ขอพื้นที่ระบาย  เรื่องราวที่สุดจะอึดอัดทรมาณ นะคะ
ตอนนี้อายุ 25 ค่ะ  
เคยมีแฟนทอมคบกันมา 4 ปี ตั้งแต่เรียนมหาลัยจนทำงาน รักเค้านะคะ...รักมากเค้าเป็นคนดีเอาใจเก่งไม่เจ้าชู้
ตอนคุยใหม่ๆยังไม่ได้บอกแม่ ผ่านไปเริ่มมั่นใจเลยบอกแม่ไป  ....  พอแม่รู้ห้ามเลย คือ แบบตัดแม่ตัดลูกเลยทีเดียวค่ะ.... เลยแอบคบกัน มาตลอด 4 ปี
ทรมาณอยู่นาน  ต่างคนต่างเครียด เราจึงขอแยกทาง มีเหตุผลคือเรื่องแม่ ณ ตอนนั้น
เราเสียใจหนักมาก เค้าก็เสียใจเช่นกัน...แยกทางทั้งๆที่ยังรักกัน  ร้องไห้หนักมากค่ะ ทำใจไม่ได้ที่จะต้องมาช่วยกันเก็บของย้ายที่พัก และบอกลากัน...
เราลองออกมาทำเพื่อแม่... และแฟนทอมก็บอกว่า ไปลองดู ไม่ไหวก็กลับมานะ

ในความคิดตอนนั้น ทรมาณมากค่ะ คือ ต้องหาวิธี ที่จะผ่านช่วงนั้นไปให้ได้ ... และสงสารเค้า อยากให้เค้าลืมเราได้เร็วๆ...และไปเจอคนดีๆ
จึงลองเปิดใจคบผู้ชายดูค่ะ ( แต่ก็บอกผู้ชายที่เข้ามาจีบนะคะ ว่ายังลืมแฟนเก่าไม่ได้นะ ยังอยากคุยอยู่ไหม? )  คนที่เข้ามาจีบก็บอกได้ และเข้าใจ
คุยกับผู้ชายไป ถ่ายรูปลงเฟช เพื่อให้แฟนเก่าเห็นจะได้ตัดๆใจกันได้ซักที ... และเค้าก็คิดว่าเค้าคง ตัดใจได้เพราะเห็นเฟชบุ๊ค มีสาวๆมาบ้างแล้ว
ทีนี้ก็เหลือแต่เรา...ที่ไม่ลืมยิ่งคุยกับผู้ชายยิ่งอึดอัด ร้องไห้เพราะเครียดกับตัวเอง ... คนที่ปลอบก็คือผู้ชายที่แสนดีคนนี้ ที่อยู่ข้างๆเสมอ
จนมาถึงวันที่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ... เลยถามแฟนทอมว่ามีแฟนใหม่รึยัง... เรากลับมาคบกันได้ไหม???  คำตอบคือไม่ได้แล้ว เค้าบอกกว่าจะผ่านช่วงเวลาเจ็บช้ำมามันทรมาณและหนักมากจนกลัวที่จะกลับมา ... และเค้ามีคนคุยใหม่ที่คอยปลอบใจเค้าอยู่ตอนนี้ (แต่ยังไม่ใช่แฟน เค้าบอกมาแบบนั้น)

ความรู้สึกเหมือนอกหักเลย ณ ตอนนั้น ... ร้องไห้เสียใจที่ปล่อยคนที่เรารักและรักเราไปกับมือ ฟูมฟายอยู่นาน (แต่ก็ยังมีชายที่แสนดีคอยปลอบใจอยู่ )
รู้ตัวเลยว่าขาดสติบ้างบางครั้ง โทรไปกวนแฟนเก่า อยากรู้ความเป็นอยู่ จนเค้าต้องรำคาญเรา  
และผ่านไป 1 เดือนได้ค่อยๆเข้มแข็ง ไม่ฟูมฟาย ไม่ทำตัวน่ารำคาญ  และถามเค้าอีกครั้งสุดท้ายไม่กลับมาแล้วใช่ไหม??  
ถ้าไม่ก็ขอให้โชคดีนะ และเค้าก็อ้ำๆอึ้งๆ  แต่ก็ตอบเรามาว่าอย่าเสียเวลากับเขาเลย   เราจึงบอกลาเค้าไป ....
เมื่อบอกลาแฟนเก่าด้วยดีแล้ว ... เข้มแข็งขึ้น จึงไลน์บอกผู้ชายที่คอยให้กำลังใจเราเสมอทันทีว่า ทำได้ละนะ ไม่เสียใจละ และดูตัวเองมีค่าขึ้นเยอะเลย
ผู้ชายที่แสนดีจึง ขอโอกาสคบกับเรา และมอบเพลงไม่มีข้อแม้ตั้งแต่เริ่มต้นของพี่ไผ่ให้   (แอบขำ + กับซึ้งๆ)  จึงตอบไปว่า ได้ลองคุยกัน (ถึงแม้จะยังไม่ได้รัก)
แต่อย่ารีบร้อนอะไรเลย ถึงจะเข็มแข็งแต่ก็ยังขอเวลา  .....  

ผ่านไป 2 ชั่งโมง  แฟนทอมโทรมา  และบอกว่าขอโทษนะที่ก่อนหน้านี้ทำไม่ดี  ขอเรากลับมาคบกันได้ไหม
เมื่อได้ยิน  ก็เหมือนกลับมาอ่อนแออีกครั้ง ทั้งๆที่เพิ่งจะเข้มแข็งไปไม่กี่ชั่วโมง น้ำตามาจากไหนไม่รู้เมื่อได้ยินขอคืนดี   ดีใจ....
แต่ก็ไม่ได้ลืม   ว่าเพิ่งจะให้โอกาส ผู้ชายที่แสนดีไป