สวัสดีค่ะ เห็นหัวข้อแล้วคงกดกันเข้ามาด้วยความสงสัยใช่มั้ยคะ ว่ารีวิวการเรียนคืออะไรรร
ต้องบอกก่อนแล้วนะคะ ว่าตัวจขกท.เองเคยเรียนสายสามัญมาแล้ว (วิทย์-คณิตค่ะ)
แต่ด้วยความไม่ลงตัวในความรู้สึกที่ว่าจะมานั้งท่องจำทำไม ทำไมเราไม่ไปทางลัดเลยย
ก็เลยลองขอม๊าว่าหนูอยากเรียนสามอาชีพมากกว่า ม๊าเป็นคนหัวสมัยใหม่ค่ะ
เค้าก็เลยให้เราได้ลอง เราเริ่มศึกษาก่อนเลยค่ะว่าเราจะเข้าวิศวะความปลอดภัย
เราควรเลือกเรียนในช่างอะไร แล้วตกลงปลงใจเลือกเข้า "ช่างกลโรงงาน" ค่ะ
ฟังไม่ผิดค่ะ ผู้หญิงก็เรียนช่างกลโรงงานได้ค่ะ ในแผนกมีผู้หญิงทั้งหมด 8 คนค่ะ
ตอนแรกม๊าแล้วอาม่าก็ขัดนิดหน่อยค่ะ ว่าทำไมไม่เข้าถาปัตหรือไฟฟ้าอิเล็ก
ด้วยความที่ตัวเองเป็นสายลุยอยู่แล้ว เลยเลือกจะเดินหน้าเต็มกำลังเลยยยยย
ความรู้สึกแรกที่เข้าเรียนในสายอาชีพ
จริงๆแล้วเราคุ้นชินกับการใช้ชีวิตในโลกวันเดอร์แลนด์สีพาสเทลน่ารักมุ้งมิ้งมาก่อนค่ะ
ใช้ชีวิตในโรงเรียนเอกชน การด่ากัน การตะคอก ตะโกนมันน้อยกว่าที่ที่เราเข้าเรียน
แรกๆเข้าไปไม่ชินเลยค่ะ กับการโดนเร้า โดนล้อ โดนตะคอก เหมือนเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังteen เลยค่ะ
เพราะเป็นคนอ้วนค่ะ เลยเป็นจุดเด่นมากๆ แล้วยิ่งอยู่ในที่ ที่มีผู้หญิงน้อยแล้ว
เรียกได้เลยว่าจุดเด่นสุดๆไปเลยค่ะ จำได้เลยว่าร้องไห้ในแถวเลยด้วยซ้ำเพราะเรารับไม่ได้ไม่โอเคมากๆ
พอตอนนี้ย้อมกลับไปมองแล้วรู้สึกได้เลยว่า ตรูร้องไห้ทำไมมมม แต่นี้เรียกได้ว่าสตรองมากๆเลยค่ะ 5555555555555555
เอาเป็นว่าสตรองขั้นที่ว่า โดนเพื่อนด่าแล้วสนุก แล้วชอบ
ความเถื่อนและการทะเลาะวิวาทในสายอาชีพ
จริงๆแล้วเนี้ยยยยทุกๆคนจะคิดว่าเด็กช่างชอบตีกัน เด็กช่างชอบหาเรื่อง เด็กช่างสบายจะออกไปไหนมาไหนก็ได้
จริงๆแล้วววว คุ ณ คิ ด ผิ ด ค่ ะ !!!!!! ยอมรับนะคะว่าแรกก็คิดแบบนั้น แต่พอได้เข้ามาจริงๆแล้วเราคิดว่า
คนที่ออกไปตีกันคนที่มีเรื่องกันมันแบ่งได้ 2 ประเภทค่ะ
1 .
