จากเหตุการณ์ ที่รถกระบะ (น่าจะเป็น NV) ชนท้ายแลมโบกีนี่สีดำคันหรู
สอบถามความ คนขับรถกระบะเก่าๆ ทำอาชีพขายปลานึ่ง
ขับรถมาเพลินๆ เห็นแลมโบในฝัน แต่ดันเพลินไปหน่อย ชนท้ายเข้าอย่างจัง (แลมโบยังไม่เยิน แต่กระบะนี่หน้าเบี้ยวไปล่ะ)
คนขับยอมรับ ยินดีชดใช้ แต่ว่าแลมโบกีนี่คันนั้น เพิ่งเปลี่ยนชุดล้าน ไม่มีเงิน จึงขอผ่อน

หนุ่มเจ้าของแลมโบน้ำใจงาม บอกว่า งั้นเรียกค่าเสียหาย 3 หมื่นพอ ผ่อนจ่ายเป็นเดือนละ 3000 จำนวน 10 เดือน
แล้วที่ให้จ่าย ไม่ใช่จ่ายที่เขาด้วยน่ะ บอกว่าไม่ได้จำเป็นต้องใช้เงินขนาดนั้น ให้ไปทำบุญเถอะ แล้วให้ส่งใบโมมาให้

เป็นข่าวที่ อ่านแล้ว ความรู้สึกคนละเรื่องกับกราบตีนกูเลย การกระทำของทั้งสองคน เกิดขึ้นแบบเดียวกัน
แต่การปฏิบัติออกมาไม่เหมือนกัน คนนึงขาดสติ มีอีโก้ มีแต่ตัวกูของกู กูรักรถ หาเงินมาเหนื่อย ต้องกราบรถกู สุดท้ายเป็นไง อนาคตในสังคมดับวูบชั่วข้ามคืน

อีกคนใจเย็น บอกขอแค่รับผิดชอบ เงินมีเยอะแล้ว ไม่ได้ต้องการ เสียก็ซ่อม ประกันก็มี และคู่กรณี ก็รู้ ว่าเค้าไม่มีเงินไง นี่ก็ชั่วข้ามคืนเหมือนกัน ที่คนมาชื่นชมในน้ำใจ

คนจะมีรถมันก็ต้องเผื่อใจ การชนหรืออุบัติเหตุนี่ เรื่องปกติมาก ถ้าไม่อยากชน ง่ายๆ ก็ไม่ต้องขับ โน่น รถไฟฟ้า รถเมล์ถมเถ


สุดท้ายเรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่า ในสถานการณ์คับขัน ใครมีสติ ใครควบคุมอารมณ์ได้ คนนั้นคือผู้ชนะ