สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาขอรีวิวการไปซื้อชุดเครื่องนอนของ TOTO ที่มีการฮาร์ดเซลอย่างหนักช่วงปลายปีค่ะ
ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยว่าอาจจะไม่ได่พูดถึงตัวคุณภาพสินค้าเท่าไร แต่จะรีวิวความรู้สึก การไปซื้อและบรรยากาศภายในโรงงานให้สำหรับคนที่ไม่เคยไปแล้วตัดสินใจอยากจะลองไปค่ะ เนื่องจากว่าวันนี้ตัดสินใจแบบกะทันหันว่าอยากไปสอยที่นอนปิคนิคมานอนเล่นใหม่ ก็เลยไปแบบปุปปับมาก ไม่ได้หาข้อมูลอะไรทั้งสิ้น รีบไปเพราะกลัวว่าถ้าไปวันหลังๆของจะหมด พอไปถึงได้รับประสบการณ์ที่ประทับใจมว๊ากกกกกกก ประทับใจแบบขอบอกต่อสำหรับคนที่จะไปแต่ยังไม่เคยไปเลยค่ะ

1.เราเดินทางด้วยการนั่งรถเมล์ไปค่ะ เปรี้ยวมาก กะจะไปขนปิคนิคแต่ดันนั่งรถเมล์ไปกับเพื่อนแค่ 2 คน 555555555 พอไปถึงค่ะ โรงงานค่อนข้างสวยทีเดียว มีร้านกาแฟเปิดใหม่ (ราคา 35 45 55) ชื่นชมความงามได้ไม่ทันไร เห็นจุดที่ขายของแล้วถึงกับร้องว่า "ขุ่นพระ!" คนออกันหน้าโรงงานเยอะมากกกก พอตั้งสติได้ก็เดินไปตรงป้ายที่เขียนว่า "ทางเข้า" ปรากฏว่าเข้าไม่ได้นะ ต้องไปต่อแถวก่อน ซึ่ง ณ ตอนนั้นแถวคดเป็นงูยาวๆ 2 แถวซ้อนกันค่ะ ตัวอย่างในรูปที่ซ่อนนะคะ ขออนุญาตซ่อนรูปเพราะไม่ใช่เจ้าของรูปค่ะ แปะเครดิตเจ้าของเอาไว้นะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Cr.FB: Por Pla SiriRat
- จุดที่ 1 ตรงนี้ไม่มีพนง.คอยแจ้งนะคะว่าต้องต่อแถว ลูกค้าหลายคนก็มึนๆเหมือนกันค่ะ งงว่าเอ้า ต้องต่อแถวเหรอ เดินมองหาหางแถวพักนึงถึงเจอค่ะ

2.พอเข้าไปในโรงงานได้นะคะ ก็ยืนช็อคกับจำนวนมวลประชาชนพ่อค้าแม่ค้าและลูกค้าทั่วไปอยู่พักหนึ่ง...อมกกกกก คนเยอะอะไรเบอร์นั้น พอลองเดินเข้าไปก็ต้องหยุดเดินค่ะ ไม่ใช่อะไรนะ เดินต่อไม่ด้ายยยยยย ต้องคอยขยับขาเดินทีละเล็กทีละน้อย ใครสกิลการแทรกแซงเก่งก็เดินไวไปค่ะ ใครแทรกไม่เก่งก็ยืนเงยหน้ากอบโกยลมหายใจไปนะคะ ดีว่ามีพัดลมเพดานหลายตัวแล้วกำลังลมจัดว่าดีค่ะ แต่รัศมีอาจจะไม่ร้อยเมตร แต่เอาเป็นว่าระหว่างเดินอยู่ในฝูงชนก็ยังพอมีลม มีอากาศสัมผัสหน้าบ้างค่ะ ใครขี้ร้อนไม่ชอบความแออัด แนะนำว่าพกพัดลมพกพานะคะ เพราะเดินๆอยู่ก็เห็นผู้สูงอายุบ่นจะเป็นลมกันหลายคนค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Cr.อันนี้ถ่ายเองค่ะ

