โรงพยาบาลมีตำแหน่งเยอะมาก ยกตัวอย่าง เช่น

แพทย์ (มีกุมารแพทย์ อายุรแพทย์ จักษุแพทย์ จิตแพทย์ รังสีแพทย์ แพทย์เวชศาสตร์ฟื้นฟู ฯลฯ)
ทันตแพทย์ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เภสัชกร (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
พยาบาลวิชาชีพ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
พยาบาลเทคนิค (พยาบาล 2 ปี เขาน่าจะเรียนต่อกันหมดแล้วมั้ง) (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักกายอุปกรณ์ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักกายภาพบำบัด (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักกิจกรรมบำบัด (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักเทคนิคการแพทย์ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักจิตวิทยาคลินิก (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักวิทยาศาสตร์การแพทย์ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักสังคมสงเคราะห์ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักวิชาการการเงินและบัญชี (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เจ้าพนักงานการเงินและบัญชี (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักโสตทัศนูปกรณ์
นักเวชศาสตร์การสื่อความหมาย (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักอรรถบำบัด (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักเทคโนโลยีหัวใจและทรวงอก  (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักโภชนาการ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักรังสีการแพทย์ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เจ้าพนักงานรังสีการแพทย์ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เจ้าพนักงานเวชสถิติ
เจ้าพนักงานเวชกรรมฟื้นฟู (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เจ้าพนักงานวิทยาศาสตร์การแพทย์  (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เจ้าพนักงานสาธารณสุขชุมชน  (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เจ้าพนักงานเภสัชกรรม  (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เจ้าพนักงานทันตสาธารณสุข  (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
เจ้าพนักงานเวชกิจฉุกเฉิน (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักวิชาการสาธารณสุข (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักการแพทย์แผนไทย  (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
นักวิชาการคอมพิวเตอร์
นักจัดการทั่วไป
เจ้าพนักงานธุรการ
ช่างเทคนิค (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้เป็นบางครั้ง)
ช่างกายอุปกรณ์ (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
ผู้ช่วยเหลือคนไข้ ของทุกแผนก (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
พนักงานบริการ ของทุกแผนก (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้)
พนักงานประจำตึก  (มีหน้าที่ที่ต้องเจอกับคนไข้) เป็นต้น

คิดดูว่าถ้าจะต้องเรียกให้ถูกต้องตามด้านบน ตาสีตาสา สายตาไม่ดี กว่าจะอ่านตำแหน่งถูกต้อง เสียเวลาไปโขเลยค่ะ

สิ่งที่คนไข้ต้องการคืออะไร อาจจะไม่ใช่การเรียกให้ถูกต้อง เขาน่าจะต้องการให้เขาหายจากโรคหรือดีขึ้นจากอาการป่วย หมอตำแยทำคลอด ยังถูกเรียกว่าหมอ นักเทคนิคการแพทย์ผู้ต้องตรวจสิ่งส่งตรวจทั้ง เลือด อุจจาระ (เขาต้องเขี่ยอุจจาระของพวกคุณไปส่องกล้อง คิดดูว่าหน้าที่เขาน่ายกย่องแค่ไหน) ปัสสาวะ เสมหะ บางอย่างต้องเพาะเชื้อ อยู่กับเชื้อโรค เอาอาหารให้เชื้อกินเพื่อวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการจนนำไปสู่การรักษาของแพทย์ เขาต้องอยู่กับ เลือดผู้ป่วย HIV เสมหะผู้ป่วยวัณโรค เลือดผู้ป่วยติดเชื้อต่างๆ

ถ้าไม่มีผลตรวจ CBC แพทย์จะบอกได้หรือไม่ว่าติดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรีย ต้องให้ antibiotic ไหม เม็ดเลือดขาวเท่าไหร่ เกล็ดเลือดเท่าไหร่ เป็นไข้เลือดออกไหม

ถ้าไม่มีผลตรวจ Electrolyte แพทย์จะทราบหรือไม่ว่าโปรแตสเซียมต่ำ ต้องให้ KCl หรือเปล่า หรือสูงต้องแก้ K หรือเปล่า ถ้าแลปผิดปกติเขาต้องตรวจซ้ำ เพื่อให้มั่นใจว่าผลเลือดคุณถูกต้อง อาจจะต้องไปขอเจาะเลือดออกเพื่อให้ได้สิ่งส่งตรวจที่ถูกต้อง (อย่าด่าเขาที่เจาะอีก เพราะเขาเป็นห่วงคนไข้จริงๆ)

