ยืมล็อคอินเพื่อนมาใช้

มีโอกาสได้ไปเที่ยวโตเกียวเมื่อช่วงเดือนสิงหาคมที่ผ่าน พอดีช่วงนี้เห็นคนลงรูปไปเที่ยว
ญี่ปุ่นกันเยอะมากเลยลองมาเปิดดูรูปของตัวเองที่ไปมาบ้าง เห็นบ้างรูปแล้วก็ตลกดีเลยอยาก
จะแบ่งปันความสุขปนทุกข์ให้ดูกันขำขำ



รูปนี้ถ่ายบนตึกสถานีโทรทัศน์ที่รปปงหงิ ที่ข้างล่างตึกมีแมงมุมยักษ์ จำชื่อตึกไม่ได้ ข้างบนนี้หนาวครับถึงจะไปช่วงหน้าร้อน
ที่เห็นไกลๆสูงๆก็ตึก sky tree






อันนี้ก็เด็กน้อยจอมแก่น ที่ถนนอาซากุสะช่วงวันเสาร์สัก 10 11 โมงก็จะมีมนุษย์หินมายืนให้ถ่ายรูป
ใครจะถ่ายต้องหยอดเหรียญถึงจะขยับมาให้ถ่ายรูป เด็กน้อยมาถึงก็หยอดเหรียญเสร็จก็ขอแลกหมวก






มนุษย์หินตอนแรกพี่แกก็งง หยอดเหรียญแล้วไม่ยอมถ่ายรูปชี้ไปที่หมวก แกก็ทำท่างงใส่เด็กพอถอดหมวกออก
เด็กก็ทำการแลกหมวก ถ่ายเสร็จเด็กทำทีจะไม่คืนด้วยนะเออ






ไม่แน่ใจว่าใช่แอลจากเรื่องเดดโน็ตหรือเปล่า แต่ท่าทางแกน่าสงสารไม่มีคนสนใจเลย ก็เลยกดมือถือเล่น






สักพักพี่แกไม่ไหวนอนเล่นมือถือซะเลย โถ่ๆๆๆ แอลลูกพ่อ






รถรับส่งนั่งเรียนญี่ปุ่นระบบขับคลื่นด้วยพลังงานคุณป้า






อันนี้นั่งรถไฟอยู่ดีๆก็มีพี่น้องที่พลัดพรากจากกันมานั่งข้างๆ คนที่ถูกเบอลหน้าก็คือเพื่อน
แล้วเพื่อนก็บอกว่าดูคนข้างๆดิเห้ย เสื้อเหมือนกุ กางเกงเหมือนกุ ตอนแรกก็เกรงใจคนข้างๆนะ
ไม่กล้าถ่ายแต่เห็นแล้วมันอดขำไม่ได้ (คนข้างๆนี้ตัวแข็งเลยตอนถ่ายรูป)






อันนี้รูประหว่างทางนั่งรถไฟไปฟูจิ อุปกรณ์เดินทางไกลที่สำคัญ 1 หมอนรองคอ 2ผ้าปิดตา และ 3 ที่อุดหู
คือเป็นคนที่พร้อมนอนตลอดการเดินทาง






นอนแคปซูลคือสภาพอากาศข้างในร้อน ก็เลยเปลี่ยนชื่อกันเองจากที่นอนแคปซูลเป็นโรงศพ
พอดีพกพัดลมไปด้วยเลยรอดจากการโดนเผา ก่อนนอนมีขู่ใครหลับสนิทจะเอาชอคมาขีดที่เท้า






รูปนี้ที่ชิบุย่า ลุงแกทำอะไรไม่รู้ ยืนโยกไปโยกมาอยู่ตรงนั้นนานมาก หรือมันคือวิถีแห่งเซน






รูปนี้ถ่ายจากบนฟูเขาไฟฟูจิ แต่ขึ้นไม่ถึงยอด เนื่องจากหนาว ไม่ยอมเอาเสื้อกันหนาวกันไป






หลังลงมาจากฟูจิแล้วก็มาเช็คสภาพรองเท้า






สาบานเลยว่ารูปนี้คือรองเท้าที่มีสีดำขาวมาก่อน






ขับมาริโอ้คาร์ท






ลุยจิกะจังหวะผิด พอติดไฟแดงก็เลยจอดครอมทางม้าลาย






ขอถ่ายรูปจากบนแท็กซี่






ในบรรดาตัวละครมาริโอ้ โยชิคือตัวละครที่คนญี่ปุ่นไม่ค่อยรู้จัก นอกนั้นมีแต่คนมาขอถ่ายรูป






ขับรถเสร็จโยชิกุซึมเลย 555






รูปสุดท้ายคือที่ญี่ปุ่นหาถังขยะยากมาก ไม่รู้จะเอาไปทิ้งที่ไหน ก็เลยต้องเอากลับมาทิ้งที่พัก
แต่ที่พักยังไม่เปิดเข้าไม่ได้ เลยต้องมานั่งเฝ้าขยะ กลัวขยะถูกขโมย