3.ระหว่างเดินเลือกของนะคะ จะมีป้ายแปะว่า "บริการตัวเอง" แน่นอนเพราะคนเยอะมาก พนง.เค้าจะกระจายมากก็ไม่ไหวก็อยู่ตามจุดกันไปค่ะ ระหว่างนั้นลูกค้าไม่เคยมาก็เดินงงๆกันไปนะคะ อันไหนอยู่โซนไหน ของต้องหยิบจากตรงไหนต้องเดาเองค่ะ เราไปก็งงเหมือนกันว่าเอ๊ะ แล้วจะดูอันนี้ต้องไปตรงไหน จะเอาของตรงนี้ อย่างปิคนิคได้ยนคนพูดต่อๆกันว่า "ต้องเดินไปข้างล่าง" ก็เดินหาทางไปข้างล่างค่ะ ปรากฏว่าไม่เจอ วดฟฟฟฟ ไหนวะข้างล่าง เดินเลยมาจนสุดทางก็พบแต่ปิคนิคไม่กี่ลายวางอยู่ ไม่น่าจะใช่ จนเดินมั่วๆไปจึงเห็นป้าย A4 แปะข้างเสาหลบในประมาณว่า "ทางลงชั้นล่าง" ...โอ้โห ป้ายใหญ่มากแม่คุณ หาง่ายมากกกก *ประชด* แต่พอเดินไปถึงจุดเลือกก็ต้องผงะ ยืนมองอย่างอึ้งๆและตัดสินใจที่จะไม่ซื้อปิดนิคแล้วกัน ไม่อาจจะฝ่าดงผู้คนเข้าไปได้ค่ะ
- จุดที่ 2 ไม่มีพนง.คอยบอกแล้วยังไม่ทำป้ายให้มองเห็นได้ชัดแล้วมองเห็นได้ง่ายอีก ทั้งป้ายทางเดิน ป้ายราคาสินค้าบางจุดไม่มีของหลายๆอย่างบางทีลูกค้าก็ไม่รู้ราคา หาไม่เจอ เดินๆอยู่มีคนทัก "ขอโทษนะคะอันนี้ราคาเท่าไรคะ?"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Cr.ถ่ายเอง

4.พอเลือกซื้อของเสร็จ ได้เวลาจะเสียเงินแล้ว มองหาป้ายจุดชำระเงินก็เห็นป้ายอันใหญ่แผ่เต็มฝาผนังว่า "จุดชำระเงิน" เอาล่ะ มองเห็นป้ายแล้วทีนี้หางแถวอยู่ไหน? ไม่ต้องมองไกลค่ะ หางแถวอยู่ติดกับโซนที่วางขายหมอนกองๆเอาไว้นั่นแหละ! แถวยาวแบบ ต้องลองถามคนยืนแถวๆนั้นว่าต่อแถวจ่ายเงินอยู่ใช่ไหม? ถ้าใช่ก็ยืนมั่วๆต่อไปค่ะ และในรูปคือถ่ายจากริมสุดติดกับโซนจ่ายเงินนะคะ
- จุดที่ 3 บริการตัวเองแบบงงๆ เพราะไม่มีพนง.คอยบอกว่า หางแถวอยู่ไหน ต้องต่อตรงไหน บางคนมองเป็นป้ายจุดชำระเงินนะ แต่ไม่รู้ว่าต้องไปจ่ายได้ที่ไหน ก็ถามๆเอาแถวๆนั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Cr.ถ่ายเอง

