Spoil นิดเดียว




From Bangkok to Mandaly
หนังร่วมทุนไทยพม่า
ที่ทั้งประเทศไทย เข้าแค่ 4 โรง..... และวันละ 2 รอบ....
(ดูจากคนที่เข้าไปดูแล้ว เรือ่งนี้เจ้งในด้านรายได้แน่นอน อารมกูเหมือนตอนดูหนังlobsterปีที่แล้วเลย)

ก่อนเข้าไป เอา กำแพงของหัวใจของตัวเองลงทำให้ใจว่างและFocusไปกับหนัง. ปล.้ ถ้าไม่ชอบหนังรัก/ชีวิต ตัดทิ้งไปได้เลย.
หนังเรื่องนี้ทำได้สมจริงมาก นอกจากในจอแล้ว ยังมีสมาชิก นอกจอที่ไปร่วมดูในโรงหนังกับเราด้วย เหมือนเราเป็นคนไทยไม่กี่คน ล้อมรอบด้วยคนพม่า เพื่อนบ้านเรานับสิบ มิงกาลาบาบา รั่วๆไปทั้งโรง


เนื้อเรื่อง ดำเนินโดยใช้จดหมายในอดีตที่คุณย่าไม่เคยเปิดอ่านเลย และก่อนคุณย่าตาย ได้ขอให้นางเอกชื่อปิ่น ผู้เป็นหลานสาวผู้ทนทุกข์ทรมาณ ( ยึดติดกับอดีตที่แฟนตายไป สองปีก่อน ) เป็นผู้เดินทางไปที่ๆจดหมายส่ง และเปิดอ่านมัน จริงๆคุณย่าก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรในจดหมาย .... แต่เชือ่ว่าคุณย่าต้องการสอนบางสิ่งบางอย่างให้กับ ปิ่น.. ในการเดินทางครั้งนี้....


ไม่อยากสปอยมาก แต่เอาเป็นว่า ประโยคเด็ดๆ ที่ชอบคือ
......" สุดท้ายเมื่อ เวลาผ่านไป ผมก็คิดได้ว่า คนเราตั้งเงื่อนไขขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองเป็นทุกข์.... "
ใครอกหักอยู่ นี่ ตรัสรู้เลย... 55555555555

ในหนัง ฉากส่วนใหญ่ 90% ถ่ายทำที่ประเทศพม่า คุณจะเป็นมุมมองประเทศพม่าที่ไม่เคยเห็นมาก่อน.
เอาเป็นว่าดูแล้วมันดูเป็นหนัง ที่ให้อะไรมากกว่าความบันเทิง... มันคือชีวิตจริง... ทุกข์จริง สุขจริง และเกิดขึ้นจริงๆ ในชีวิตคนเรา...
เคยไหม ที่ในความทรงจำคุณ เคยมีความรักที่คุณอยากลืม แต่ว่า คุณยังดันจำรายละเอียดทุกๆอย่างของคนๆนั้นได้ไม่ลืมเลือน.... ?
ถ้าใช่ จงไปดูซะ


ดีกว่าหนัง ที่ได้แต่อารมสนุกชั่วคราว ด่าพ่อล่อแม้ ยิงแสง ระเบิดภูเขาเผ่ากระท่อม....
ดูเรือ่งนี้แล้วคุณจะจดจำเรือ่งนี้. เพราะคุณจะคิดได้ว่าเวลากับความทรงจำเป็นสิ่งที่ประเมินคุณค่าไม่ได้จริงๆ. และทำไม ต้อง
#ถึงคนไม่คิดถึง.