ติดใจละครเลยไปซื้อนวนิยายมาอ่าน เข้าใจแล้วว่าทำไมละครไทยถึงถูกหลายคนตั้งข้อสังเกตถึงเรื่องเนื้อเรื่องพลอต พอเข้าใจแล้วก็คือมันสร้างมาจากนวนิยายนี่เอง คือละคร นาคีนี่ถือว่าปรับให้ซอฟลงพอสมควรแล้วน ดูสนุกมาก มีเหตุผลที่มาที่ไป และอ่อนลงมาก

ถ้าใครอ่านนวนิยายคือจะตกใจกับฉากบรรยายอย่างเห็นภาพเลย แถมมีฉากแบบนี้เยอะมาก เดี๋ยวก็จะดักฉุดเข้าป่า เดี๋ยวก็ไป ทำเสน่ห์ แย่งสามีกัน แล้วจ้องจะทำลายอีกฝ่ายเพราะเรื่องความรัก มีบรรยายถึงเรืองดึงผ้าถุงลง อะไรแบบนี้ด้วย

บอกตรงๆว่ารับไม่ได้ ไม่ค่อยได้อ่านนวนิยายไทย หรอก ดูละครแล้วจึงไปอ่าน เรื่องแรกที่อ่านคือ คือพิษสวาท ยังไม่มีอะไรแบบนี้เลย

ปกติอ่านแต่พวกแดน บราว เชอลอค โฮม แฮรี่ พอตเตอร์ หรือนวนิยายรักก็อ่านของ เจน ออสติน ยังสนุกและสร้างสรรค์ ไม่หมกมุ่นแบบนี้เลย
และสามารถเล่นเรื่องประเด็นความรักได้อย่างดูมี class อ่ะ

เข้าใจว่าสมัยก่อนไม่ค่อยมีกิจกรรมบันเทิงทำกันมากนัก เรื่องราวคงไม่พ้นแต่เรื่องแบบนี้ แต่นี่มันก็มากไป อ่านขุนช้างขุนแผนแล้วเข้าใจเลยว่าสังคมไทยหมกมุ่นเรื่องแบบนี้มาก วรรณกรรมระดับชาติของประเทศอื่น เช่นจีน ยังไม่ขนาดนี้ นั้นมันจึงส่งผลมาสู่นวยายยุคต่อมาและ ละครในที่สุด แต่ถ้ามันไม่ดี มากเกินไปเราก็ควรปรับลด หาเรื่องที่สร้างสรรค์กว่ามาทำเป็นละคร แบบนี้จะดีกว่าต่อสังคมไทย เยาวชนหรือเปล่า



อ่านนวนิยายนาคีแล้วไม่ชอบเลย หมกมุ่นมาก มีแต่จะฉุดผู้หญิง ทำเสน่ห์ แย่งสามีกัน แล้วจ้องจะทำลายอีกฝ่ายเพราะเรื่องความรัก?