พวกที่ไปหาเรื่องหรือไม่ตีเค้าเอง
จริงๆแล้วคนพวกนี้คือพวกที่ เอาง่ายๆเลยคือ ไม่เข้าเรียนค่ะ พวกบ้าพลัง บ้าศักดิ์ศรีมันเลยทำให้มีเรื่องมีราว
มีข่าวออกมา หรืออย่างที่เป็นข่าวที่ไปฟันเค้าแล้วดึงชอปมา จริงๆแล้วพวกนั้นก็เป็นจำพวกในกลุ่มที่1เหมือนกันค่ะ
แต่ข่าวที่ออกมาก็โทษแต่เด็กช่างกล ซึ่งจริงๆแล้วพวกนั้นคือช่างยนต์ (ฮิ้อๆน้อยใจจจ)
2.
พวกที่ไม่รู้เรื่อง
พวกที่2 น่าสงสารนะคะ คือจากเหตุการณ์ที่เราเห็นๆมาเลย คือไม่รู้เรื่องอะไรเลย แค่อยากจะกลับบ้าน
แต่ก็มีคนต่างสถาบันมาหาเรื่อง มาดึงชอป ทำร้ายคนไม่ได้ ตรูทำรถ
ก็ได้ อารมณ์ประมาณนั้นเลยค่ะ
เรารู้สึกว่ามันดูอันตรายมาก ถึงเราจะไม่รู้เรื่องเค้าก็ทำเรา ควรมีผู้ใหญ่มาแก้ปัญหาแบบจริงๆจังๆค่ะ
การเรียนการเรียนการสอนในสายอาชีพ
จริงๆแล้วทุกคนคิดว่า เรียนสายอาชีพสบายจะตาย เรียนก็ไม่ค่อยได้เรียน แถมเหมือนจะว่างตลอดเวลา
อย่างที่บอกไปค่ะ ทุกๆอย่างมันมีทั้งดีและไม่ดี ถ้าให้ดูตารางของตัวจขกท.เอง เลิก5-6 โมงเกือบทุกวัน
และไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ได้เรียนหรือสัมผัสความรู้สึกของเด็กม.ปลายนะคะ
เราก็เรียนค่ะ ฟิสิกในม.ปลาย ก็คือ กลศาสตร์ในสายอาชีพ เคมีในม.ปลาย ก็คือวิชาวิทยาศาสตร์ของสายอาชีพ
แต่ก็ยอมรับนะคะ ว่าพวกเราไม่ได้เรียนเยอะหรือเรียนลึกขนาดม.ปลาย
เราเรียนแค่พื้นๆค่ะ เรียนเอาไปคำนวนความเร็วรวมของเครื่องเจาะ คำนวนฟันเฟือง คำนวนในทางสายของเราค่ะ
สังคมอาจจะถามว่าทำไมไอ้พวกที่ตีกันส่วนใหญ่มันออกมาตีได้ไม่มีเรียนหรอ
มีเรียนค่ะ แต่พวกเค้าเองที่เลือกจะไม่เข้า ยกตัวอย่างห้องของจขกท.เอง มีนักเรียน44คน
เรียนจริงๆไม่ถึง30ด้วยซ้ำ บางวิชามีเรียนแค่ 16-17 คนเองค่ะ ก็ไม่แปลกที่จะมีคนเห็นว่าเด็กสายอาชีพไม่มีเวลาเรียนหรอ
กินแต่เหล้าเมายากัน ในสายตาของคนทั่งไปที่เห็นๆ (คนดีๆก็มีอยู่นะคะะะ ฮื้ออออ)
ระบบของสายอาชีพจริงๆแล้วเข้มกว่าม.ปลายด้วยซ้ำค่ะ แต่เค้าเข้มในเรื่องที่ควรเข้ม
เรียนสายอาชีพเข้าแถวเหมือนกันค่ะ มีแถวสายเหมือนกัน หากใครไม่เข้าแถวเลยก็จะถูกปรับตกกิจกรรมไปเลย
ต้องมาตามแก้หากไม่แก้ก็จะไม่มีสิทธิ์จบออกไปค่ะ (กรณีรุ่นพี่บางคน เรียน5-6ปีเลยนะคะเพราะติดขร.)
