ช่วงงานลอยกระทงปีนี้ได้กลับไปบ้านที่นครปฐมและก็เข้าไปกราบองค์พระปฐมเจดีย์ พร้อมทั้งกราบองค์พระร่วงโรจนฤทธิ์ฯ ที่เป็นที่เคารพรักของชาวนครปฐม ถ้าพูดตามภาษาชาวนครปฐม พระร่วงฯท่านจะคอยยืนดูพวกเราตลอด เวลาจะไปเรียนหรือไปทำงานที่ต่างจังหวัดเราก็จะผ่านหน้าท่านฯก็จะต้องยกมือไหว้บอกท่าน เวลาเรากลับบ้านก็ต้องบอกท่าน เราก็เลยมีคำว่า “พระร่วงเป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่”ของชาวนครปฐม...
มาถึงจุดที่จั่วหัวเรื่องกันเลย เราคิดว่าถ้าเรามาองค์พระปฐมเจดีย์เราก็อยากได้ภาพเป็นที่ระลึกที่มีองค์พระปฐมเจดีย์ และพระร่วงฯด้วย จุดที่หน้าเก็บภาพที่สุดเราก็คิดว่า หน้ากระใดนาคถ้าเรายืนตรงหน้ากระใดแล้วให้ผู้ถ่ายภาพลงไปอีกชั้นของบันใด เราก็จะได้องค์พระปฐมเจดีย์อยู่ด้านหลังถัดมาก็จะเห็นพระร่วงฯ และตัวเราในภาพเดียวกันครบในภาพ...

แต่ลองดูในภาพที่ถ่ายมา จะเห็นร่มกันแดดและโต๊ะตั้งเต็มด้านหน้า เป็นการรับเขียนดวงแก้กรรมแก่ผู้ที่มาก็เป็นเรื่องของทางวัดเขาที่จะต้องหารายได้เข้าวัดนะ แต่ทำไมไม่ใช้พื้นที่ด้านข้างเพื่อให้ด้านหน้าโล่งผู้ที่มากราบสักการะจะได้สะดวกสบายขึ้น (คนที่อยู่นครปฐมบอกว่า วันที่กฐินหลวงมาทอดที่องค์พระฯ ก็จะหยุด 1 วันด้านหน้าจะเก็บโล่ง) คิดว่ากรรมการวัดควรที่จะจัดวันให้กับผู้ที่มากราบสักการะฯและนักท่องเที่ยวได้มีโอกาสเก็บภาพสวยๆไว้เป็นที่ระลึกสัก เดือนละวันหรือสองวัน ก็ดีนะครับ ไม่ใช่ต้องรอวันที่ทอดกฐินหลวง ที่มีปีละครั้งเท่านั้น หวังว่าทางวัดพระปฐมเจดีย์ฯคงจะนำไปพิจารณาบ้างนะ ครับ....

หมายเหตุ..ขอถามกับเจ้าหน้าที่กรมศิลปากร เรื่องของแผ่นดวงว่า เห็นเขาประกาศว่าเขียนชื่อลงในแผ่นโลหะแล้วนำใส่โอ่งแล้วเขาจะนำโอ่งเข้าไปทางใบโพธิ์ไปใส่ไว้ในองค์พระปฐมฯ.. ด้านในเป็นเจดีย์โบราณการนำสิ่งอื่นเข้าไปไว้ในนั้นจะเป็นอันตรายกับโบราณสถานไหม ครับ...