(ต่อจากกระทู้ก่อน)..........ผมข้องใจมากผมเลยทักไปหาน้องเค้าว่าตอนอยู่ด้วยกันไม่รู้สกอะไรเลยหรอ น้องเค้าก็ว่าแค่เฉยๆ ผมถามต่อว่าน้องมีแฟนแล้วจะไปไหนมาไหนได้เหมือนเดิมป่าว. น้อง:ไม่ได้เดียวแฟนคิดมาก ผม:แล้วคุยละ น้อง:คุยให้น้อยลง. ผมก็ไม่ทักน้องเค้าอีกเลยตั้งแต่วันนี้มา ผมก็เห็นน้องเค้าไปเที่ยวกับแฟน ผมก็รุ้สึกแย่ก็เลยกลับไป3-4วันแล้วก็กลับมาเรียนตามปกติ...........
...............และก็มีไม่กี่วันที่ผ่านมา รูมเมทน้องเค้าโทรมาให้ไปขับรถให้หน่อย และผมก็ไม่นึกว่าน้องเค้าจะมาด้วยนึกว่าไปกับรูมเมทเค้าแค่2คน พอมาหน้าหอก็เห็นว่าน้องเค้าไปด้วย แบบผมทำตัวไม่ถูกเลยเงียบตลอดทาง จากรังสิต-บางนา มีถามคำตอบคำ จนขับรถไปส่งเสร็จรูมเมทก็ชวนเที่ยวต่อที่ตลาดนัดต่อ และไปนั่งกินข้าวด้วยกัน3คน กินไปกินมาน้องเค้าถามว่ามีอะไรจะถาม ผมตอบว่าไม่ต้องถาม (เรื่องผมลบเฟรชน้องเค้าแน่เลย) กินเสร็จก็เดินซื้อของแล้วก็กลับ พอดีต้องกลับเราไม่ได้อยู่หอใกล้กัน ผมลงรถมาเดินเข7-11เลย ออกมารูมเมทกับน้องเค้าก็รออยู่ ผมนึกว่าเค้า2คนกลับกันแล้ว และผมว่าเดียวเรานั่งวินกลับเองผมก็เดินตรงไปหาวินเลยโดนที่เค้า2คนยังรอแท็กซี่อยู่ กลับกลับมาก็คิดว่าช่วงนั้นคิดอะไรอยู่ถึงกลับก่อนแล้วผมก็ไลน์ไปหาน้องเค้าขอโทษที่กลับก่อน น้องก็บอกไม่เป็นไรและถามต่อว่าทำไมามแล้วไม่ให้ถาม ผม:แค่เรื่องไร้สาระ. น้อง:กล้าลบทำไมไม่กล้าตอบ. น้อง:เหมือนอยากจะตัดขาดกับน้องเลย น้อง:มันคงร้ายแรงมาชินะ ถึงลบ. ผม:ช่าง
ไปดิก็แค่เรื่องไร้สาระเรื่องหนึ่ง น้อง:ขอโทษ ผม:ถ้าแอดไปจะรับอยู่ไหม. น้อง:ถ้าลำบากใจก็ไม่ต้องแอด. ผม:รับหรือไม่รับ แค่เนี่ยที่อยากรู้. น้อง:ก็ลองดูดิ ผมก็ไ่รู้ว่าถ้าแอดไปจะรับอยู่ป่าวล้วน้องเค้าคิดมาหช่วงสอบด้วยผมก็แอดไป แต่เค้าคงไม่คิดอะไรหรอกเค้าออกมีความสูขดี อีกชักพักน้องเค้าก็รับ แต่รับหรือไม่รับก็มีค่าเท่าเดียวกับ มันก็ไม่ได้คุยหรือทักกันเหมือนเมื่อก่อนอยู่ดี. ก็มีแค่เรื่องงานอย่างเดียว นอกนั้นก็แค่คนรู้จัก..........
ทำไมยังไม่ลืมน้องเค้าได้เลย
...............และก็มีไม่กี่วันที่ผ่านมา รูมเมทน้องเค้าโทรมาให้ไปขับรถให้หน่อย และผมก็ไม่นึกว่าน้องเค้าจะมาด้วยนึกว่าไปกับรูมเมทเค้าแค่2คน พอมาหน้าหอก็เห็นว่าน้องเค้าไปด้วย แบบผมทำตัวไม่ถูกเลยเงียบตลอดทาง จากรังสิต-บางนา มีถามคำตอบคำ จนขับรถไปส่งเสร็จรูมเมทก็ชวนเที่ยวต่อที่ตลาดนัดต่อ และไปนั่งกินข้าวด้วยกัน3คน กินไปกินมาน้องเค้าถามว่ามีอะไรจะถาม ผมตอบว่าไม่ต้องถาม (เรื่องผมลบเฟรชน้องเค้าแน่เลย) กินเสร็จก็เดินซื้อของแล้วก็กลับ พอดีต้องกลับเราไม่ได้อยู่หอใกล้กัน ผมลงรถมาเดินเข7-11เลย ออกมารูมเมทกับน้องเค้าก็รออยู่ ผมนึกว่าเค้า2คนกลับกันแล้ว และผมว่าเดียวเรานั่งวินกลับเองผมก็เดินตรงไปหาวินเลยโดนที่เค้า2คนยังรอแท็กซี่อยู่ กลับกลับมาก็คิดว่าช่วงนั้นคิดอะไรอยู่ถึงกลับก่อนแล้วผมก็ไลน์ไปหาน้องเค้าขอโทษที่กลับก่อน น้องก็บอกไม่เป็นไรและถามต่อว่าทำไมามแล้วไม่ให้ถาม ผม:แค่เรื่องไร้สาระ. น้อง:กล้าลบทำไมไม่กล้าตอบ. น้อง:เหมือนอยากจะตัดขาดกับน้องเลย น้อง:มันคงร้ายแรงมาชินะ ถึงลบ. ผม:ช่างไปดิก็แค่เรื่องไร้สาระเรื่องหนึ่ง น้อง:ขอโทษ ผม:ถ้าแอดไปจะรับอยู่ไหม. น้อง:ถ้าลำบากใจก็ไม่ต้องแอด. ผม:รับหรือไม่รับ แค่เนี่ยที่อยากรู้. น้อง:ก็ลองดูดิ ผมก็ไ่รู้ว่าถ้าแอดไปจะรับอยู่ป่าวล้วน้องเค้าคิดมาหช่วงสอบด้วยผมก็แอดไป แต่เค้าคงไม่คิดอะไรหรอกเค้าออกมีความสูขดี อีกชักพักน้องเค้าก็รับ แต่รับหรือไม่รับก็มีค่าเท่าเดียวกับ มันก็ไม่ได้คุยหรือทักกันเหมือนเมื่อก่อนอยู่ดี. ก็มีแค่เรื่องงานอย่างเดียว นอกนั้นก็แค่คนรู้จัก..........