ถ้าไม่มีผลตรวจหมู่เลือด ไม่มีธนาคารเลือดในโรงพยาบาล เขาต้องไปขอเลือดจากโรงพยาบาลอื่นมาให้คนไข้ เก็บเลือดให้คนไข้ ทำครอสแมช ก่อนให้เลือด รักษาชีวิตคนไข้ร่วมกับวิชาชีพอื่นๆ มีเหตุผลใดที่เรียกเขาว่าหมอไม่ได้
คนไข้ถูกงูกัดมา เขาก็ต้องเอาเลือดไปตรวจปฏิกิริยาของพิษงูต่อเลือด เพื่อให้คุณได้รับการรักษาที่เหมาะสม

ตำรวจจับผู้ต้องสงสัยเสพยาเสพติดมาตรวจปัสสาวะ ต้องมาตรวจต่อหน้าตำรวจและผู้ต้องหาโดยผู้ต้องหาเห็นหน้า พอ positive เท่านั้น ขู่อาฆาตกันเลยทีเดียว
เขาขึ้นเวร 24 ชั่วโมง โดยที่ 8.00-16.00 น. ยังต้องมาทำงาน และรอรับโทรศัพท์ทั้งคืน จะหลับดีๆยังไม่ได้เลย โรงพยาบาลเล็กๆมี นักเทคนิคการแพทย์แค่สองคน เวียนกันคนละ 15 วัน เจ๋งป่ะหล่ะ

ส่วนคลินิกเบาหวานเขาต้องมาทำงานเช้ากว่าปกติ เพราะผู้ป่วยเบาหวานต้องงดอาหารมา หากมาสายกว่าจะเจาะเสร็จ กว่าจะได้กินข้าว คนไข้น้ำตาลคงได้หามส่งห้องฉุกเฉินกันระนาว
เทุกอย่างที่กล่าวมา เขาไม่สมควรถูกเรียกว่าหมอตรงไหน เขาทำงานร่วมกับวิชาชีพอื่นๆ เพื่อรักษาคนไข้หลายหมื่นคน หลายล้านคนทั่วประเทศ  

ไม่ได้เบลมวิชาชีพอื่นนะ  ทุกวิชาชีพหรือทุกอาชีพมีความสำคัญ มีหน้าที่ที่แตกต่างกัน แต่มีเป้าหมายเพื่อรักษาคนไข้คนหนึ่งให้ดีที่สุดตามศักยภาพของโรงพยาบาล เราทำงานกันเป็นทีม

เวลามีคนไข้หัวใจหยุดเต้นมา หากเป็น โรงพยาบาลอำเภอเล็กๆ คนที่ปั้มหัวใจคุณคนแรกคือเจ้าพนักงานเวชกิจฉุกเฉินและผู้ช่วยเหลือคนไข้ (ที่ทำหน้าถูพื้นในเวลาปกติด้วย) แพทย์มีคนเดียวเตรียมใส่ท่อ พยาบาลแทงน้ำเกลือ เจาะเลือดให้นักเทคนิคการแพทย์ตรวจโดยขอเป็นแลปด่วน(แปลว่าเอาผลมาภายใน 10 นาที) บีบ ambubag โทรเรียกพยาบาลหน่วยงานอื่นมาช่วย ติด monitor ต่าง ๆ แล้วเตรียมฉีดยา (ที่เภสัชได้เตรียมกล่องยาฉุกเฉินไว้ให้แล้ว) เตรียมเครื่องกระตุกหัวใจ เมื่อทำหน้าที่ตนเองสร็จ พยาบาลกับแพทย์ถึงจะได้มาช่วยปั้มหัวใจ เพราะปั้มคนเดียวไม่ได้ มันเหนื่อยมาก บางทีพนักงานขับรถยังต้องมาช่วยปั้มเลยค่ะ ทุกคนในโรงพยาบาลแม้กระทั่งคนถูพื้นคลำชีพจรเป็นและปั้มหัวใจได้  BLS ได้ฝึกทุกคน หากเกิดอุบัติเหตุกลุ่มชน แม้แต่แบ็คออฟฟิศยังต้องมาช่วยเลยค่ะ


ปล.  แพทย์ที่โรงพยาบาลแนะนำเจ้าหน้าที่ขณะออกปฏิบัติงานในชุมชนด้วยกัน ว่า "ผมหมอ....   นี่ หมอ....เป็นเภสัช นี่หมอ....เป็นนักกายภาพบำบัด นี่หมอ....เป็นพยาบาลจิตเวช " เขาไม่ได้ยึดติดว่าเขามีสิทธิ์ใช้คำว่าหมอคนเดียว  แพทย์ยังให้เกียรติเพื่อนร่วมงานขนาดนี้ คนไข้จะให้เกียรติทุกคนในโรงพยาบาล มันก็ไม่น่าจะแปลกนะคะ

ปล. 2 เราไม่ได้เป็นนักเทคนิคการแพทย์ เป็นเพียงเพื่อนร่วมงานที่เห็นคุณค่าของพวกเขาเท่านั้น