สวัสดีค่ะ เราขอแนะนำตัวก่อนเลยนะเราชื่อเหมย อายุ 21ปี และนี่ก็เป็นกระทู้แรกของเรา ลงทุนมาสมัครแอคเคาท์เพราะเราอยากปรึกษาเพื่อนๆเรื่องประสบการณ์ความรักของเรากับ ผช.คนนึงที่เค้ามีเจ้าของอยู่แล้ว จะเริ่มเล่าเลยล้ะกันนะ คือเรามีแฟนคนนึงคบกันได้เกือบจะปีนึงล่ะ เค้าก็รักเรามากนะตามใจทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ซื้อให้ เวลาทะเลาะกันก็จะพูดคำว่าขอโทษ ทั้งๆที่เค้าไม่ผิด เราสองคนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็คือต่างคนต่างอยู่ เราแค่คุยกันธรรมดาตามประสาคนรักกัน เวลาอยู่ด้วยกันก็แค่กอด หยอกเล่นกันธรรมดาไม่เคยมีอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้เลย แรกๆความรักเป็นไปได้สวยงาม แต่หลังๆเราเองที่เป็นคนเปลี่ยนไป เราทรยศต่อความรักที่เค้ามีให้ด้วยการไปมีใครอีกคน ทั้งๆที่เค้าซื่อสัตย์กับเราตลอดมา เรื่องมีอยู่ว่าเราเจอผู้ชายคนใหม่ ขอแทนชื่อ ผช. คนนี้ว่าอาหลินนะ ครั้งแรกที่เราเจอกันอาหลินพาเราไปทานข้าว พาไปเดินซื้อของ ให้เงินเรา  แล้วก็เดินมาส่งเราที่หอ เราก็คิดอยู่ในใจเหมือนกันนะว่าเราพึ่งรู้จักกัน ทำไมเค้าให้เราได้ขนาดนี้ ต้องบอกก่อนเลยนะว่าอาหลินเนี่ยมีอาชีพเป็นไกด์ เราก็ไม่รู้ว่าจริงรึป่าวเห็นหลายคนบอกว่าว่าพวกไกด์เนี่ยส่วนมากจะเจ้าชู้ กะล่อน หลังจากวันนั้นเราก็ยังติดต่อกันเรื่อยมา และเราก็รู้สึกว่าเราเริ่มชอบ ผช. คนนี้เข้าแล้ว เหตุผลที่ชอบคือ อาหลินเนี่ยหล่อนะสำหรับเรา สูง ขาว หุ่นดี มีดั้ง ตามสเป็คทุกอย่างเลย ที่สำคัญสปอร์ตด้วย อยากได้อะไร อยากไปไหน อยากกินอะไรขอแค่บอก เราเริ่มเจอกันบ่อยขึ้น ไปกินข้าว ไปดูหนังด้วยกัน แต่เราก็ยังไม่ได้เลิกกับแฟนเรานะ เราคุยกับแฟนน้อยลง แฟนก็ถามนะว่าทำไมเราไม่เหมือนเดิม คือความรู้สึกเราตอนนี้ เราเริ่มที่จะรักอาหลินเข้าให้แล้ว เพราะอาหลินเป็นผู้ชายที่อบอุ่น มีความเป็นผู้ใหญ่เพราะเค้าอายุมากกว่าเรา 9 ปี ซึ่งต่างจากแฟนที่เรารุ่นเดียวกัน เรารู้สึกว่าหลินโตกว่าเรา ดูแลและปกป้องเราได้ เราคุยกับอาหลินได้เดือนนึงแล้ว ก็ไปเที่ยว ไปห้องอาหลิน แต่เค้าไม่ล่วงเกินเรานะ จะมีก็แค่กอดกันธรรมดา เราเจอกันอาทิตย์ละครั้ง แต่เรากับแฟนเริ่มจะไม่ค่อยได้เจอกันเลย จนวันนึงอาหลินพาเราไปดูหนัง ตอนกลับมาก็พาเราไปห้องเค้า เราก็นั่งอยู่บนเตียงส่วนเค้านั่งอยู่บนโซฟา เราก็คุยกันซักพักจากนั้นเค้าก็เดินเข้ามานั่งบนเตียงกับเรา เราก็ไม่คิดนะว่าเค้าจะทำอะไรเรานอกจากกอด หอมแก้ม เค้าก็มากอดเราแล้วผลักเรานอนลง