เริ่มเรื่องเลยนะครับ ก่อนหน้านี้โสด ก็อยู่กับเพื่อนปกติ ไปเที่ยวกินเหล้าทุกวัน กลับบ้านตีสองหรือมากกว่านั้นตลอด อาจจะมีดมหรือดูดอะไรนิดๆหน่อยๆ แต่ก็ไม่ถือว่าติดอะไรมากขนาดนั้น แต่เป็นคนติดเที่ยว เที่ยวทุกวัน แต่พอมาวันนึง ก็ได้เจอกับผู้หญิงที่โอเค ตกลงว่าคบกัน แต่ก่อนที่จะตกลงว่าคบกัน เรามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันก่อนที่จะตกลงเป็นแฟนกันประมาณ 3 เดือนกว่า ถึงจะตกลงเป็นแฟน แต่ก็เจอกับแฟนที่ร้านเหล้านะ แล้วอีกอย่าง ก่อนหน้านั้นแฟนผมก็เที่ยวเหมือนกัน แต่พอตกลงคบกันเป็นแฟนจริงๆ เขาไม่เที่ยวเลย ไม่กินเหล้า ไม่อยากออกไปไหนสักที่ .... ผมก็โอเค ตามใจ ไม่ไปผมก็ไม่ไป ไม่อยากปล่อยทิ้งขว้างแฟน จนเพื่อนๆของผมเริ่มเอือมและผมเริ่มไม่มีสังคมแล้วครับ อยู่กับแฟนมากจนเกินไป เขาให้ผมไปนะ แต่แค่ไม่กี่ครั้ง พอไปกลับมาก็ทะเลาะกันตลอด ทั้งที่เขาบอกว่าไม่อยากกักขังผม แต่ไปทีไรทะเลาะกันทุกครั้ง ผมก็เลยตัดปัญหาทิ้งเพื่อนครับ อยู่กับแฟนดีกว่า จนตอนนี้เวลาเริ่มนานขึ้นเราคบกันมาได้สักระยะหนึ่ง เขาไม่เที่ยว ไม่ไปไหน ที่สำคัญ เข้ากับเพื่อนผมที่เที่ยวด้วยกันไม่ได้เลย เวลาไป ก็จะทำหน้าบูดบึ้งตลอด เหล้าไม่กิน ไม่มีอารมณ์สุนทรี ผมเห็นแล้วขัดหูขัดตา ผมอยากกลับไปเป็นเพลย์บอยที่เที่ยวได้กินเหล้าได้เหมือนเมื่อก่อน แต่ยังอยากมีผู้หญิงคนนี้อยู่ ผมคิดผิดไหมครับ .... หรือทัศนคติเราไม่ตรงกันตั้งแต่แรกแล้ว ต้องเลิกกันไหม