เรื่องเข้าเรียนก็เข้มค่ะ เค้าไม่มีโทรบอกผู้ปกครองหรือตามตัวเด็กนะคะ เพราะเค้าถือว่าตัวคุณโตแล้วค่ะ
มีแต่ส่งจดหมายถึงที่บ้านเลยว่าขาดไปกี่ครั้งแล้ว การขาดเรียนก็ขาดได้ไม่เกิน2-3ครั้งค่ะ ถ้าขาดเกินก็จะติดขร.
หากติดขร. ก็ต้องตามแก้ค่ะ แก้ได้ในปีถัดไป อย่างม.ปลายคือจบก็จบพร้อมกันหมด แต่อย่างสายอาชีพต้องเอาตัวรอดเองค่ะ
บางปีที่อาจารย์เล่าให้ฟังยังจบไม่เกิน20คนเลยค่ะ ปี1รับมา 80 ปี2-3ก็ลดลงไปเรื่อยๆ เพราะบางคนคิดว่า
การเรียนสายอาชีพนั้นเรียนง่าย แต่จริงๆไม่เลยค่ะ นอกจากจะต้องเรียนวิชาเหมือนม.ปลายแล้ว
พวกเราต้องเรียนวิชาอาชีพเฉพาะของพวกเราด้วยค่ะ เทอมแรกเลยคือเจองานตะไบค่ะ
เป็นวิชาพื้นฐานของช่าง หน่วยกิตสูงมากค่ะ 3-4 หน่วยกิตเกรดไม่ดีดึงลงไปได้แบบสุดๆเลยค่ะ
อย่างเทอมสองคือเทอมนี้พวกเราเจองานผลิตชิ้นส่วนด้วยเครื่องมือกล (ใช้เครื่องกลึงนี้แหละค่ะ)
หน่วยกิตอยู่ที่ 4 หน่วยกิต ถึงตรงนี้แล้ว เพื่อนในห้องจากเทอม1 มี44คน ตอนนี้เหลือ 36คนแล้วค่ะ
ทรงผมที่ไว้ยาวและสีผมต่างๆ
ทุกคนคิดเหมือนกันหมด ว่าเข้าสายอาชีพไม่ต้องตรวจผมจะไว้ยาวเท่าไหร่ก็ได้จะทำสีอะไรก็ได้
จะไว้เล็บยาว จะใส่ถุงเท้าจะบลาๆ จริงๆแล้วก็มีกฎระเบียบกันหมดนะคะ
อยู่ที่ว่าจะทำตามกันมั้ย อย่างการไว้ผมยาวของผู้ชายเค้าไม่ให้ไว้เกินคิ้วค่ะ แล้วข้างหลังต้องเป็นรองทรงต่ำ
ผู้หญิง เค้าก็ไม่ให้ทำสีผมที่เด่นจนเกินไป หัวน้ำตาลเข้มหรือสีจากการที่ทำผมมาก่อนแล้วเค้าก็ไม่ได้เคร่งอะไรมาก
นี้แหละค่ะ คือการรีวิวการอยู่ในรั้วสายอาชีพ อยากให้ผู้ปกครอง ที่มีลูกอยากเรียนในสายนี้เปิดใจรับสายอาชัพเข้าไปบ้างค่ะ
ในสายตาของสังคมเห็นว่าพวกเราเถื่อน พวกเราชอบหาเรื่อง แต่พวกคุณไม่เคยมาเห็นพวกเราในแง่ที่ดีเลย
อยากให้พวกพี่ๆในสังคมทุกคนมองพวกเราเป็นคนดี มองพวกเราเป็รอนาคตของชาติ
เพราะตอนนี้เด็กสายอาชีพก็ขาดในตลาดแรงงาน อยากให้ลองเข้ามาเรียนดูค่ะ
หากกลัวเรื่องทะเลาะวิวาทมีก็มีทางแก้เหลืออย่างค่ะ ไม่ใส่เสื้อชอปลับบ้าน
เอาเสื้อปกติมาเปลี่ยน หรือทำตัวให้ปกติในสายตาคนอื่นๆ
ไม่ต้องไปโหวกเหวกว่า เห้ยยยตรูเด็กช่างนะเว้ยย จะได้ไม่เป็นที่จับจ้องเยอะ
