ผมกับแฟนเริ่มต้นคบกันแบบเพื่อนได้ 1 ปี ผมจีบเทอตั้งแต่แรกแต่เทอขอให้ผมเป็นเพื่อนและคบหาดูใจกันก่อนแบบห่าง
หลังจากนั้นปีต่อมา ผมขอคบเขาอย่างจริงจัง ซึ่งจะเป็นเวลาที่คบกัน 2 ปี ตอนนี้เราอายุ 30 ด้วยกันทั้งคู่ แต่ว่า.. ขออธิบายย้อนหลังอีกนิด
เริ่มต้นจากที่ผมจีบเทอ คือการรอคอย อย่างเช่น ทัก line ไปนานๆ ทีจะอ่านและถึงตอบ โทรไปหลังเลิกงานก็ไม่ยอมรับสาย บางทีโทรอยู่หลายครั้งถึงรับ
และหลายครั้งผมรู้สึกโกรธและงอนเทอมาก แต่เมื่อเทอรับสายและผมได้คุยกับเทอ ก็ทำให้ผมหายงอน(หายโกรธเร็วอีกเรา) นี่ก็ 2 ปีแล้ว นิสัยเทอไม่ค่อยเป็นห่วงผมและโทรมาหาผมก่อนเลย ทุกวันนี้ต้องให้ผมโทรไปหรือทัก line ไปก่อนเสมอ มีบางครั้งที่ผมพยายามกลั้นใจไม่ถามไถ่หรือโทรไปหาเทอ เพราะอยากให้เทอเริ่มเข้าหาผมก่อนบ้าง แต่ผมก็ทำได้ไม่นานนักสุกท้ายผมก็ต้องโทรไปหาเทอก่อนอยู่ดี และมีแค่บางครั้งแทบจะนับได้ที่เทอโทรมาหาผมเมื่อผมเงียบไป เคยคิดว่าการลงรูปคู่ใน IG มันจะช่วยให้ความสัมพันเราดีขึ้น แต่ก็ไม่เลย เทอต้องการพื้นที่ส่วนตัวมากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
- ถามว่าตอนแรกรู้สึกอย่างไรหราครับ? ท้อครับแต่ผมอดทน ทั้งที่รู้ว่าเทอเป็นคนนิสัยแบบนี้
- ที่ผมทนนะหรา? เพราะว่าผมจีบเทอก่อนไงเลยต้องอดทน และคิดว่าซักวันเราคงปรับตัวเข้ากับ life style ที่เทอเป็น (แต่ก็เริ่มจะไม่ไหวละ)
- เทอเป็นคนที่น่าไว้ใจได้ว่าไม่มีคนอื่น เพราะว่าตอนแรกเทอเป็นคนละวัง ไม่ให้ผมเข้าถึงตัวได้ง่าย แต่ตอนนี้ก็จับมือกันและโอบกอดกันเหมือนแฟนทั่วไป
เท่าที่ตามประวัติเทอมา เทอก็เคยมีแฟน แต่แฟนของเทอก็ทนนิสัยแบบนี้ของเทอไม่ได้เหมือนกัน คบกันไม่นานก็ต้องเลิก
- ผมเป็นคนล่าสุดที่อยู่กับเทอ อดทนกับเทอมาถึง 2 ปี
- ผมอยากได้ผู้หญิงดีๆ ไม่เจ้าชู้ ไม่ปล่อยตัวปล่อยใจกับผู้ชายง่าย เลยเล่นของยากเองครับ (working women ไงละ) สุดท้ายตอนนี้ก็เริ่มไม่ไหวเหมือนกัน
เศร้าครับ ไม่อยากจะเลิกกับเทอจริงๆ ผมเก็บความรุ้สึกนี้ยังไม่ได้บอกเทอตรงๆ ว่าผมจะไม่ไหวแล้วนะ เทอถามตลอดว่าจะทนกับเทอได้หรา ผมบอกว่าไม่เห็นต้องทนเลยคบกันแบบนี้หล่ะ ชิวๆ (ในใจผมเองรุ้สึกฝืนโครต)
ขอบคุณ: คุณผู้อ่านทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ผม ทั้งที่ผมไม่ได้ลงกระทู้ใน pantip มาหลายปี ครั้งนี้ไม่ไหว เลยมาขอละบายบนพื้นที่ห้องพันทิพหน่อยครับ
สุดท้ายอยากจะถามคุณๆ ที่อ่านทั้งหลายว่าเป็นคุณเลิกเลยดีไหม คับ? ผู้หญิงดีๆ จีบๆ ยากๆ ดีจริงหรือ?
