คือเมื่อวานแม่ให้ถูบ้านค่ะแต่เราปวดท้องรอบเดือนเลยเพลียๆ ขอถูวันนี้ พอมาวันนี้ก็กำลังจะถูให้ หยิบไม้ถูพื้นเดินขึ้นชั้นสอง แม่ก็ว่าทำไมไม่ซักไม้ถูพื้นชั้นล้าง จะเอาขึ้นไปทำไม เราก็พูดดีๆว่าไม่อยากซักข้างล่าง ข้างบนมันสะดวกกว่า เราจะเอาไปถูในห้องก่อน แม่ก็พูดขึ้นมาว่าพูดอะไรก็เถียง เวรกรรมของแม่จริงๆ จะให้แม่ตายโxงก่อนใช่มั้ยถีงจะฟัง จากที่ตอนแรกคุยดีๆพอมาคุยเรื่องตายเราก็โมโห ระเบิดออกมาหมดทุกเรื่องที่เราไม่พอใจเลย กลายเป็นเราแรง แม่ก็แรง คุยกันไม่รู้เรื่อง เราก็โวยวาย ร้องไห้ว่าขอโทษที่เกิดมาแล้วกัน เราเกิดมาทำให้แม่ลำบาก แม่ก็ไม่ได้ตั้งใจจะมีเราอยู่แล้ว จากแค่ไม้ถูพื้นเลยไปกันใหญ่ พอถูพื้นเสร็จก็มานั่งร้องในห้องประมาณห้านาทีแล้วก็คิดได้ว่า ทำไม gu sensitive ขนาดนี้วะ มันแค่ไม้ถูพื้นรึเปล่า ถ้าซักข้างล่างก็จบแล้ว จะดึงดันจนทะเลาะกันใหญ่โตทำไม ก็เลยลงไปขอโทษแม่ แม่ก็พูดว่าจะไลน์มาขอโทษเราพอดี พอคุยเสร็จแล้ว เราก็ไลน์มาขอโทษอีกรอบนึง คือขอโทษในไลน์ซ้ำไปอีกประมาณสามรอบ บอกแม่ว่าอย่าคิดมาก เรารักแม่นะแต่ก็ยังกลัวแม่จะคิดมากอ่ะค่ะ ทำยังไงดี ขอโทษไปแล้วแต่ยังห่วงแม่อีก เราไม่ได้ทะเลาะกับแม่มาเป็นปีๆแล้ว เมื่อก่อนทะเลาะกันบ่อยมาก เราไม่เคยขอโทษเลย พอเริ่มโตก็เริ่มยอมแม่ ไม่เถียง มาวันนี้รู้สึกตัวเองปัญญาอ่อนมาก ทำไมถึงไปขึ้นเสียงใส่แม่ ร้องไห้ฟูมฟายกับเรื่องแค่นี้ ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ เราขอโทษไปแล้ว แม่เราก็บอกแล้วไม่เป็นไรแต่เรายังไม่สบายใจอยู่เลย งานบ้านเราก็ทำหมดแล้ว มีอะไรที่เราพอจะทำได้อีกมั้ยคะ ในสถานการณ์แบบนี้