ในสังคมพวกเราก็เป็นสีเทาหมดทั้งนั้น ไม่มีใครขาวและไม่มีใครดำไปทั้งหมด
อยากให้ลองเปิดใจ คิดดูอีกทีค่ะ ว่าพวกเราก็มีส่วนที่ดีและพวกเราก็พยายาม
จะไปเป็นพลังขับเคลื่อนชาติ ขับเคลื่อนประเทศ พวกเราเป็นฟันเฟื่องที่กำลังกัดให้เป็นฟันเฟื่องที่สมบูรณ์แบบ
ปล. กระทู้นี้ที่จขกท.ตั้งขึ้นมาไม่ได้มีเจตนาที่จะว่าร้ายใครนะคะ ตั้งใจจะให้สังคมได้มองเห็นพวกเราในอีกแง่นึง
ปล2. จขกท.เรียนที่เทคนิคนครปฐมนะคะ อาจารย์ที่นี้อบอุ่นดูแลนักเรียนทุกคนดีค่ะ (ถึงจะชอบดุจขกท.ไปหน่อยก็เถอะะ)
ปล3.ตอนนี้โรงเรียนที่ด้านสายอาชีพหลายๆแห่งก็เริ่มเปิดรับน้องๆม.3ที่สนใจจะเข้าเรียนแล้วนะคะ
ปล4. หากคำพูดหรือวาจาใดไม่สุภาพหรือติดเล่นจนเกินไปจขกท.ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เจ้าของกระทู้แค่อยากออกมาเป็นเสียงเล็กๆให้ทุกคนในสังคมรับรู้ว่าการเรียนสายนี้มีทั้งดีที่ไม่มีใครมองเห็น และที่ไม่ดีที่มีแต่คนมองเห็น
อยากให้เสียงเล็กของเจ้าของกระทู้ช่วยทำให้ภาพลักษณ์ของสายอาชีพดีขึ้นบ้างในสายตาของสังคมไทยค่ะ
รีวิวการเรียนของสายอาชีพ (ใช้เป็นการตัดสินใจในการเลือกเรียนสายต่างๆ และเผื่อเป็นแนวทางให้ผู้ปกครองได้ค่ะ)
ต้องบอกก่อนแล้วนะคะ ว่าตัวจขกท.เองเคยเรียนสายสามัญมาแล้ว (วิทย์-คณิตค่ะ)
แต่ด้วยความไม่ลงตัวในความรู้สึกที่ว่าจะมานั้งท่องจำทำไม ทำไมเราไม่ไปทางลัดเลยย
ก็เลยลองขอม๊าว่าหนูอยากเรียนสามอาชีพมากกว่า ม๊าเป็นคนหัวสมัยใหม่ค่ะ
เค้าก็เลยให้เราได้ลอง เราเริ่มศึกษาก่อนเลยค่ะว่าเราจะเข้าวิศวะความปลอดภัย
เราควรเลือกเรียนในช่างอะไร แล้วตกลงปลงใจเลือกเข้า "ช่างกลโรงงาน" ค่ะ
ฟังไม่ผิดค่ะ ผู้หญิงก็เรียนช่างกลโรงงานได้ค่ะ ในแผนกมีผู้หญิงทั้งหมด 8 คนค่ะ
ตอนแรกม๊าแล้วอาม่าก็ขัดนิดหน่อยค่ะ ว่าทำไมไม่เข้าถาปัตหรือไฟฟ้าอิเล็ก
ด้วยความที่ตัวเองเป็นสายลุยอยู่แล้ว เลยเลือกจะเดินหน้าเต็มกำลังเลยยยยย
ความรู้สึกแรกที่เข้าเรียนในสายอาชีพ
จริงๆแล้วเราคุ้นชินกับการใช้ชีวิตในโลกวันเดอร์แลนด์สีพาสเทลน่ารักมุ้งมิ้งมาก่อนค่ะ
ใช้ชีวิตในโรงเรียนเอกชน การด่ากัน การตะคอก ตะโกนมันน้อยกว่าที่ที่เราเข้าเรียน
