สวัสดีค่ะ เราชื่อเจนนะค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า พ่อกับแม่เราเลิกกันตั้งแต่เรา 7ขวบ น้องชายเราแค่4ขวบ (ตอนนั้นอยู่ใต้)
พอเลิกกันได้เดือนกว่าพ่อเราก้ส่งให้เราไปอยู่กับย่าที่กรุงเทพ ส่วนน้องอยู่กับพ่อ ไม่ใช่ย่าแท้ๆหรอกค่ะเป็นน้องสาวปู่แท้ๆเลยเรียกย่าค่ะ เราอยู่กับย่าก้ไม่ค่อยมีความสุขหรอก ต้องเป็นเหมือนที่รองรับอารมณ์แถมมีปู่โรคจิตอีกลวนลามทุกครั้งที่มีโอกาส เราก้ไม่กล้าบอกใครเพราะเราเป็นเด็กขี้อาย ตอนนั้นแค่7-8ขวบเอง  พ่อเราจะมารับตอนปิดเทอมทุกปี พอปิดเทอมจะขึ้นป.4 เราไม่กลับไปอยู่กับย่าเพราะเราเกลียดปู่  ตอนนั้นพ่อย้ายมาอยู่อีสานแล้วพ่อมาทำไร่ทำสวนเราก้ไปอยู่ด้วย ส่วนน้องพ่อฝากญาติไว้ หลังโสดมานานนนพ่อก็มีแม่ใหม่     ชื่อนิด มีลูกติดมา 2คน
ผู้ชายทั้งคู่  ตอนแรกแม่เลี้ยงก้ดีกับเรา พอหลังๆมานิสัยไม่ดี ลำเอียง โรคจิต ชอบใส่ร้าย ไม่ให้เงินเราไปโรงเรียน ให้เราอดข้าว บอกพ่อว่าเราไม่ดี บอกคนอื่นว่ามีแต่ลูกตัวเองเป็นคนทำทุกอย่างเราไม่ทำอะไรเลย จนมีคนเกลียดเราก้มี เอาเรื่องบนเตียงไปนินทามั้ง เคยบอกพ่อนะพ่อบอกให้อดทน?? เราทนจนจบม.6 เราก้เลยมากรุงเทพหางานทำ ส่วนน้องก้มาอยู่กับพ่อ น้องโทรเล่าว่าแม่เลี้ยงเที่ยวบอกคนอื่นว่าพี่หนีตามผู้ชาย คือ?? ทั้งที่เรามาทำงาน เราจะบ้าตายกับคนแบบนี้จริงๆ. ถ้าเพื่อนๆเจอคนแบบนี้จะทำยังค่ะ จะแตกหัก หรือ จะถอยออกมาค่ะ???   ผึ่งตั้งกระทู้ครั้งแรกแหะๆผิดถูกบอกด้วยนะค้าา