ซึ่งเราก็ไม่ได้ขัดขืนนะเพราะครั้งก่อนๆเค้าก็ทำแบบนี้ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าครั้งนี้มันจะเป็นครั้งแรกที่เราจะเสียตัวให้ ผช. เค้าเริ่มจูบเรา ถอดเสื้อผ้าเราออก เราก็ขัดขืนนะดึงไว้ไม่ยอมให้ถอด พยายามดิ้น ดิ้นจนเหงื่อออกอ่ะขนาดที่ห้องเปิดแอร์นะ สุดท้ายเราก็สู้แรงเค้าไม่ได้เลยตกเป็นของเค้า โอ้แม่เจ้า!!ครั้งแรกของ ผญ. นี่มันเจ็บมากจริงๆเลยอ่ะ หลังจากนั้นเค้าก็ให้เราไปอาบน้ำ และก็นอนกอดกันซักพัก จากนั้นเค้าก็มาส่งเราที่หอ ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดน่าจะตีสามแล้ว พอเรากลับมาถึงหอเราก็นอน เรารู้สึกว่าถึงเราจะไม่เต็มใจเป็นของเค้าในตอนแรก แต่เราก็ไม่รู้สึกเสียใจเลยนะ คงเป็นเพราะว่าเรารักเค้า และเราสองคนก็ไปกินข้าว ไปเที่ยว ไปดูหนังด้วยกันตลอด แต่เราก็ยังคุยกับแฟนนะคือนานๆคุยกันที โทรมาเราก็ไม่ค่อยรับ ทักเฟส ไลน์ มาเราก็ไม่อ่านไม่ตอบ จนหนักๆเข้า เราเริ่มรำคาญแฟนเรานะ คือแบบมันจะส่งมาอะไรนักหนาวะ โทรมาอยู่นั่นแหละ จนวันนึงความรักของเราเริ่มจางหายลงไปทุกวัน ความห่างเหินเริ่มเข้ามาแทนที่มากเท่านั้น เราจึงตัดสินใจบอกกับแฟนไปตามตรงว่าเรามีคนใหม่แล้ว และเราก็ขอเลิกกับแฟน เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะเจ็บ จะเสียใจมากเพียงไหน แต่ความรู้สึกเราคือเราไม่เสียใจเลยสักนิด อาจเป็นเพราะเราเทใจให้อาหลินไปหมดแล้ว แฟนก็ทักไลน์มาหานะบอกว่าขอคุยด้วยจะไม่ได้เลยหรอ คือเราก็ไม่ได้ตอบนะ เรารู้สึกว่าเราเลิกกันแล้วทำไมต้องคุยกันอีกอ่ะ หลังจากเลิกกับแฟนเราก็ยังติดต่อกับอาหลินเหมือนเดิม จนวันนึงเราไปนอนกับอาหลินที่ห้อง เค้าไปอาบน้ำส่วนเราก็นอนอยู่บนเตียง จังหวะนั้นเราเหลือบมองไปเห็นกรอบรูปที่หัวเตียงคว่ำไว้ เราเลยไปหยิบมาดู พอเห็นรูปเท่านั้นแหละแทบล้มทั้งยืนเลย น้ำตานี่กลั้นเอาไว้แทบจะไม่อยู่ มันเป็นรูปพรีเว็ดดิ้งที่เค้าสองคนถ่ายคู่กัน และเราก็เปิดดูตามลิ้นชักรูปพรีเว็ดดิ้งของเค้าสองคนเต็มไปหมดเลย นี่อาหลินแต่งงานแล้วหรอนี่ เค้าปิดบังเรามาตลอดเวลาที่คบกัน เราต้องขึ้นชื่อว่าเป็นเมียน้อยของคนอื่นงั้นหรอ แล้วอาหลินเห็นเราเป็นอะไร คิดจะจริงจังกับเรามั้ย คำถามต่างๆนาๆเริ่มถาถมเข้ามาในหัว จนเค้าออกมาจากห้องน้ำเราก็ทำตัวเหมือนตามปกตินะ อันที่จริงเราไม่เคยถามเค้าเลยว่ามีแฟนแล้วหรือยัง เพราะเรากลัวคำตอบที่ได้มันจะทำร้ายเรา ทำให้เราเสียอาหลินไป จนวันนี้เราได้รู้อย่างชัดเจนแล้วว่า ผช.  