5.ระหว่างให้เพื่อนยืนต่อแถววัดดวงจ่ายเงิน ตัวเราก็ลองไปเดินดูของต่อค่ะ ก็เดินไปตรงโซนขายเซ็ตผ้าปูที่นอน ก็ลองถามพนง.ดูว่า "5 ฟุตแบบลิขสิทธิ์อยู่ไหน" พนง.ตอบแบบไม่ค่อยรู้เรื่อง งงๆ ค่ะ ชี้ไปนั่นไปนี่ สุดท้ายก็คือ อยู่โต๊ะข้างๆ พอเห็นของก็ถามลายพนง.นะคะว่ามีลายนี้ไหม พนง.ก็ตอบแบบเร็วๆแบบขอไปทีว่า "หมด" ตอบแค่นี้แหละว่า "หมด" ต้องถามต่อเอาเองว่า "แล้วจะมีมาอีกไหมคะ?" พนง.ถึงจะแจ้งว่า "เข้าพน. วันต่อวันค่ะ" แล้วระหว่างที่ยืนเลือกลายอยู่นั้น ก็ได้ยินคนข้างๆถามหาลายอีก พนง.ดูแบบไม่อยากตอบ บางทีก็เงียบทำเป็นค้นนั่นค้นนี้ จนลูกค้าต้องถามย้ำถึงจะตอบ
- จุดที่ 4 พนง.ทำงานได้เงินไหมคะ? เงินที่ได้มาจากเงินลูกค้าที่มาอุดหนุนรึเปล่า? เข้าใจว่าลูกค้าเยอะอาจมีหัวเสียกันบ้าง แต่ทานโทษนะคะ...คุณไม่ได้ทำงานเหนื่อยฟรีๆ เหมือนกับที่ลูกค้าก็ไม่ได้ถามคุณฟรีๆค่ะ มาถามแล้วมาซื้อนะคะ ถ้าทำงานบริการแล้วไม่มีใจรักไปทำอย่างอื่นดีกว่าไหม? มารับจ้างทำงานแล้วมาทำให้แบรนด์เขาเสียชื่ออีก (ในคอมเมนต์เฟสมีคนต่อว่าหลายคนเรื่องมารยาทพนง.เช่นกันค่ะ)

6.เดินวนรอให้ถึงคิวเพื่อนจ่ายเงินได้ประมาณ 3 รอบ (รวมกับเดินแวบออกไปนอกโรงงานไปซื้อน้ำในเซเว่นฝั่งตรงข้ามด้วย) เพื่อนก็ยังไม่ถึงงคิวจ่ายเงิน แล้วก็ค้นพบว่า ไอ้ของที่มันกองๆ จนบางจุดแทบไม่มีทางเดินเนี่ย เห้ยยยย มันของพ่อค้าแม่ค้าที่มาซื้อไปขายต่อนี่แหละค่ะ บางคนไม่รู้นะคะ นึกว่าวางกองขายมาหยิบเดินไปแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว พอเจ้าของเห็นก็วิ่งไปทวงแถมบางคนยังต่อว่าอีกว่าทำไมไม่ถาม แต่ ณ จุดๆนี้เราเองก็เข้าใจทั้งคนหยิบและเจ้าของค่ะ ตัวคนหยิบก็ไม่รู้นี่คะ แต่คนหยิบก็ไม่สังเกตเช่นกันว่าเขาวางกองตรงไหน อาจจะไม่ได้อยู่ในมุมของขาย
- จุดที่ 5 ทางโตโต้ไม่มีมาตรการควบคุมพ่อค้าแม่ค้าเลยนะคะ บางคนเขาหามุมวางของของตัวเองก็ถือว่าดีค่ะ แต่บางคนวางกินที่มาก บังเอิญอยู่ในเหตุการณ์พอดี พนง.พูดด้วยคำสุภาพว่า "ขอโทษนะครับรบกวนหลบทางนิดนึงนะครับ" พร้อมกับหยิบของที่ระเกะระกะกับพื้นขึ้นวางกองชิดๆให้ ในขณะที่เจ้าของค่ะ นั่งบนผานวมกดมือถือเล่นพรางมองพนง.ด้วยสายตาติดรำคาญ เอิ่ม...เจ๊ขวางทางชาวบ้านไหมอะ อีกนิดจะต้องเหยียบของเพื่อเดินผ่านแล้วค่ะ! ทางโตโต้ควรจะหาสถานที่หรือจุดรวมใหญ่ๆให้พ่อค้าแม่ค้าวางกองกันนะคะ เพราะเท่าที่เดินเนี่ย ที่มันแน่นๆก็เพราะบางจุดเต็มไปด้วยของพ่อค้าแม่ค้า และเต็มอีกจุดคือแถวจ่ายเงินค่ะ