แรกๆเข้าไปไม่ชินเลยค่ะ กับการโดนเร้า โดนล้อ โดนตะคอก เหมือนเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังteen เลยค่ะ
เพราะเป็นคนอ้วนค่ะ เลยเป็นจุดเด่นมากๆ แล้วยิ่งอยู่ในที่ ที่มีผู้หญิงน้อยแล้ว
เรียกได้เลยว่าจุดเด่นสุดๆไปเลยค่ะ จำได้เลยว่าร้องไห้ในแถวเลยด้วยซ้ำเพราะเรารับไม่ได้ไม่โอเคมากๆ
พอตอนนี้ย้อมกลับไปมองแล้วรู้สึกได้เลยว่า ตรูร้องไห้ทำไมมมม แต่นี้เรียกได้ว่าสตรองมากๆเลยค่ะ 5555555555555555
เอาเป็นว่าสตรองขั้นที่ว่า โดนเพื่อนด่าแล้วสนุก แล้วชอบ
ความเถื่อนและการทะเลาะวิวาทในสายอาชีพ
จริงๆแล้วเนี้ยยยยทุกๆคนจะคิดว่าเด็กช่างชอบตีกัน เด็กช่างชอบหาเรื่อง เด็กช่างสบายจะออกไปไหนมาไหนก็ได้
จริงๆแล้วววว คุ ณ คิ ด ผิ ด ค่ ะ !!!!!! ยอมรับนะคะว่าแรกก็คิดแบบนั้น แต่พอได้เข้ามาจริงๆแล้วเราคิดว่า
คนที่ออกไปตีกันคนที่มีเรื่องกันมันแบ่งได้ 2 ประเภทค่ะ
1 . พวกที่ไปหาเรื่องหรือไม่ตีเค้าเอง
จริงๆแล้วคนพวกนี้คือพวกที่ เอาง่ายๆเลยคือ ไม่เข้าเรียนค่ะ พวกบ้าพลัง บ้าศักดิ์ศรีมันเลยทำให้มีเรื่องมีราว
มีข่าวออกมา หรืออย่างที่เป็นข่าวที่ไปฟันเค้าแล้วดึงชอปมา จริงๆแล้วพวกนั้นก็เป็นจำพวกในกลุ่มที่1เหมือนกันค่ะ
แต่ข่าวที่ออกมาก็โทษแต่เด็กช่างกล ซึ่งจริงๆแล้วพวกนั้นคือช่างยนต์ (ฮิ้อๆน้อยใจจจ)
2. พวกที่ไม่รู้เรื่อง
พวกที่2 น่าสงสารนะคะ คือจากเหตุการณ์ที่เราเห็นๆมาเลย คือไม่รู้เรื่องอะไรเลย แค่อยากจะกลับบ้าน
แต่ก็มีคนต่างสถาบันมาหาเรื่อง มาดึงชอป ทำร้ายคนไม่ได้ ตรูทำรถก็ได้ อารมณ์ประมาณนั้นเลยค่ะ
เรารู้สึกว่ามันดูอันตรายมาก ถึงเราจะไม่รู้เรื่องเค้าก็ทำเรา ควรมีผู้ใหญ่มาแก้ปัญหาแบบจริงๆจังๆค่ะ
การเรียนการเรียนการสอนในสายอาชีพ
จริงๆแล้วทุกคนคิดว่า เรียนสายอาชีพสบายจะตาย เรียนก็ไม่ค่อยได้เรียน แถมเหมือนจะว่างตลอดเวลา
อย่างที่บอกไปค่ะ ทุกๆอย่างมันมีทั้งดีและไม่ดี ถ้าให้ดูตารางของตัวจขกท.เอง เลิก5-6 โมงเกือบทุกวัน
และไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ได้เรียนหรือสัมผัสความรู้สึกของเด็กม.ปลายนะคะ
