ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่รักการดูหนังที่สุด ผมชอบไปดูหนังในโรงและในเน็ตบ้างตอนเวลาว่าง ผมรู้สึกชอบจังเวลาได้ดูหนัง ผมก่ดูๆไปไม่ได้คิดอะไรมาก  แต่มีอยู่วันหนึ่ง ผมโหลดหนังเรื่องหนึ่งมาดู เป็นหนังของคนไทยเนี้ยแหละครับ  ชื่อหนังว่า " ผู้บ่าวไทบ้าน อิสานอินดี้ " ตอนแรกๆก่ดูไปเรื่อยๆผมก่นึกคิดไรได้
ผมคิดถึงบ้าน(ตอนนี้ผมอยู่ในกรุงเทพ กำลังเรียนและทำงาน)นึกอยากย้อนวัยตอนเด็กๆที่อยู่บ้านนอก ได้อยู่กับธรรมชาติ พบปะคนผู้คนที่รู้จัก ได้เล่นน้ำในคลอง เล่นกับเพื่อนๆกันแบบยังงัยดีอะอธิบายไม่ถูกแต่มันคล้ายๆการละเล่นพื้นบ้าน  มีปู่ย่าตายายคอยทำม้าก้านกล้วย  และอื่นๆที่คนสมัยก่อนเค้าเล่นกัน ผมเกิดในยุคที่สมัยนั้นไม่ค่อยเจริญ เท่าไหร  เอาง่ายๆตอนสมัยนั้นอินเทอร์เน็ตยังไม่มาถึงด้วยซ้ำ  แต่ก่ใช่ว่าจะไม่มีส่วนมากจะมีแค่ใน โรงเรียน เด็กๆสมัยผมเค้าก่เลยเล่นกันแบบพื้นบ้าน  (เออลืมเลยผมอยู่ภาคเหนือ  จ.พะเยา เผื่อคนภาคอื่นไม่รู้จักการละเล่นก่ถามมาได้)  เช่น การเล่นเตย  ตีจบ 
หมากเก็บ   โจรจับผู้ร้าย (ชอบเล่นตอนกลางคืนในงานต่างๆ สนุกมากเลย) พาเพื่อนไปเล่นน้ำ และที่ชอบที่สุดคือ  เวลามีเทศกาลจะมีการแสดงมหรศพ  อย่างการฟ้อนรำสำหรับวัฒนธรรมของชาวเหนือ  และความเชื่อของบรรพบุรุษและอีกหลายอย่างที่ดีงาม  นอกเรื่องมาซะยาวเลย  เอาละผมได้เข้าใจว่าหนังไทยก่ไม่แพ้ชาติใดในโลกหรอกครับแค่ต้องทำให้ถูกจุด และการถ่ายทอดออกมาให้เห็นถึงความเป็นไทยที่มันเอกลักษณ์ที่งดงามไม่ต้องมีหรอกCG  effect ไม่ต้องไปแข็งขันอะไร  แค่ทำออกมาให้เห็นว่าเมืองสยาม (ประเทศไทย)เป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมที่หลากหลายการดำรงชีวิตร่วมกับธรรมชาติอย่างที่มีคำกล่าวไว้"ในน้ำมีปลาในนาทีข้าว" แต่ละภูมิภาคก่มีจารีตประเพณีที่แตกต่างกันไป นี้แหละเป็นเสน่ห์ในแบบไทยละ แต่ก่ต้องรับวัฒนธรรมอื่นๆเข้ามาบ้างแต่ก่อย่าหลงกับวัฒนธรรมตะวันให้มาก  เพราะเรามีบรรพบุรุษที่สืบสานวัฒนธรรมความเป็นไทยที่ดีงาม ไม่แพ้ชาติใดในโลก เราควรตระหนักถึง (เอาล่ะนี่นอกเรื่องมาซะยาวเลย)คือตอนที่ผมดูหนังจบ ก่ต่อด้วยภาค2ต่อเลย เพราะมันผิดคาดหนังไทยแนวนี้มันใช่เลยสำหรับผม เป็นการถ่ายทอดความรู้สึกว่า ที่ไหนก่ไม่สุขใจเท่าบ้านเรา  พอผมดู2เรื่องนี้จบ ก่เห็นตรงแนะนำให้ดูเรื่อง"เทริด" เป็นหนังเกี่ยวกับวัฒนธรรมของภาคใต้ ในเรื่องของ มโนรา เขาถ่ายทอดออกมาเป็นหนังและกลิ่นอายความเป็นปักใต้ได้อย่างงดงามผมดูเเล้วรู้สึกว่า ถึงผมจะไม่ใช้คนใต้แต่มันก่คล้ายๆกัน มันเป็นเอกลักษณ์ ที่หนังถ่ายทอดให้คนดูได้ชวนคิดถึงบ้านเกิดของตัวเองและสมัยเก่าที่ได้สัมผัสกับมันจิงๆ ทั้งศิลปะวัฒนธรรมประเพณีของแต่ละภาค
ผมบอกตรงๆผมอยากละทิ้งทุกอย่างและกลับไปอยู่บ้านทำไร่ทำนา  สิ่งที่บรรพบุรุษพ่อแม่ปู่ย่าตายายเหลือไว้ให้สืบสานวัฒนธรรมต่อไป แต่ผมต้องเรียนให้จบเพื่อพ่อแม่ก่อนและผมจะกลับมาพัฒนาหมู่บ้านของผมให้ยังคงอยู่ให้เด็กๆรุ่นใหม่ได้รู้ได้เห็นสิ่งที่ตระกูล บรรพบุรุษได้ทำมาและสืบต่อๆไปผมไม่อยากให้เด็กๆลืมรากเหง้าของตัวเองว่า  ว่ามโนราคืออะไร  การฟ้อน การรำ  หมอลำ คืออะไร ผมอยากจะปลูกฝั่งให้เด็กไทย สืบสานวัฒนธรรมประจำชาติไทยสืบต่อๆๆไปตลอดกาล  สิ่งที่ผิดคิดคืออยากเห็นหนังที่ดีแบบนี้อีกอาจเป็นหนังที่แสดงถึงความเป็นอยู่ความเชื่อวัฒนธรรมประเพณีของทุกภาค ทั้งอิสาน  เหนือ  ใต้  กลาง เป็นการถ่ายทอดเสน่ห์ความเป็นไทยแท้และทำให้ลูกหลานได้รู้สึกตระหนักว่าเสน่ห์ความเป็นไทยไม่ต้องเริศหรูอลังการงานสร้างแต่ อยากให้ถ่ายทอดออกมาว่าวัฒนธรรมทุกภูมิภาคมีคุณค่าและเป็นเสน่ห์ในแบบไทย  ผมอยากให้มีหนังไทยแบบนี้ที่ถ่ายทอดการดำชีวิตตามวิถีพื้นเมือง แบบพอมีพอกิน อยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างสงบ  การอนุรักษ์สิ่งที่งดงามอย่างนี้ไว้ตลอดกาล
ผมดูหนังไทยมา 2เรื่องแล้ว  คือ
ผู้บ่าวไทย อิสานอินดี้ ภาค1, 2  อิสาน
เทริด  ภาคใต้  ต่อไปในอนาคตคงมีโอกาสได้ดูของภาคเหนือ  ภาคกลาง
ในแนวๆหนังแบบนี้อีกนะ
#ผมคนๆหนึ่งที่จะตั้งตารอ.