7.เบ็ดเสร็จเดินรอเพื่อนถึงคิวได้เกือบ 2 ชม.ก็ไปยืนรอเพื่อนตรงจุดแถวๆที่จ่ายเงินค่ะ ปรากฏว่า มีคำว่า "บิลขาว" อยู่ตรงหน้าเค้าเตอร์ด้วย เห็นบางคนเดินไปเช็คจำนวนหมอนกัน พนง.ก็เขียนบิลให้ นี่ก็ตกใจว่า เอ้ยยย ต้องให้เขาเช็คก่อนไปจ่ายตังไหมเนี่ย? เลยไปถามพนง.ได้ความว่า "คนที่ซื้อของก็เอาไปให้พนง.ตรงจุดหนึ่งเช็คจำนวนแล้วพนง.จะเขียนบิลให้ ให้เอาบิลนั้นไปต่อแถวพิเศษ มี 1 แถว (ถ้าจำไม่ผิด) ถ้าของเยอะก็ไม่ต้องแบกของไป หรือถ้ามีของไม่กี่ชิ้นก็ถือของไปได้" หมายความว่าแคชเชียร์นั้นก็จะคิดเงินไวกว่าเพราะว่าแค่คีย์ข้อมูลตามบิล ไม่ต้องเสียเวลานับหน้าเค้าเตอร์ แต่!!! แต่คุณคะ ระหว่างที่ยืนรอเพื่อนอยู่นั้น แถวบิลขาวดันมีผู้หญิงคนนึงไม่มีบิลค่ะ คือเขาไม่รู้ว่าแถวนี้ต้องมีบิลด้วย เขาก็ถือผ้านวมอันใหญ่รอจ่ายตัง ได้ยินเสียงพนง.พูดว่า "น่ากลัวอะะะะะ! มาจากไหนคะเนี่ย? ทำไมไม่มีบิลล่ะ นี่ก็แจ้งแล้วนะคะต้องมีบิลสำหรับแถวนี้ มีชิ้นเดียวพี่ก็ต้องไปต่อแถวค่ะไม่ใช่แถวนี้" ซึ่งคาดว่าเขาก็ไม่ได้แซงคิวแต่คงไม่ทราบจริงๆค่ะว่าต้องมีบิล เพราะตัวเราเองกว่าจะทราบก็ตอนที่เดินมารอด้านหน้าเนี่ยแหละถึงเห็น แล้วระหว่างยืนรอเพื่อนหลายรอบก็ไม่เห็นจะมีเสียงใครตะโกนเลยนะคะว่า "แถวริมสุดเฉพาะบิลขาว" คาดว่าคนบิลขาวอาจจะรู้กันก็เลยมาต่อ แต่คนไม่รู้ก็คือไม่ได้ต่อ แล้วพนง.ก็เชิญผญ.คนนั้นออกจากแถวให้ไปต่อหลังใหม่ค่ะ นี่ถึงกับด่าในใจ...อะไรวะ รอมา 2 ชม.ไล่ให้ไปต่อใหม่? ว้อทททททททท ว้อทททททททททท? แต่ผญ.คนนั้นเลยเลือกที่จะเอาของไปเก็บแล้วไม่ซื้อค่ะ แฟนเขาบอกไม่ต้องมาซื้ออีกแล้ว
- จุดที่ 6 พนง.ไม่ยืนเคลียร์ช่องทางคิดเงินเลยค่ะ แถวจะมั่วๆมากหางแถว จะมารู้ว่าอยู่แถวไหนก็ช่วงกลางๆเกือบต้นแถวไปแล้ว ตอนแรกเพื่อนจขกท.ก็ต่อแถวแถวนึงมา แต่พนง.ไม่ยอมปล่อยคิวแถวนั้นให้ มารู้ความอีกทีตอนที่พนง. 2 คนเถียงกัน "แถวนี้อะไม่มีแถวนะ เนี่ยมันแถวต่อมาต่อมาจากป้าคนนึงเขาแทรกมา (แต่ยืนมองอยู่คือเขาให้ป้าจ่ายเงินบอกให้รีบวิ่งไปจ่าย แต่คนหลังป้าคือตัดหาง? ไรวะะะะ) ก็เลยปล่อยป้าไปแต่แถวนี้คือต่อคนแทรกมาเลยไม่ปล่อย" อ้าวอิเหหหหห แล้วทำไม่บอกลูกค้าาาาาาา ให้เขายืนขาแข็ง ตาแข็งกันถึงเมื่อไร! สุดท้ายพนง.ก็บอกว่าจะให้ถึงคิวเพื่อนจขกท.เท่านั้น คนหลังจากนั้นไม่ให้ ให้ไปต่อแถวใหม่