เราก็เรียนค่ะ ฟิสิกในม.ปลาย ก็คือ กลศาสตร์ในสายอาชีพ เคมีในม.ปลาย ก็คือวิชาวิทยาศาสตร์ของสายอาชีพ
แต่ก็ยอมรับนะคะ ว่าพวกเราไม่ได้เรียนเยอะหรือเรียนลึกขนาดม.ปลาย
เราเรียนแค่พื้นๆค่ะ เรียนเอาไปคำนวนความเร็วรวมของเครื่องเจาะ คำนวนฟันเฟือง คำนวนในทางสายของเราค่ะ
สังคมอาจจะถามว่าทำไมไอ้พวกที่ตีกันส่วนใหญ่มันออกมาตีได้ไม่มีเรียนหรอ
มีเรียนค่ะ แต่พวกเค้าเองที่เลือกจะไม่เข้า ยกตัวอย่างห้องของจขกท.เอง มีนักเรียน44คน
เรียนจริงๆไม่ถึง30ด้วยซ้ำ บางวิชามีเรียนแค่ 16-17 คนเองค่ะ ก็ไม่แปลกที่จะมีคนเห็นว่าเด็กสายอาชีพไม่มีเวลาเรียนหรอ
กินแต่เหล้าเมายากัน ในสายตาของคนทั่งไปที่เห็นๆ (คนดีๆก็มีอยู่นะคะะะ ฮื้ออออ)
ระบบของสายอาชีพจริงๆแล้วเข้มกว่าม.ปลายด้วยซ้ำค่ะ แต่เค้าเข้มในเรื่องที่ควรเข้ม
เรียนสายอาชีพเข้าแถวเหมือนกันค่ะ มีแถวสายเหมือนกัน หากใครไม่เข้าแถวเลยก็จะถูกปรับตกกิจกรรมไปเลย
ต้องมาตามแก้หากไม่แก้ก็จะไม่มีสิทธิ์จบออกไปค่ะ (กรณีรุ่นพี่บางคน เรียน5-6ปีเลยนะคะเพราะติดขร.)
เรื่องเข้าเรียนก็เข้มค่ะ เค้าไม่มีโทรบอกผู้ปกครองหรือตามตัวเด็กนะคะ เพราะเค้าถือว่าตัวคุณโตแล้วค่ะ
มีแต่ส่งจดหมายถึงที่บ้านเลยว่าขาดไปกี่ครั้งแล้ว การขาดเรียนก็ขาดได้ไม่เกิน2-3ครั้งค่ะ ถ้าขาดเกินก็จะติดขร.
หากติดขร. ก็ต้องตามแก้ค่ะ แก้ได้ในปีถัดไป อย่างม.ปลายคือจบก็จบพร้อมกันหมด แต่อย่างสายอาชีพต้องเอาตัวรอดเองค่ะ
บางปีที่อาจารย์เล่าให้ฟังยังจบไม่เกิน20คนเลยค่ะ ปี1รับมา 80 ปี2-3ก็ลดลงไปเรื่อยๆ เพราะบางคนคิดว่า
การเรียนสายอาชีพนั้นเรียนง่าย แต่จริงๆไม่เลยค่ะ นอกจากจะต้องเรียนวิชาเหมือนม.ปลายแล้ว
พวกเราต้องเรียนวิชาอาชีพเฉพาะของพวกเราด้วยค่ะ เทอมแรกเลยคือเจองานตะไบค่ะ
เป็นวิชาพื้นฐานของช่าง หน่วยกิตสูงมากค่ะ 3-4 หน่วยกิตเกรดไม่ดีดึงลงไปได้แบบสุดๆเลยค่ะ
อย่างเทอมสองคือเทอมนี้พวกเราเจองานผลิตชิ้นส่วนด้วยเครื่องมือกล (ใช้เครื่องกลึงนี้แหละค่ะ)
หน่วยกิตอยู่ที่ 4 หน่วยกิต ถึงตรงนี้แล้ว เพื่อนในห้องจากเทอม1 มี44คน ตอนนี้เหลือ 36คนแล้วค่ะ
ทรงผมที่ไว้ยาวและสีผมต่างๆ
