สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งใจตั้งขึ้นเพื่อเป็นทางเลือกของน้องๆ
และเป็นสิ่งที่อยากให้ผู้ปกครองหรือใครก็ตามที่มีอคติกับการเรียนต่อปวชได้อ่านค่ะ..
บอกก่อนนะคะว่าเราก็เคยมีอคติและไม่ชอบสายอาชีพ
เพราะคิดมาตลอดว่าคนที่เรียนสายนี้นั้นคือเด็กเกเร แรด ไม่สนใจเรียน และโง่
เราจบมัธยมปีที่3ตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าจะเรียนต่อสายสามัญ
เราคิดมาตลอดว่ามันดีกว่าสายอาชีพแน่ๆ
มันอาจจะดีสำหรับคนเรียนเก่งๆนะคะ
แต่เราเรียนกลางๆค่ะไม่เก่งมากแต่ตั้งใจเรียน
แต่เราคิดว่าสายสามัญนี่แหละเหมาะกับเราที่สุดแล้ว
แต่สุดท้ายเรามีเหตุสุดวิสัยทำให้ไม่สามารถเรียนต่อสายสามัญได้
เราเลยตัดสินใจเรียนต่อสายอาชีพค่ะ
เราได้เข้าศึกษาต่อที่วิทยาลัยอาชีวแห่งนึงพร้อมกับความรู้สึกที่ยังอคติอยู่ เราเลือกเรียนบัญชี
ตอนนั้นเราเข้ามาเรียนวันแรกเราก็ประทับใจแล้วค่ะ ที่นี่ให้ความรู้สึกอบอุ่น ดูแลเหมือนลูก  
ใส่ใจทุกอย่างเลยค่ะ นักเรียนก็ไม่ได้แรด  เกเรไปซะทุกคน
(ไม่ว่าเรียนที่ไหนก็อยู่ที่เราทำตัวแหล่ะค่ะ  สายอาชีพหรือสามัญไม่เกี่ยวหรอก)
บรรยากาศในห้องที่สัมผัสมาสามปี ห้องเราไม่มีเด็กคนไหนโดดเรียน  หรือทำตัวเหลวไหลเลยค่ะ (ห้องอื่นไม่รู้นะคะ5555)
นี่คือสิ่งที่เราเห็นมาตลอดสามปีและอีกหลายๆอย่างมันทำให้ความอคติของเราหายไปเลยค่ะ
ปีสองเราได้เข้าฝึกงานที่สถานประกอบการ  สำนักงานบัญชีค่ะ  
สายอาชีพสอนเราใช้ชีวิตให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพจริงๆค่ะ  
อายุ17-18สามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นในบริษัทที่เขาทำงานจริงๆกันได้
แต่สายสามัญก็ยังเรียนในหลักทฤษฎีอยู่ ส่วนสายอาชีพนำไปใช้ในชีวิตจริงได้แล้ว  
ตอนฝึกงานเราท้อมากค่ะคิดว่าจะแย่แล้ว  แต่พอผ่านมันมาได้  
เรารู้สึกไม่ผิดหวังเลยที่มาเรียนสายอาชีพ  มันสอนเราทุกอย่างจริงๆค่ะ
ไม่อยากให้มองสายอาชีพว่าไม่มีอนาคตนะคะ
สายอาชีพสามารถเรียนต่อได้เหมือนสายสามัญ  
ทุกอย่างอยู่ที่ตัวบุคคลจริงๆค่ะ อย่าอคติกันอีกเลย
เปิดใจกว้างๆแล้วมองไปรอบๆนะคะอย่าโลกแคบเลยค่ะ  
เวลาเราเห็นใครพูดถึงสายอาชีพในแง่ลบเราเสียใจเหมือนกันนะคะ
เด็กสายอาชีพก็อนาคตของชาติเหมือนกันนั่นแหล่ะค่ะ ^^