สรุป
- คนเยอะมากในวันหยุด หายใจเกือบไม่ออกในบางจุด
- บริการตัวเองก็คือ รื้อของเอง หมอนหนุนก็ไปแกะกระสอบเอาได้เอง
- ที่นอนปิคนิคอยู่ด้านล่าง อยากได้ต้องฝ่าดงคนไปยืนมองหาลายที่จะเอา
- ปลายแถวจ่ายเงินไม่รู้อยู่ไหน อยากรู้ก็ยืนเสี่ยงดวงถามคนแถวนั้นเอามั่วๆ
- พนง.ขี้เหวี่ยง แต่บางคนก็มารยาทดี
- คุณภาพสินค้า สำหรับผ้าปูที่สอยมากับปลอกหมอนและหมอนหนุนถือว่าคุณภาพดีค่ะ เนื้อผ้าโอเคเลย
- สินค้าบางชิ้นมีตำหนิ ลองเช็คดูเท่าที่เช็คได้อย่างเช่น ปลอกหมอนค่ะ
- แอบเห็นคนในเฟสเม้นบอกว่า ผ้านวมที่ซื้อมามีลายแค่ด้านเดียวค่ะ อีกด้านไม่มีลายแต่เคยซื้อราคาเต็มมีลาย 2 ด้าน อันนี้ไม่ทราบเช่นกันแฮะ

ข้อเสนอแนะ
- อ่านคห.เห็นว่านี่ไม่ใช่จัดครั้งแรก ครั้งก่อนดูมีระบบกว่านี้ โตโต้คะ...ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะคะ?
- ให้ลูกค้าบริการตัวเองเข้าใจค่ะ แต่บางจุดมีพนง.ยืนตะโกนแจ้งบ้างก็ดีนะคะ ลูกค้าจะได้ไม่งงหลงทิศ
- จุดคิดเงินเห็นว่ามีปัญหาไม่เป็นแถว ตรงต้นแถวทำที่กั้นสั้นๆให้รู้ว่าตรงนี้มีได้กี่แถวดีไหมคะ? คนมาต่อหลังจะได้รู้ว่าอ๋อ แถวเขาตั้งตรงมาอย่างนี้
- การแบ่งโซนของขาย และการมองหาของควรจะทำให้เข้าใจง่ายกว่านี้ค่ะ ไม่ใช่ตัวอย่างอยู่ทางแต่ของที่หยิบได้จริงๆอยู่ทาง กระจายไปหมด
- น่าจะแบ่งแคชเชียร์ออกเป็น ซื้อไม่เกิน x ชิ้น / จำนวน x ชิ้นขึ้นไป / สำหรับพ่อค้าแม่ค้าที่ซื้อเยอะๆ
- วิธีการจ่ายเงิน ถ้าคุณจะมีบิลขาวช่วยแปะป้ายชี้แจงวิธีการด้วยค่ะ ลูกค้าไม่ได้เข้าใจทุกคนนะคะ
- พนง.หน้าบูดกับการกระแทกเสียง/ตะโกน/เงียบ ควรบรีฟพนง.ให้ดีกว่านี้นะคะ ในฐานะที่เคยทำงานพาร์ทไทม์อยู่คนเยอะแค่ไหนเราก็ไม่เคยเหวี่ยงค่ะ

ข้อควรระวัง
- คนท้อง เด็กเล็ก คนแก่ ไม่ควรไปฝ่าดงเป็นอย่างยิ่งค่ะ
- วันเสาร์คนเยอะ แต่วันอาทิตย์คือมหาปลัยมากกกก ควรไปวันปกติ
- ระวังโดนชนจนล้มค่ะ เราล้มลงไปนอนทับปิคนิคมาแล้ว