ทุกคนคิดเหมือนกันหมด ว่าเข้าสายอาชีพไม่ต้องตรวจผมจะไว้ยาวเท่าไหร่ก็ได้จะทำสีอะไรก็ได้
จะไว้เล็บยาว จะใส่ถุงเท้าจะบลาๆ จริงๆแล้วก็มีกฎระเบียบกันหมดนะคะ
อยู่ที่ว่าจะทำตามกันมั้ย อย่างการไว้ผมยาวของผู้ชายเค้าไม่ให้ไว้เกินคิ้วค่ะ แล้วข้างหลังต้องเป็นรองทรงต่ำ
ผู้หญิง เค้าก็ไม่ให้ทำสีผมที่เด่นจนเกินไป หัวน้ำตาลเข้มหรือสีจากการที่ทำผมมาก่อนแล้วเค้าก็ไม่ได้เคร่งอะไรมาก
นี้แหละค่ะ คือการรีวิวการอยู่ในรั้วสายอาชีพ อยากให้ผู้ปกครอง ที่มีลูกอยากเรียนในสายนี้เปิดใจรับสายอาชัพเข้าไปบ้างค่ะ
ในสายตาของสังคมเห็นว่าพวกเราเถื่อน พวกเราชอบหาเรื่อง แต่พวกคุณไม่เคยมาเห็นพวกเราในแง่ที่ดีเลย
อยากให้พวกพี่ๆในสังคมทุกคนมองพวกเราเป็นคนดี มองพวกเราเป็รอนาคตของชาติ
เพราะตอนนี้เด็กสายอาชีพก็ขาดในตลาดแรงงาน อยากให้ลองเข้ามาเรียนดูค่ะ
หากกลัวเรื่องทะเลาะวิวาทมีก็มีทางแก้เหลืออย่างค่ะ ไม่ใส่เสื้อชอปลับบ้าน
เอาเสื้อปกติมาเปลี่ยน หรือทำตัวให้ปกติในสายตาคนอื่นๆ
ไม่ต้องไปโหวกเหวกว่า เห้ยยยตรูเด็กช่างนะเว้ยย จะได้ไม่เป็นที่จับจ้องเยอะ
ในสังคมพวกเราก็เป็นสีเทาหมดทั้งนั้น ไม่มีใครขาวและไม่มีใครดำไปทั้งหมด
อยากให้ลองเปิดใจ คิดดูอีกทีค่ะ ว่าพวกเราก็มีส่วนที่ดีและพวกเราก็พยายาม
จะไปเป็นพลังขับเคลื่อนชาติ ขับเคลื่อนประเทศ พวกเราเป็นฟันเฟื่องที่กำลังกัดให้เป็นฟันเฟื่องที่สมบูรณ์แบบ
ปล. กระทู้นี้ที่จขกท.ตั้งขึ้นมาไม่ได้มีเจตนาที่จะว่าร้ายใครนะคะ ตั้งใจจะให้สังคมได้มองเห็นพวกเราในอีกแง่นึง
ปล2. จขกท.เรียนที่เทคนิคนครปฐมนะคะ อาจารย์ที่นี้อบอุ่นดูแลนักเรียนทุกคนดีค่ะ (ถึงจะชอบดุจขกท.ไปหน่อยก็เถอะะ)
ปล3.ตอนนี้โรงเรียนที่ด้านสายอาชีพหลายๆแห่งก็เริ่มเปิดรับน้องๆม.3ที่สนใจจะเข้าเรียนแล้วนะคะ
ปล4. หากคำพูดหรือวาจาใดไม่สุภาพหรือติดเล่นจนเกินไปจขกท.ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เจ้าของกระทู้แค่อยากออกมาเป็นเสียงเล็กๆให้ทุกคนในสังคมรับรู้ว่าการเรียนสายนี้มีทั้งดีที่ไม่มีใครมองเห็น และที่ไม่ดีที่มีแต่คนมองเห็น
อยากให้เสียงเล็กของเจ้าของกระทู้ช่วยทำให้ภาพลักษณ์ของสายอาชีพดีขึ้นบ้างในสายตาของสังคมไทยค่ะ