เป็นคุณละจะทนคบแฟนคนนี้ไหวไหม
หลังจากนั้นปีต่อมา ผมขอคบเขาอย่างจริงจัง ซึ่งจะเป็นเวลาที่คบกัน 2 ปี ตอนนี้เราอายุ 30 ด้วยกันทั้งคู่ แต่ว่า.. ขออธิบายย้อนหลังอีกนิด
เริ่มต้นจากที่ผมจีบเทอ คือการรอคอย อย่างเช่น ทัก line ไปนานๆ ทีจะอ่านและถึงตอบ โทรไปหลังเลิกงานก็ไม่ยอมรับสาย บางทีโทรอยู่หลายครั้งถึงรับ
และหลายครั้งผมรู้สึกโกรธและงอนเทอมาก แต่เมื่อเทอรับสายและผมได้คุยกับเทอ ก็ทำให้ผมหายงอน(หายโกรธเร็วอีกเรา) นี่ก็ 2 ปีแล้ว นิสัยเทอไม่ค่อยเป็นห่วงผมและโทรมาหาผมก่อนเลย ทุกวันนี้ต้องให้ผมโทรไปหรือทัก line ไปก่อนเสมอ มีบางครั้งที่ผมพยายามกลั้นใจไม่ถามไถ่หรือโทรไปหาเทอ เพราะอยากให้เทอเริ่มเข้าหาผมก่อนบ้าง แต่ผมก็ทำได้ไม่นานนักสุกท้ายผมก็ต้องโทรไปหาเทอก่อนอยู่ดี และมีแค่บางครั้งแทบจะนับได้ที่เทอโทรมาหาผมเมื่อผมเงียบไป เคยคิดว่าการลงรูปคู่ใน IG มันจะช่วยให้ความสัมพันเราดีขึ้น แต่ก็ไม่เลย เทอต้องการพื้นที่ส่วนตัวมากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
- ถามว่าตอนแรกรู้สึกอย่างไรหราครับ? ท้อครับแต่ผมอดทน ทั้งที่รู้ว่าเทอเป็นคนนิสัยแบบนี้
- ที่ผมทนนะหรา? เพราะว่าผมจีบเทอก่อนไงเลยต้องอดทน และคิดว่าซักวันเราคงปรับตัวเข้ากับ life style ที่เทอเป็น (แต่ก็เริ่มจะไม่ไหวละ)
- เทอเป็นคนที่น่าไว้ใจได้ว่าไม่มีคนอื่น เพราะว่าตอนแรกเทอเป็นคนละวัง ไม่ให้ผมเข้าถึงตัวได้ง่าย แต่ตอนนี้ก็จับมือกันและโอบกอดกันเหมือนแฟนทั่วไป
เท่าที่ตามประวัติเทอมา เทอก็เคยมีแฟน แต่แฟนของเทอก็ทนนิสัยแบบนี้ของเทอไม่ได้เหมือนกัน คบกันไม่นานก็ต้องเลิก
- ผมเป็นคนล่าสุดที่อยู่กับเทอ อดทนกับเทอมาถึง 2 ปี
- ผมอยากได้ผู้หญิงดีๆ ไม่เจ้าชู้ ไม่ปล่อยตัวปล่อยใจกับผู้ชายง่าย เลยเล่นของยากเองครับ (working women ไงละ) สุดท้ายตอนนี้ก็เริ่มไม่ไหวเหมือนกัน
เศร้าครับ ไม่อยากจะเลิกกับเทอจริงๆ ผมเก็บความรุ้สึกนี้ยังไม่ได้บอกเทอตรงๆ ว่าผมจะไม่ไหวแล้วนะ เทอถามตลอดว่าจะทนกับเทอได้หรา ผมบอกว่าไม่เห็นต้องทนเลยคบกันแบบนี้หล่ะ ชิวๆ (ในใจผมเองรุ้สึกฝืนโครต)
ขอบคุณ: คุณผู้อ่านทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ผม ทั้งที่ผมไม่ได้ลงกระทู้ใน pantip มาหลายปี ครั้งนี้ไม่ไหว เลยมาขอละบายบนพื้นที่ห้องพันทิพหน่อยครับ
สุดท้ายอยากจะถามคุณๆ ที่อ่านทั้งหลายว่าเป็นคุณเลิกเลยดีไหม คับ? ผู้หญิงดีๆ จีบๆ ยากๆ ดีจริงหรือ?