คนนี้มีเมียแล้ว แต่เราก็ยังมาเจอกัน ไปเที่ยวด้วยกันตามปกตินะ เราต้องกลายเป็นผู้หญิงหน้าด้านที่ไปยุ่งกับสามีคนอื่น เราทำใจไม่ได้ที่จะต้องเสียเค้าไป เค้าอาจจะเป็น ผช. คนแรกของเรามั้งเราเลยรักเค้ามากมายขนาดนี้ เราเล่าเรื่องนี้ให้พี่สาวฟัง พี่สาวก็บอกเราว่าถอนตัวออกมาเถอะ อย่าไปยุ่งกับอาหลินเลยเพราะคนที่เจ็บมากก็คือเรา แต่เราก็ไม่ฟังนะยังคุยกับอาหลินตลอดมา จนเข้าเดือนที่สามเค้าบอกความจริงกับเรา เค้าบอกว่าเค้าเองก็ไม่สบายใจที่ต้องปิดบังเรา ซึ่งเราก็บอกกับเค้าว่าเรารู้เรื่องนี้มานานแล้วแต่เราแค่ไม่พูดไม่ถามเค้า เราเลือกที่ที่จะเงียบ เลือกที่จะเจ็บไว้เพราะดีกว่าเราจะต้องเสียเค้าไป แล้วเราก็ได้เปิดใจคุยกันตรงๆเค้าก็ถามเรามาว่าพี่เป็น ผช. คนแรกของเหมยจริงๆหรอ ซึ่งเราก็ตอบว่าใช่ เราก็เลยถามเค้าไปตรงๆว่าพี่แต่งงานแล้วหรอ แล้วแฟนพี่อยู่ที่ไหน ทำไมพี่ถึงไม่บอกเหมยตั้งแต่ทีแรก เค้าก็ยอมรับว่าเค้าแต่งงานมาสามปีแล้ว แฟนเค้าอยู่ไต้หวัน เค้าไม่มีลูกด้วยกัน เหตุผลที่เค้าปิดบังคือเค้าเองก็กลัวที่จะเสียเราไปเหมือนกัน จนถึงวันนี้ที่เค้าไม่อยากปิดบังเราอีกต่อไป เค้าจึงมาบอกกับเราตรงๆ นี่ก็เข้าเดือนที่สี่แล้วที่คุยกัน เราไม่ได้เจอกันบ่อยเหมือนแต่ก่อนเพราะด้วยหน้าที่การงานจึงทำให้เค้าอยู่คนละที่กับเรา ลึกๆในใจเรา เราอยากจะเลิกยุ่งกับเค้า เราเข้าใจหัวอกของ ผญ. ด้วยกันนะว่าคงไม่มีใครอยากให้คนอื่นมายุ่งกับสามีตัวเองหรอก สามีใครใครก็รักใช่มั้ยล่ะ  แต่เราต้องมาตกเป็นเมียน้อยของเค้าทั้งๆที่เราไม่รู้มาก่อนว่าเค้าแต่งงานแล้ว เราเคยไม่ติดต่อเค้าไปนะ ไม่โทร ไม่ไลน์หา แต่พอเค้าโทรมาเท่านั้นแหละใจอ่อนทุกทีเลย และจนถึงวันนี้เราได้มาเจอกันอีกครั้ง ซึ่งเค้ามาจากภูเก็ตเพื่อมาหาเรา มาอวยพรวันเกิดเราเพราะเค้าเคยสัญญากับเราไว้ว่าเค้าจะมาเซอร์ไพรส์ให้เราในวันเกิด ซึ่งเราเองก็คิดว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราควรจะมาเจอกัน เราจะพอแล้ว เราควรตัดใจจาก ผช. คนนี้ได้แล้วเพราะเราไม่อยากที่จะถลำลึกไปมากกว่านี้ ไม่อยากขึ้นชื่อว่าเป็นเมียน้อยของใคร ถึงแม้ว่าการตัดสินใจครั้งนี้ทำให้เราต้องเสียเค้าไป ต้องเจ็บปวดมากแค่ไหน เราก็ยอม ดีกว่าการที่เราต้องถูกตราหน้าว่าแย่งสามีชาวบ้าน สุดท้ายนี้ถ้าเค้าได้อ่านกระทู้นี้ เราอยากบอกเค้าว่าอย่าไปทำแบบนี้กับคนอื่นอีกนะ ไหนพี่เคยบอกกับเหมยว่า "我愛你所以不想傷害你" ไง เราก็ไม่มีอะไรจะพูดมากนอกจากขอให้เค้าสองคนรักกันนานๆ เราหวังว่าการตัดสินใจของเราครั้งนี้ถูกต้องแล้ว ลาก่อนอาหลิน พี่จะอยู่ในความทรงจำของเหมยตลอดไป...