเสริญว่าพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกทรงปลุกใจไทยซึ่งเข็ดขยาดพม่ามานานให้กลับกล้าหาญหายกลัวเกรงพม่าได้ตั้งแต่มีชัยชนะครั้งนี้